That One Night Stand

CHAPTER 12

"Saan ba kasi tayo pupunta?" May halong iritasyon na sabi ko sa kanya. Hindi ko alam kung saan kami pupunta pero lumabas kami ng CV's Cosmetics building at pumasok sa panibagong building. Panay ang pagreklamo ko dahil namanhid na ang paa ko kakalakad pero hindi padin kami nakarating sa pupuntahan namin. Paulit-ulit ang naging mura ko ng hindi ko na kayang ihakbang ang paa ko.

"A-aray!" Naisigaw ko dahil sa sakit ng sinubukan kong ihakbang ang paa ko. Nasa harapan ko si Clyde at may kausap sa cellphone. Muli ay napasigaw ako sa sakit at nang mapansin niya ako ay bumakas sa reaksyon niya ang pag-alala. Inisang hakbang niya lang ang pagitan namin at binuhat ako na parang bago kaming kasal. I didn't get a chance to protest dahil sa sakit ng paa ko.

"Fvck, I'm sorry baby... I'm sorry" bigla ay nawala ang manhid ng paa ko at napalitan ng ibang pakiramdam na parang kiniliti ang tiyan ko sa kilig.

He slammed the door and burts upon us is a chopper with his name engraved on it.

Maingat niya akong inilapag sa upuan na nasa loob. May sinabi na muna siya sa piloto nagmamaneho bago ibinaling ang atensiyon sa akin. The chopper takes off but my full attention was on him, bending down his one knee, he take off my heels and held my foot and massage it.

"Does is still hurt?" He asked softly still massaging my foot. I bit my lower lip when an unfamiliar electricity flow from his hands to my thigh.

"I'm really sorry baby..." His gaze meet mine that make me uncomfortable. Tumagal ang titigan namin hanggang sa ako mismo ang nagbawi ng tingin.

"Saan ba kasi tayo pupunta?"

"You'll know when we get there"

"Kailangan ba talagang sumakay ng chopper?" May halong inis na tanong ko habang nasa ibang direksyon padin ang paningin. I felt him sat next to me, that make me more nervous. I start sweating cold.

He don't say anything, hanggang sa tinangay ako ng antok.

Nagising ako na nasa loob na ako ng isang kwarto. I roamed my eyes, the room was made of bamboo also the furnitures inside the room. The room was aesthetically pleasing and we'll design. I was still wearing my clothes, nothing change but my whole body was covered with thick blanket. I made my way out of the room, only to find out that the house was just a small cottage and has only two rooms. I went in a small kitchen and there was a food placed under the table, may notes din.

You sleep in the whole, so I made a food for you, you might get hungry when you wake-up. I went out to buy a grocery for us in a nearest market, wait for me and I'll cook our dinner.

-C

Nanglaki ang mata ko ng nabasa ko ang nakasulat. DINNER!? As in dinner!? So it means gabi na!? I hurriedly go back inside the room to get my phone para tumawag sa mga kaibigan ko. I decided to call Zele since she's on my first list. Ilang ring lang ay sinagot na niya.

"Zele-"

"Hoi gaga asan ka!?" Inilayo ko ang cellphone sa tenga ko dahil sa pagkakasigaw niya.

"Aba, Zele baka may plano kang umuwi?!" It was Hellie's voice, naririnig ko din ang boses ni Chantalle kasama ang kambal.

"Heavly, huwag ka munang umuwi!" Sigaw ni Chantalle sa kabilang linya na parang malayo kela Zele.

Nangunot ang noo ko. "At bakit!?"

"Aba gaga, may bagyo baka gusto mo pang mabuhay noh" randam ko ang sarkastika ng pagkakasabi niya sa kabilang linya. May bagyo?

"May bagyo?"

"Oo, kanina lang na-announce"

"Shit!" Napahilot ako ng sentido.

"Asan ka ba kasi?"

"Ewan ko kung asan kami, nakatulog kasi ako sa byahe at lumabas si Clyde para mamalengke" I boredly answer and sat on the chair.

"Shunga ka! Sige kami nalang muna ang bahala sa kambal, 2 araw lang naman daw ang bagyo" tumango ako kahit hindi nila nakikita.

"Yes please... Thank you girls" pinatay ko na ang tawag, sakto nang makaramdam ako ng gutom. Habang kumakain ay napatingin ako sa notes na nakalagay sa pitcher ng tubig. A memory flashback, they have the same penmanship, and they used the same abbreviation, and they have the same eye colors. Pero impossible... May posibilidad naman na magkapareho sila.

Umangat ang paningin ko nang may maglapag ng mhga pinamili sa lamesa. "Hi" bati niya at ngumiti. I awkwardly smile back. Dumako ang paningin ko sa braso niyang bumabakat ang ugat. D-did he...... Did he carry me?

"How's your sleep?" He ask, while arranging the fruits he buys.

I nod at him. "Okay lang naman. Bakit hindi mo ako ginising?" I pick an apple and play with it.

"Masarap ang tulog mo kaya hindi na kita dinisturbo"aniya.

"Y-you carry me?" I asked in a small voice almost a whisper. He looked at me with a smile on his face.

"Yes"

"Sana ginising mo nalang ako o di kaya ay pinabuhat mo nalang ako sa iba" napatigil siya sa ginagawa niya habang umiigting ang panga. Nanlilisik ang mata niyang nakatingin sa akin ng diretso. His jaw move aggressively, he even massage it.

"Did I say something wrong?" I said in a small voice getting scared of his action. May nagawa ba ako o may nasabi ba akong hindi maganda? Did I offend him? In what way?

"So you want anyone to carry you instead of me?" He sternly asked. He darkly looking at me pero imbes na matakot ako ay mas lalo ko pang nagustuhan ang awra niya dahil mas dumagdag pa iyon sa kagwapohang nya.

"Baka kasi mabigat ako" I reasoned out. He licked his lower lip while his Adam's apple is moving up and down.

"You're not heavy, baby... At makakapatay ako pag nagkataon na may humawak saying iba" tinambol nang malakas ang puso ko dahil sa sinabi niya. Did he just call me baby? Again!?

"Mabigat nga kasi ako!"

"You're not!"

"Oo nga kasi!-"

"Stop biting your lips baby! It's tempting me to kiss you" nanlalaki ang mata kong tinakpan ang bibig ko.

"I'm not biting my lips!"

"Yes you are. Are you seducing me?" Nangunot ang noo ko at hindi makapaniwala.

"Hey, I'm not!"

"Oh fuck, this fight is giving me a boner!" He frustratedly said and leave me dumbfounded. I was in awe, while looking at his back walking away. Lumabas siya ng cottage habang ako ay nakaawang parin ang bibig.

Anyare don? Anong ibig sabihin ng pinapakita niya? Bakit panay ang sabi niya sa akin ng baby? Kakakilala lang namin pero bakit ganito? Bakit ganito ang nararamdaman ko?

To be continued...