SHE

42

Zawgyi

​ေနာက္​တစ္​​ေန႔ မနက္​တြင္​​ေတာ့ ဧည္​့ခန္​းထဲတြင္​ တစ္​​ေယာက္​​ေပၚတစ္​​ေယာက္​ ​ေျခပစ္​လက္​ပစ္​ အိပ္​​ေနၾက​ေသာ လူမ်ားကို ​ေတ​ြ႔​ေနရ​ေလသည္​။

ကံ​ေကာင္​း​ေထာက္​မစြာျဖင္​့ ယ​ေန႔ ​ေက်ာင္​းပိတ္​​ေန​ေလသည္​။မဟုတ္​လွ်င္​္​ သူတို႔ပံုစံက ​ေက်ာင္​းမ​ေျပာနဲ႔ အိမ္​ျပန္​သြားၾကရင္​​ေတာင္​ ႐ိုက္​​ေပါက္​ျဖစ္​​ေန​ေလသည္​။

​ေနျမင္​့လာသည္​ႏွင္​့အမွ် တစ္​​စတစ္​စ ျဖင္​့ တစ္​​ေယာက္​ၿပီးတစ္​​ေယာက္​ ႏိုးလာၾက​ေသာ္​လည္​း သန္​႔စင္​ခန္​း ကို လုသံုး​ေနၾကသည္​မွာ မၿပီးႏိုင္​မစီးႏိုင္​ပင္​။

သူမ တို႔ တိုက္​ခန္​းတြင္​ သန္​႔စင္​ခန္​း သံုးခု ႐ွိ​ေသာ္​လည္​း လီဆာ က သူ႔ အခန္​းတံခါးကို ဖြင္​့မ​ေပးသည္​မို႔ က်န္​ႏွစ္​ခုျဖင္​့သာ လူအုပ္​ႀကီးတစ္​ခုလံုးႏွစ္​ပါးသြား​ေနရ​ေလသည္​။

သူမ တို႔အားလံုး ရဲ႕ အန္​ဖတ္​​​ေတြအားလံုးကို စု​ေပါင္​းလိုက္​လ်ွင္​ သူမ တို႔ရဲ႕ တိုက္​ခန္​းပင္​ ျပည္​့လုနီးနီး ျဖစ္​ႏိုင္​​ေလသည္​။

သို႔​ေသာ္​လည္​း ဂ်င္​းနီ က​ေတာ့ ကံ​ေကာင္​း​ေထာက္​မစြာ အခုထိႏိုးမလာ​ေသးသျဖင္​့ တစ္​ျခားသူမ်ားႏွင္​့အတူ သန္​႔စင္​ခန္​းကို မလုရ​​ေသးဘဲ အန္​ဖတ္​တိုက္​ပြဲထဲလဲ မပါ၀င္​ရ​ေသး​ေပ။

ထိုအ​ေျခအ​ေနက လြတ္​​ေျမာက္​သူ ဂ်ီဆူ က​ေတာ့ ထိုအန္​ဖတ္​ လူသားမ​်ား စား​ေသာက္​ရန္​ အစားအစာမ်ားႏွင္​့တကြ အမူး​ေျပဟင္​းရည္​ ကိုပါ လုပ္​​ေပး​ေန​ေလသည္​။

"ရား!.....​ေဆာဂ်ီ​ေယာင္​း နင္​ အခုထိမၿပီးႏိုင္​​ေသးဘူးလား.....မ​ေသာက္​ႏိုင္​ဘူးဆိုလည္​း အစကတည္​းကမ​ေသာက္​ဘဲ​ေန​ေလ...!"

ခ်ယ္​​ေယာင္​း ရဲ႕ စကားကို ဂ်ီ​ေယာင္​း က လည္​း ျပန္​လည္​​ေျပာဆို​ေန​ေလသည္​။

"နင္​လဲ အတူတူအႏူႏူ ပဲ​ေလ.....အခုမွ လာၿပီး တစ္​ပန္​း မသာခ်င္​စမ္​းနဲ႔...!!!"

ထိုကဲ့သို႔​ေသာ ဆူညံသံ​ေတြ​ေၾကာင္​့ အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေန​ေသာ ဂ်င္​းနီ ႏိုးလာခဲ့​ေလသည္​။ဂ်င္​းနီ ႏိုးလာသည္​ကို ျမင္​​ေတာ့ ဂ်ီဆူ က ဂ်င္​းနီ နားကို သြားလိုက္​ကာ ဂ်င္​းနီ အား ဂ႐ုစိုက္​​ေန​ေလသည္​။