26

55 15 14
                                    

KABANATA 26
secretary

Today is the day para umalis na kami. While on the plane, I cant help but think about Ashton. I can said that I already move on, matagal na. Alam ko sa sarili ko, na wala talaga kaming pag-asa. Dahil sa una palang, kaibigan lang ako na nagkagusto sa kaibigan ko din.

Kung wala siyang nararamdaman para sa 'kin, bat' ipipilit?

Talagang dito nalang talaga kami. Just what Luigi said, sila na daw ng sikat na model na si Daisy, parang pinapamukha nadin iyun sa akin na wala talaga akong pag-asa sa kanya.

Next day, matagal akong gumising. We are here in Philippines now. Naririnig ko narin ang tawanan sa baba na paniguradong si Luigi na yun.

I didn't expect another visitors, akala ko si Luigi lang pero nandito pala ang mga kaibigan ni Jaehyun. Black, Dark, and Jaydon. Wala siya, mas mabuti nayun.

"Welcome back!" bungad nila sa 'kin pagbaba ko palang ng hangdanan. I smiled.

Mas lalong nag matured ang mga kaibigan ni Jaehyun. Mas lalong gumuapo at mas naging makisig. Si Luigi dahil bakla, mas naging mapula na ang kanyang labi ngayon. Guwapo naman kahit nuon pa si Luigi.

Habang nag kwekwentuhan may tinanong si Black.

"Gusto mo pa din ba Sam?" kahit hindi niya banggitin ang pangalan, alam ko kung sino ang pinapahiwatig niya. I awkwardly laughed. Bago umiling.

Nakita ko ang pagka dismaya sa kanilang mga mukha.

"Ah eh, mabuti nadin iyun Sam. Sabi kanina ni tita, may nanliligaw daw sayo sa LA, tutuo ba yun?" tanong ni Luigi.

Si mama talaga!

"Hindi ko siya manliligaw, nanghingi lang naman siya sakin ng number ko. Yun lang."

We continue our conversation. After that, we have lunch.

One week later.

Sabrina visit me with her cute daughter and her husband. Ang cute cute ng anak ni Sabrina, mana sa maganda at guwapong mga magulang.

"Nathalia is her name."

Tumango ako.

Kimusta namin ang isat isa.

Time running fast. Ang dali lang ng oras at araw.

At the next day while Luigi and I talking at a café, I saw Ashton entered inside. Bago ko paman maiwas ang aking tingin, our eyes meet.

Nakita ito ni Luigi na naging dahilan upang makuha namin ang atensyon niya. Shit!

"Hi Ashton! Long time no see." Luigi said. Bumaling ang ulo niya sa amin. His siting a bit far from us. Pero dahil sa laki ng boses ni Luigi, narinig niya ito. Hindi lang siya, kundi lahat ng mga tao sa loob.

They admire Ashton. Mapababae man, lalaki, o bakla. His hot and handsome ok, but I dont care as long as makalabas na kami ni Luigi dito.

"Kakauwi lang ni Samantha nung isang linggo, hindi mo ba kukumustahin?"

The heck Luigi!

Nakita ko ang hindi pagbago ng kanyang expression. Still cold.
Tiningnan lamang ako at bumaling sa bumukas na pinto ng café.

There I saw Daisy... Sila na nga talaga.

Ashton stand up, hindi man niya hinalikan sa pisngi o sa labi kagaya ng mga ginagawa ng iba sa kanilang kasintahan, niyakap niya naman ito. Kita mo talaga sa kanyang mga mata kong ano ang totoong nararamdaman niya dito.

He held the chair infront of him. May pinag-usapan sila na hindi na namin narinig. Nawalan ako ng gana.

Agad akong tumayo at naglakad palabas. Walang lingon lingon, didritso lamang. Narinig ko pa ang mura ni Luigi na hindi ko na pinansin.

Paglabas, pinagalitan ako ni Luigi.

"Ano ba naman yan Sam. Akala ko ba kakain nayo!?"

"Kakain nga."

"Yun naman pala, bakit tayo aalis?"

Hindi ko siya sinagot. Ng makalayo na, narinig ko amg tawa niya.

"Nagseselos?"

Huminto ako at binalingan siya.

"Wag mong sabihing nagseselos ka Sam? Nako, sabi ko nanga ba eh. May nararamdaman kapa, kunwari lang wala." Aniya.

"Sino bang nagsabi na nagseselos ako? Ikaw lang naman ah."

"Ako nga... At dahil ako, sure nayan na nagseselos ka. Aminin mo nga Sam, mahal mo pa ba siya?"

I rolled my eyes. Hindi ko siya sinagot.

Habang papunta kami sa isang restaurant, hindi parin ako tinantanan sa mga pang-aasar niya. Kung hindi lang talaga kita kaibigan...

We ordered our lunch. Pagkatapos kumain, dahil gusto kong magtrabaho sinubukan kong mag-apply. Dala ko naman ang mga posibling mga requirements.

Ang hindi ko alam, nagtatrabaho pala si Luigi sa kompanya ng magulang nila Dark.

Well, Dark and Black has their own business. They are both business man.
Mga mayayaman kaya hindi pwede para sa kanila ang isang kompanya lamang. Kagaya ng mga Morgan.

Ayaw ko namang masayang ang oras ko ngayon, kaya mag aaply nalang ako.

Dalawang kompanya ang inapplayan ko kaso they are full. Kaninang umaga daw sana kaso may papasok na.

Sa pangatlo sa kompanyang kanina pa laging sinasambit ni Luigi kami pumunta. Nabalitaan daw kasi niya na naghihire nanaman daw ng secretary ang kompanya dahil palagi itong nagpapalit ng sekretarya.

And heck, babae pa talaga ang gustong maging secretary. Ano yun, pagkatapos gamitin, papalitan?

Ok sana kung babae ang CEO pero kung lalaki, tama ang hinala ko.

Malaki ang kompanya. Hindi ko naman talaga gustong magtrabaho sa isang kompanya at maging sekretarya lamang. I want to build my own business, pero dahil gusto ko sa akin manggaling lahat ng gastos, gagawin ko. Ayaw ko naman na umasa sa ibang tao.

Pag nakapasok at makapag-ipon na, dun na ako magsisimula sa gusto ko.

Pagpasok namin ni Luigi at nagtanong kami sa guard kong nag hihire pa ba?

"Yes po ma'am, pumunta lang po kayo sa 17th floor paniguradong nandun ang sekretarya ni sir."

"Sige po, salamat." I said.

Pinagtitingnan kami ng mga empleyado. Nagtanong kami ng elavator at tinuro naman nila.

Ang taas naman ng 17th floor. But well, sabi ni Luigi ito daw ay isa sa pinakasikat at pinakamalaking pasahod. Well, mukhang totoo nga. Employee's have their own design of corporate attire.

Pagkapasok sa elavator ay pinindot ko ang 17th floor. Kanina ko pa nappansin ang kakaibang ngiti ni Luigi. Nababaliw na talaga ang bakla.

Pagdating namin sa ika labing pitong palapag, napamangha kami. Kung maganda sa baba mas maganda dito.

Lumabas kami at nagtanong kung nandito ba ang sekretarya. Tinuro naman nila ang isang slide door.

Lumabas duon ang isang magandang sekretarya. She have a perfect curved body. Maganda ang hubog ng kanyang katawan. She have a curly long hair like mine. Mapula ang kanyang labi, she have a simple yet elegant posture.

She welcome us with her sweet smile.

Ganyan ba ang secretary na tipo ng CEO?

Kung ganyan bakit niya pa papalitan?











Friendship FallenWhere stories live. Discover now