Başlama tarihiniz ve saatiniz lütfen.
İyi okumalar.
Ben Park Miley.Annem bir fahişeymiş ve korede kazandığı yüklü bir parayla amerikaya kaçmış ve orada bir adamla tanışmış yani babam denen adamla...Asıl hikayede burada başlıyor.
Babamsa kadın ticareti için çalışan elemanlardan birisiymiş.
Bir barda tanışmışlar ve bir birlerinden çok etkilenip sevişmişler ve ne olmadık işki ben dünyaya gelmişim! Babam annemin numarasını almış ve kendisiyle görüşmek istediğini söylemiş ve benim annem o gece amerikalı adama aşık olmuş.
Günler sonra babam iş yerine annemi çalıştırmayı teklif etmiş annem ise başta çok yadırgasada böyle şeylere alışkın olduğunu düşünüp kabul etmiş.Günler aylar sonra annem ve babam aşklarına doruklarına kadar yaşamışlar ki ta ki benim olduğumu öğrendiklerine dek.
Babam kafayı yemiş ve annemi dövmüş sırf ben öleyim dünyaya gelmeyim diye.Annem ise merdiven altı bir doktora gidip aldırmak istemiş beni ama her şey için çok geçmiş.Ben annemin karnında çoktan gelişmişim ve oldukça sağlıklıymışım o dayağa rağmen!
Annem oradan ağlayarak çıkıp babamın yanına tekrar gitmiş ve babam eline para sıkıştırıp toz olmasını istemiş.Annem ise beş kuruşu olmadığından kabul edip kendine yeni yaşam kurmak için oradan gitmiş ve bunu başarmış.
Annem yeni taşındığı şehre bir ev almış ve beni de orada doğurmuş.O evden ise tek canlı çıkan ben ve ağlama çıklıklar olmuş.Annem ne yazık ki beni doğururken tek başına olduğu için hayatını kaybetmiş.
Göz yaşlarımı geriye doğru sildim ve evin camından içeriye giren arabaya baktım.Park Jimin canım kocam gelmişti! Onu seviyordum fakat bu aşk değildi.Bi nevi parası için evlenmiştim..
Hikayemiz daha bitmemişti.Elimde tuttuğum annemin günlüğünü kapatıp dolaba yöneldim ve oradaki gizli bölüme koydum.Aynanın karşısına geçtim.Dudaklarıma koyu kırımızı rujumu sürdüm ve göğüs dekoltemi biraz açtım ve baştan aşağıya parjüm sıktım.Kocişime güzel gözükmem lazımdı.
Yüzümdeki o sakladığım hüznü def ettim.Ve kocaman gülümseyip hiç olmadığım kimliğime büründüm.Park Miley kimliğime...
Merdivenlerden indim ve topuklu ayakkabı seslerimle kocam beni fark etti baştan aşağıya süzdü.Biraz daha hızlanıp koşar adımlarla ona yaklaşıp kollarımı boynuna dolayıp sıkıca sarıldım.
"Kocacığım hoş geldin," dediğim an konuşmasına izin vermeyip dudağına yapıştım ve soluksuz öpüştük.
Nefes nefes bir birimizden ayrıldığımız da "Çok hoş buldum karıcığım!" dedi tüm neşesiyle.Park Jimin benim tam dokuz aydır kocam oluyordu.
Gözlerim birden arkaya kaydı kapıda ellerinde Jiminin bavulunu taşıyan bir adamı gördüm.Üzerinde ki takım elbise jilet gibi durmuştu ve resmen gözlerimi ondan alamamıştım.Gözlerimi kırpıştırıp kendime gelmeye çalıştım ama yapamadım.
"Karıcığım karıcığım," Jimin'in beni dürtmesi ile irkildim. "Dalmışım Jimin kusura bakma..."dedim.Buraya geliyordu bize yaklaşıyordu.Az önce sanırım bizim öpüşmemizi bozmak istememişti.
Göz göz geldik ne o gözlerini çekti ne de ben gözlerimi...
"B-bay park," dedi ama bana bakarak.Kekelemiş miydi o? O bir çalışan mıydı? Tanrım bu adam lütfen bizim çalışanımız olmasın!
Yutkunmuştu ve gözlerini zorla resmen benden çekerek Jimine döndü. "Eşyalarınızı nereye götürelim?" diye sordu.Kimdi bu adam?
Jimin elindeki telefonu cebine atıp eliyle yukarıyı gösterdi "Odama çalışanlar size yardımcı olur.
Karıcığım sen gel bakalım şöyle." Jimin belime asılıp beni yanına çektiğin de salona gidiyorduk.Jimin adamı resmen başından savmıştı.Arkama dönüp bakmak istedim ama cesaret edememiştim.
O adam lanet olsun ki çalışanmızdı.
"O kim Jimin?"
"Kim Jungkook mu?"
"Bilmiyorum adı o mu?"
"Evet.Şoförüm ve ayak işlerimi
yapan çalışanın biri işte."
Sadece başımı sallamakla yetindim.Salona geçmiştik ve Jimin ile yan yana oturduk. "İş seyehati nasıldı canım.A-amerika nasıldı?" Lanet ülkeden nefret ediyordum.
"İyiydi ama işten dolayı hiç tadını çıkaramadım."
Gömleğinin önünü açtım ve sesimi cilveleştirip "Ah canım kocam benim! Sen mükemmel bir adamsın." dedim.O an gözleri parladı ve ona eğildiğimde gözleri göğsüme kaydı.
"Seni o kadar özledim ki.." deyip boynumu öptü.Hızla geri çekildim. "Hayatım ne yapıyorsun burası hiç uygun değil." dedim tatlı bir azarlamayla.Şuan burada çalışanlar dolaşıyordu.
"Biliyorum aşkım zaten inanılmaz yol yorgunuyum uyuyacağım akşam yemeğinde görüşürüz." deyip yerinden kalktı ve odasına doğru gitti.
Yerimden hızla kalkıp evin çıkışına gittim.Jungkook! Yeni çalışanımız Jungkooku görmek için içim kıpır kıpırdı.Etrafa bakındım ama kimse yoktu.Dışarı çıktığım da arabanın orada olduğunu gördüm.Hiç ona bakmıyormuş gibi elime telefonu alıp bahçeye çıktım.Şuan bana baktığına adım gibi emindim.
Elimdeki telefonla uğraşmayı kesip "Bakar mısınız?" deyip ona döndüm.Hızla toparlanıp asil adımlarla yanıma geldi ve "Buyurun hanım efendi?" dedi.
Gözleri kocamandı ve yüzü inanılmaz çekiciydi.Tanrım ben neler diyordum?
Sertçe yutkundum.
"B-ben," o an kendime küfürler ettim.Çalışanımızın karşısında resmen kekelemiştim. "İçeriden Gara hanımı çağırır mısın?" dedim.Başta kaşları havalansada çekici gözlerini benden çekip "Peki," deyip içeri gitti ben ise arkadan mükemmel vücuduna baktım.
Onunla tanışmak istemiştim ama bunu yapmadım.Ben bu ev içerisinde Park Miley hanımdım çalışanlarımız benim için bir çalışandan ibaretti.
Ne yazık ki Jungkook hiçte öyle olmayacak gibi geliyordu ama zorundaydım.
Ben neler yapıyordım şuan? Bir kaç dakika sonra Jungkook ve Gara gelmişti.Jungkook baş selamı verip yerine geçtiğin de Gara "Buyurun Miley hanım," dedi.
"Ben çay istiyorum.Biliyorsun çayım her zamanki gibi detoks çayı olacak." deyip evin bahçesine oturdum.Buradan tam karşımda dikilen Jungkook'u görüyordum.Bu ne cürret ki o da hiç çekinmeden bana bakıyordu ve tek bir saniye dahi gözlerini ayırmadan bakıyordu.
"Tanrım," diye yakınıp iç çektim.Kendime gelmeliydim ondan etkilenemezdim o sadece bir çalışandı bugün var yarın yoktu.
Gara elinde çayımla geldiğin de ayağa kalkıp yukarı epey sıyrılan eteğimi toparladım. "Çayı odama getirin." deyip ayağa kalktım ve içeri girdim.
Bölüm Sonu.
Saygı değer okuyucular nasıl buldunuz bakalım? Görüşleri alayım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şoförüm Jeon Jungkook
Fanfiction"Unutma ki bu yaptığımıza hiç pişman olmayacağız." #hayalet1
