Chapter 19

215 27 8
                                    

A/N: Nakalimutan ko na pano mag first person BAHAHAHAHA patawarin

ZANDER

"Psst. Lucci, anong orientation ang pinagsasabi ng principal?" Bulong ko sa katabi ko. Nagulat ako kasi hindi ko alam na may orientation pala tapos si Ms. Leanne ang principal ng Wen Valender.

Kasi nung nakarating kami sa pinto ng classroom, agad kaming tinawag through paging. Hindi man lang kami nakapasok sa room. Pinapunta kaming lahat sa school auditorium para i welcome ang mga freshman sa kanilang first day.

"Ha? Hindi kaba naka-attend? Come to think of it, hindi kita nakita." Bulong pabalik ni Lucci sa akin.

Kinabahan ako. "Bakit, importante ba yun?"

"Hala gagi ka. Importante yun! Nagbigay sila ng tips at mga necessities. No wonder why you got lost."

Pinunasan ko ang pawis na tumutulo sa noo ko kahit naka-aircon naman ang auditorium. "A-ah, ganun ba." Shit bakit ba di kasi ako na inform.

"I heard our political science teacher is scary." Nag-aalalang sabi ni Lucci.

"Haaaaah? Ah bahala na."

--

So natapos na ang orientation. I got nervous kasi nag notify si system na malapit lang sa akin ang mga targets. Thankfully wala siyang binigay na task.

Nasa last row seats kami ng 2-1A. Madami nang tao. Wala pa ang professor namin.

Ang daming magaganda!! Guess today is a lucky day~~~

Katabi ko si Lucci. She's reading the same book she's reading earlier. She's probably lost on her own world.

Since wala naman akong magawa, I decided to observe the place and Lucci.

Nanlaki ang mata ko.

She has the same surgical scars like Chanel, on the exact same spot in the chin. It was three lines, you can't see it if you're not close.

I'm starting to think that both Lucci and Chanel had an accident. Pero possible ba yun?

I don't know what to feel. Kaya nilipat ko nalang ang paningin ko sa paligid.

"Oy, Amy. Ba't ka nag-law?"

Medyo nagulat ako sa biglaang pagsasalita ni Lucci. Tapos na pala siya sa binabasa niya.

"Uhm, trip ko lang?" Aba gago. Ang panget ng excuse.

"Law? Trip mo lang? Iba ka talaga, Amy." Natatawang sabi ni Lucci.

"Eh ikaw? Ba't ka nag-law?"

"K-drama reason ko eh. Gusto kong magmukhang powerful. AHAHAHSHAHA."

"Isa ka rin eh! BAHAHAHAAHAH."

Natigilan kami sa paghagikhik nung tumahimik ang paligid.

May pumasok na matangkad na babaeng naka suit and coat. Naka-bun ang dilaw na buhok niya. Tumingin kaming pareho sa bagong dumating.

ASHAKAHWJSJIWBSIS

ANG GANDA NIYA!!

"Psst, ang ganda niya. Tingnan mo......Amy??" Bulong ni Lucci sa akin.

"Amy, dumudugo ilong mo!" Kinakabahang sabi ni Lucci.

Agad niyang sinampal sa mukha ko ang panyo niya.

Aray ha. Ang bigat ng kamay ni Lucci. I think she left a palm mark on mah face.

Ngayon ko lang napansin na tumutulo na pala ang ilong ko. Gago nakakahiya. Buti nalang nasa last bench kami.

"Look at her. That's what I want. I wanna be like heeeeeer." Nangigigil na sabi ni Lucci.

"Good morning, students. I am your class professor, Mayumi Dimagiba."

PROFESSOR PALA NAMIN TO??

Bagay na bagay sa kanya ang aesthetic niya. Morena tapos ang tangkad pa. Her aura screams authority. I can feel that she's an HBIC. Head bitch in charge. 

Today is my lucky day talaga~~~~

"It won't hurt to ask for an unique introduction from my students, right? I want to get to know you."

Ah, introduction.

Today is an unlucky day.

I can speak in front of millions of people but somehow introducing yourself in front of your classmates is overwhelming.

"Luh. Unique introduction daw, Amy." Ngiti-ngiting sabi ni Lucci.

The hell is wrong with this girl. Hindi ba siya kinakabahan?

"Let's start from the back, shall we?"

Once He Became A GirlWhere stories live. Discover now