Dromen in Kleur

Hoofdstuk 11

Ik word wakker van het geluid van voetstappen. Ik knipper met mijn ogen door het felle licht dat van buiten komt. Zodra mijn ogen gewend zijn aan het licht neem ik de omgeving in me op. ''Ohja'' zeg ik hardop. Ik was vergeten dat ik bij Koen was blijven slapen. Nu pas valt mijn blik op datgene wat mij wakker maakte. Ik kijk recht in een paar felblauwe ogen. Voor me staat een meisje met lange blonde haren. Ze draagt een katoenen broekje met daarbovenop een kort topje. Door haar outfit en haar haar dat een beetje door de war zit is het duidelijk dat ook zij hier is blijven slapen.

Ik verbreek de staar en stap uit bed. Zolang je een yogamatje een bed kan noemen. Zodra ik opsta merk ik dat ik alleen een onderbroek aan heb. Om haar niet ongemakkelijk te maken pak ik snel Koens' bankzitters trainingsbroek en shirt die over de stoelleuning heen hangen. Vindt ie vast niet erg.

Ik voel de ogen in mijn rug gebrand. In een snelle beweging draai ik me om. Ik zie dat ze haar betrapt voelt. Ik loop tussen de jongens die verspreidt over de vloer liggen te slapen naar haar toe en steek mijn hand uit. ''Mathhy'' Beste vriend van Koen. Ik wil smooth met mijn vinger naar Koen wijzen. Maar ik vergat even dat ik in zijn huis ben en hij heerlijk in zijn eigen bed ligt. Zo smooth is het dus niet. Ze lacht om mijn actie. ''Juultje'' Ze schudt mijn hand. Met een vragende blik wacht ik op meer.

''Gister met Koen meegegaan.'' Mijn mond valt een beetje open. Koen die zo'n mooie dame heeft gefixt. ''Leuke vriend heb je wel'' zegt ze tegen me. Die was wel smooth. Ik weet even niet wat ik daarop moet antwoorden ''Weet ik'' Niet het beste antwoord.

Ik plof op de bank neer, naast Milo die nog ligt te slapen. Ik gebruik zijn schouder als hoofdsteun. Ik open de TikTok app.

Ik kijk langs mijn telefoon naar de keuken. Juultje loopt met een dienblad met daarop twee borden met ovenbroodjes. Ik zie dat ze naar me kijkt. ''Dankjewel'' Zeg ik op een overdreven manier. ''Niet voor jou sukkel'' Ze moet lachen en doet een neppe eye roll. Ik doe hetzelfde. Ze verdwijnt door het trapsgat naar beneden. Er ontstaat een automatische glimlach op mijn gezicht.

Ik gun dit Koen zo erg

Nog steeds lig ik met mijn hoofd tegen Milo zijn schouder aangeleund. Achter me hoor ik wat geschuifel. Ik hoor hem wat brommen. Ik draai me om en bekijk hoe hij wakker wordt. Hij wil zijn ogen in één keer open doen, maar door het felle licht zijn ze al snel weer gesloten. Hij heeft niet door dat ik hier lig. Ik maak gebruik van het feit dat hij nog niet gewend is aan het licht. Ik ga naast hem zitten en begin hem te kietelen. ''ah'' een kleine kreet verlaat zijn mond. Hij knippert snel met zijn ogen, doordat hij langzaam aan het licht moet wennen. Hij komt overeind en klemt zijn handen in de mijne. Ik ga bovenop hem zitten.

Hij is veel sterker dan ik, zelfs als ik bovenop hem zit. Ik weet niet hoe hij het voor elkaar krijgt, maar in één beweging lukt het hem om onze posities om te wisselen. Hij bovenop mij. Nu kan ik helemaal geen kant meer op. Langzaam komt zijn gezicht dichterbij. ''Karma'' fluistert hij met een lage ochtendstem in mijn oor. Nog voordat ik het woord in mij op kan nemen begint hij me te kietelen. Karma inderdaad.

Hij stopt niet. ''Genoeg, genoeg'' Ik herhaal de woorden. Ik probeer de anderen niet wakker te maken, maar door de paniek praatte ik misschien net iets te hard. Milo stopt eindelijk. Uitgeput lig ik op de bank. Met hem bovenop me. ''Sorry'' Hij lacht en komt langzaam ook met zijn bovenlichaam bij mijn lichaam in de buurt. Hij ligt bovenop me. Ik voel zijn handen om me heen slaan. Een liefdevolle knuffel. Gewoon als vrienden.

Hij komt van me af. ''Ga je vriendje wakker maken'' Fluistert hij in mijn oor. ''We hebben niks'' Zeg ik geïrriteerd terwijl ik hem van me af duw. Hij rolt zijn ogen. Ik hou echt van Milo, maar soms is hij gewoon echt irritant.

Rob is jarig!!!!!!