That One Night Stand

EPILOGUE

Sa ilalim ng kahel na langit, mga paunti-unting nagkikinangang mga bituin, at sa malamig na simoy ng hangin ay masaya kong pinagmamasdan ang kambal kasama ang Daddy nila, binubuksan ang mga gifts na natanggap nila galing sa mga ninong at ninang nila. Niyakap ko ang sarili ko dahil sa simoy ng hangin at binaling sa ibang bahagi  ng mansion ang paningin. I gently rub my hands on my stomach, imagining what our future could be.

"Bakit hindi ka pa pumasok, hmm? It's already cold. " He snake his hands around me, resting his face on my shoulder. Napangiti ako sa posisyon naming dalawa. Because of his warmth, the coldness I felt vanish, napalitan ng init na nanggagaling mismo sa kanya. I could stay here all night.

Nanatili kami sa ganoong sitwasyon na walang imikan, at nakatitig lang sa maitim na na kalawakan.

"It's your birthday tomorrow, baby. " Nilingon ko siya, hindi makapaniwala. I don't remember telling him my birthday, so how come he know?

"Pa-paano mo nalaman?" Tanong ko.

"I have ways, you know," he replied. He even wink at me and smile. Sinimangutan ko siya at kinurot. Kinulong niya lang ako sa bisig niya at tinawanan.

"Let's get inside. " Inakay niya ako papasok, nakayakap parin.

"Mommy, where's our gift po?" Sinalubong agad kami ng kambal habang nakalahad ang kamay. Naghihintay sa ibibigay ko.

"May binigay na po si Daddy sa amin kanina, Ikaw nalang po kulang. " Anila. Mas inilapit pa ang kamay nila. I bended my one knee, levelling them.

"Here, " inilabas ko ang isang hindi masyadong malaking box pero hindi naman masyadong maliit. Si Claus ang tumanggap sa box.

"How about me, Mommy?" Naiiyak na tanong ni Cayne. Natawa kaming dalawa ni Clyden. Ginaya ni Clyden ang posisyon ko, at niyakap si Cayne.

"Para sa inyong dalawa 'yan mga anak. C'mon, open it. Hope you like it, " Cayne didn't waste time and help his Kuya, opening the gift.

"Mommy, are serious that this is for us? This is too small, Mi. "

"Just open it, "

I rested my head on Clyden's shoulder while waiting for them. Hindi naman siya mahirap buksan pero dahil sa maliit na kamay nila ay talagang mahirapan sila, no one dare to help them. Nandito pa ang mga kaibigan ko, dito sila matutulog actually, while the others already left home.

Everyone was waiting for their reactions, naka-video pa. After a minutes, they finally succeed in opening the box. Hinila ni Cayne ang papel na nasa box dahil ang Kuya niya ang nakahawak sa box.

"YOU'RE GOING TO BE A KUYA. " Basa nilang dalawa sa nakasulat. Na-gets agad nila ang ibig sabihin. Umawang ang bibig nila, hindi makapaniwala. I nodded my head when they look at me, confirming.

"Yehey! I'm going to be a Kuya na!" Between him and his Kuya Claus, mas siya ang tuwang-tuwa. Tumalon-talon siya sa tuwa, while Claus is smiling, still holding the paper.

"Is it a girl or a boy, Mommy? " Tanong ni Claus at inilapit ang tenga niya sa tiyan ko na parang may maririnig siya. We all laugh with their reactions. Lumapit din si Cayne at ginaya ang ginawa ng Kuya niya.

"Hi baby, it's me Kuya Claus, "

"And I'm Kuya Cayne, we're excited to see you! " Naluha ako sa tuwa. Ngayon palang ay alam ko na kung gaano nila kamahal ang magiging kapatid nila.

"Hindi pa niya kayo naririnig mga anak, and hindi pa natin malaman ang gender ng kapatid niyo. We have to wait for another months. " I explain. Tumango sila na para bang naiintindihan na nila ang sinabi ko, though hindi malabo na hindi nila maintindihan lalo na ni Claus.

Mas nauna akong natulog sa kanila, dahil bawal sa akin. They continue the celebration. Kung anong aga kung natulog ganon naman ka-late akong nagising. The whole mansion was in silence, when I woke-up. Tanging si Nana Merna lang ang natira pero bihis na bihis. May inabot siya sa akin na sulat.

Wear the white dress that is hang at your closet and let your driver take you where we are :)

Kahit na naguguluhan ay sinunod ko ang nakasulat. I take a bath, wear the white dress hang at my closet, I also put some light make-up and wear my white heels. Nakaabang si Nana Merna sa baba ng lumabas ako at may kakaibang ngiti sa labi. Nakakahawa ang ngiti niya. Inalalayan niya akong makasakay sa van.

Habang nasa byahe ay hindi ko maipaliwanag ang kakaibang pakiramdam na nararamdaman ko. I feel excited and nervous at the same time, at hindi ko alam kung bakit. Hindi umabot ng 30 minutes ang byahe kaya hindi rin ako nainip. Tumigil kami sa isang malaking gate, pinakbuksan din kami ng guard. Hindi man lang kami tinanong, at hindi din kinuha ang ID. What if makasohan kami ng trespassing dito? Ayokong makulong!

"Lumabas na tayo, iha. " Nabalik ako sa katinuan ng magsalita si Nana Merna. Nauna siyang lumabas sa akin kaya sumunod ako. Nasa harap kami ng isang malaking mansion. Kanino kayang bahay 'to? Ang ganda... I roamed my eyes around, maraming sasakyan, some were familiar to me and some were not. Nasan ba kami? Is this a celebration for my birthday? Pero bakit kailangan dito? Did they rent this mansion as a venue? Bakit pa? We can held it anyway at my parents mansion.

"Nana—" magtatanong sana ako kay Nana Merna nang mawala siya sa likuran ko, even the driver. Imbes na kabahan ay parang may nag-uudyok sa aking lumapit sa malaking pintuan at buksan iyon.

Naglakad ako papunta sa malaking pintuan. Bago buksan ay humugot ako ng malalim na hininga para pakalmahin ang sarili ko. Dahan-dahan kung tinulak ang pintuan. Napatakip ako sa sariling bibig dahil sa gulat. The music started playing as soon as I open the door.  Familiar and unfamiliar faces engulf my sight. May red carpet papunta sa harap, na may mga bulaklak sa bawat gilid at pinakadulo ng red carpet ay nandoon si Clyden, wearing his white polo while wiping his tears.

This is not my birthday celebration, but my wedding...

"I, Shekaila Heavly Stanford, take you Clyden Ace Scott to be my lawfully husband. In sickness and in health, for richer or poorer, through ups and downs in life, and till death do us part. I promise to love you forever until our hair gets white, and until God, take my last breath. " I said, crying and sobbing. Isinuot ko sa kanya ang singsing.

"I, Clyden Ace Scott , take you Shekaila Heavly Stanford to be my lawfully wife. In sickness and in health, for richer or poorer, through ups and downs in life, and till death do us part. I promise to love you forever until our hair gets white, and until God, take my last breath. I love you so much, baby." He said also crying, 'tsaka isinuot sa kamay ko ang singsing.

"I now pronounce you, husband and wife. You may now kiss the bride—" He didn't wait for the priest to finish it's words and kiss me passionately with full of love.

Sinong mag-aakala na nang dahil sa gabing iyon ay ganito kaganda ang nabago sa buhay namin. We may be encounters difficulties before, at least now we found each others arms. Happy and contented.

At exactly December 9, my birthday, I become an official Mrs. Scott, and exactly at our house.

—THE END—