Unforgetten night ( Tr çeviri)

3. Bağımlı hissettiren ve kalbe dokunan gece

Çevirmen notu
*KHUN= Bay demek ( Khun kulağa daha güzel geldiği için bu şekilde çevirmek istedim)
* Çevirirken kalbimi pır pır ettiren bir bölüm oldu umarım sizde seversiniz...

<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3

Tanıdık ses Kim'in kalbinin hızlanmasına neden oldu. Ama sakin kalmaya ve dikkatini dağıtmaya çalıştı. Kim "Neden bahsediyorsun?" Diye sordu. Kamol önünde duruyordu. "İçeri girebilir miyim, Kim?" dedi Kamol tekrar. Keskin bakışları Kim'in kendini sıcak ve rahatsız hissetmesine neden oldu. "Sanırım hayır. Seni tanımıyorum bile. Üzgünüm. Konuşacak bir şeyin yoksa, lütfen git" diye araya girdi Kim. O adam her kimse ondan uzak durmalıyım, diye düşündü kendi kendine.

     Kim kapıyı kapatmak üzereyken Kamol hemen Kom'a baktı. Kom sinyali gördü ve kapıyı kapatmak için elini kullanmadan önce hafifçe eğildi. "Özür dilerim, Khun Kim" dedi Kom, kapıyı itip Kim'in evine girmeden önce, arkasından Kamol geldi. Kim şok içinde geri çekildi. Kamol, Kim'in odasına girdi ve etrafına bakındı. "Odan temiz ve düzenli. Yalnız mı yaşıyorsun?" diye sordu Kamol, Kim'in kaşlarını çatmasına neden oldu. "Siz kimsiniz?! Polisi aramadan hemen evimden çıkın!" diye bağırdı Kim. Kamol ona gülümsedi.

Kamol, Kim'e doğru yavaşça yürürken, "Bana kötü biriymişim gibi davranma," dedi. Kim bir adım geri attı. Kamol'un astları kapıda durmuş, patronlarının işini bitirmesini bekliyorlardı. "Gizliliğimi işgal ediyorsunuz!" Kim o anda ne kadar korktuğunu belli etmemeye çalışarak tekrar bağırdı. "Hadi konuşalım Kim" dedi Kamol sakin bir sesle. "Beni nereden tanıyorsun?" diye sordu Kim, gözleri çevresine bakarken, kaçmanın olası bir yolunu aramaya çalışıyordu. Yatak odasına bakmak için döndü ve oraya koşmaya ve kapıyı kilitlemeye karar verdi.

. *koş* "Ah!" Kim şok içinde bağırdı. Yanlışlıkla halıya takıldı ve kanepenin üzerine düştü. Kamol öne çıkma fırsatını yakaladı ve kaçmasını durdurmak için Kim'in iki elini de tuttu. Kim şok ve korkuyla irkildi. Kamol, Kim'in vücuduna baktı ve dudaklarını hafifçe yaladı. Kim, Kamol'un kaba olduğunu hissetmek yerine vücudunun ısındığını hissetti. "Beni tanımıyorsun Kim. Daha adımı bile sormadın ama..." Kamol durakladı. Şu an gördüğü şeyden çok mutluydu. Kim sinirlendiğinde ve korktuğunda çok tatlı görünüyordu. "Ama ne! Bırak beni..... bırak gideyim!" dedi Kim, Kamol'dan uzaklaşmaya çalışırken sert bir sesle ama Kamol buna izin vermedi. Kim'in yüzüne yaklaştı ve Kim'in kulağına fısıldamaya çalıştı. "O gece benden sarılma istiyordun. Bugün neden beni itiyorsun?"

    Kamol bunu yüksek sesle söyledi ve Kim'in kaskatı kesilmesine neden oldu. Kamol'un yüzüne bir kez daha baktı. 'O gece...o gece...bu o kişi mi?' Kim şaşkınlıkla düşündü. Gözleri anında şok ve sinirle parladı. "Hangi gece? Neden bahsettiğini bilmiyorum. Hemen odamdan çık!" Kim önündeki güçlü adamı itti ama Kamol hiç kıpırdamadı. "Ha? Emin misin? O zaman bu işaretleri kimin yaptığını unuttun mu?" Kamol gülümseyerek sordu. Eli Kim'in boğazını ovuşturdu, yaptığı ısırık izleri biraz solmuştu. "Kim, Kamol'un elini boğazında hissettiğinde şok oldu. Kanının aniden yüzüne sıçradığını hissetti. Kamol'un gözlerine bakamadı.

     Aniden! Kim, Kamol'un kolundan kaçtı ve yatak odasına koştu. Kapıyı kilitlemeyi ve doğrudan polisi aramayı umuyordu. *fış* "Ah!" diye haykırdı Kim, içgüdüleri güçlü olan Kamol, hızla peşinden koştu ve kapanmadan önce kapıyı elinden geldiğince sert bir şekilde itti. Kim yere düştü Kamol sakinliğini korudu. "Hadi konuşalım Kim. Seni incitmek istemiyorum.... eğer benden yapmamı istemezsen" Kamol son cümleyi Kim'in gözlerine bakarken söyledi ve Kim'in yüzünün kızardığını görünce gülümsedi.

    Kim gitgide daha da kızardı. Karşısındaki kişinin o gece ona sarılan kişi olduğundan artık emindi. "Kimsin sen?" Kim sormaya karar verdi. Kamol, Kim'in güzelce konuşmayı kabul ettiğini görünce gülümsedi. "Tekrar merhaba, benim adım Kamol" Kamol kendini tanıttı. "Peki, benden ne istiyorsun?" diye sordu Kim. "Beni hatırlıyorsun, değil mi?" diye sordu Kamol, Kim'in dudaklarını ısırmasına neden olarak. "Evet, seni hatırlıyorum! Sadece benden ne istediğini söyle?" Kim isteksizce cevapladı. Kamol kıkırdadı. "Kıyafetlerini topla ve benimle gel" dedi Kamol. Kim hemen kaşlarını çattı. "Deli misin sen! Neden seninle gelmek zorundayım?!" diye haykırdı Kim. "Eh, artık benim karımsın. Tabii ki karımı yanımda götürmeliyim. Değil mi?" Kamol normal bir şekilde yanıtladı. Kim nefesini tuttu. Kamol'un ne dediğini duyunca biraz şok olmuştu. "Sen delisin. Karın burada değil. Yanlış eve geldin sanırım" dedi Kim yine kafası karışmış bir şekilde. "Hatırladığını söylemedin mi? ikimiz.... ne yaptık