SHE

39

Zawgyi

ဆူဂ်င္​း နဲ႔ လီဆာ တို႔ႏွစ္​​ေယာက္​စလံုး ဂ်င္​းနီ ရဲ႕ ထိုစကား​ေၾကာင္​့ ​ေ႐ွာခ္​့ ရသြားကာ ​ေခတၱမ်ွ ​ေၾကာင္​စီသြား​ေလ​ေတာ့သည္​။
ဂ်င္​းနီ က​ေတာ့ ထိုလူႏွစ္​​ေယာက္​ရဲ႕ အံ့ျသ​ေနမႈႀကီး ကို အခြင္​့​ေကာင္​းယူကာ.....

"ဒါဆို ငါ က ဒီမွာ ႐ွိ​ေနစရာ​ေတာင္​ မလို​ေတာ့ဘူးပဲ...."

ဂ်င္​းနီ ထိုကဲ့သို႔​ေျပာလိုက္​ၿပီး​ေနာက္​ တိုက္​တိုက္​ဆိုင္​ဆိုင္​ပင္​ သူမ တို႔ ၀ိုင္​း ကို waiter ​ေလးတစ္​​ေယာက္​ က ​ေရာက္​လာၿပီး လီဆာ မွာထားပံုရသည္​့ စားစရာ​ေတြကို လာခ်​ေပး​ေန​ေလသည္​။

"ဟုတ္​တယ္​မလား..??"

သူမ waiter ​ေလးကို ၾကည္​့ၿပီး​ေမးလိုက္​သည္​မို႔ ထို waiter က​ေလးမွာ ​ေခါင္​း​ေလးတကုတ္​ကုတ္​ျဖင္​့ 'အယ္​ ​ေတြ....ဟို​ေတြ....ဘာ​ေတြ´ လုပ္​​ေနသည္​မို႔ ဂ်င္​းနီ ​ေနာက္​ထပ္​တစ္​ဖန္​ထပ္​​ေမးလိုက္​​ေလ
သည္​။

"ဟုတ္​တယ္​မလား....!"

ထို waiter က​ေလးမွာ ဂ်င္​းနီ ​ေၾကာင္​့ အၾကပ္​႐ိုက္​သြားသည္​ထင္​သည္​။သူမ ရဲ႕ စကားကို ​ေထာက္​ခံသည္​့သ​ေဘာ ျဖင္​့ ​ေခါင္​းၿငိမ္​့ျပသြားက ႏႈတ္​ကလည္​း 'ဟုတ္​မယ္​လို႔ ထင္​တာပဲဗ်´ ဟု ​ေျပာသြား​ေလသည္​။

ဂ်င္​းနီ ထို waiter ​ေလး ရဲ႕ စကား​ေၾကာင္​့ ျပံဳးမိသြားကာ လီဆာ့ ကို လည္​း တည္​့တည္​့စိုက္​ၾကည္​့လိုက္​သလို သူမ ရဲ႕ ​ေနာက္​​ေက​်ာဘက္​ကလည္​း သက္​ျပင္​းခ်သံအ႐ွည္​ႀကီး ကို ၾကားလိုက္​ရ​ေလသည္​။

"ကဲ ဆို​ေတာ့.......ငါ......"

"နင္​ က ဘာလို႔ အဲလိုထင္​ရတာလဲ..."

သူမ ရဲ႕ စကားကို ျဖတ္​​ေျပာလာ​ေသာ လီဆာ့ ​ေၾကာင္​့ ဂ်င္​းနီ က အပ်င္​းတစ္​​ေန​ေသာ ​ေၾကာင္​​ေပါက္​​ေလးတစ္​​ေကာင္​ကဲ့သို႔ စားပြဲ​ေပၚသို႔ လက္​တင္​ၿပီး ​ေမး​ေထာက္​လိုက္​ကာ လီဆာ့ ကို ၾကည္​့​ေနလိုက္​​ေလသည္​။

"ဘာလို႔,လို႔ ထင္​လဲ...?"

ဂ်င္းနီ ​ထိုကဲ့သို႔ ျပန္​​ေျပာလိုက္​ၿပီး​ေနာက္​ ​သူမ ၏ ​ေ႐ွ႕တြင္​ ႐ွိ​ေသာ ​ေကာ္​ဖီ​ေမႊသည္​့ ဇြန္​းက​ေလးက ​ေကာက္​ကိုင္​လိုက္​ကာ သူမ ရဲ႕ က်န္​လက္​တစ္​ဖက္​အား အလုပ္​​ေပးလိုက္​​ေလသည္​။