Unforgetten night ( Tr çeviri)

14. Beni Geri Almak Zorunda Değilsin

             "Seni asla bir eşya olarak görmedim, sadece güvende olmanı istiyorum, ben her şeyle ilgilenirken, incinme riskini göze almak istemiyorum, anlıyor musun Kim?" dedi Kamol sinirli bir sesle. "Hayır! Anlamıyorum, hiçbir yere gitmiyorum, gitmemi istiyorsan beni eve götür, kendime bakabilirim" diye bağırdı Kim, bir dizi olay yaşamış olmasına rağmen, Kim sinirli hissetti. Olayın onunla hiçbir ilgisi olmadığı için yalnız gidebilirdi. "Sana kimse bakmadan tek başına gitmene izin vermem" dedi Kamol yine, etraftaki astlar susmuştu. Patronunun karısıyla tartıştığını görünce kimse sözünü kesmeye cesaret edemedi.

            Kim, "O zaman senin evinde kalmama izin ver, evinin güvenli olduğunu söylemedin mi? Astların evin her yerinde" dedi. "Benden mümkün olduğunca uzak durmanı istiyorum, ama bu sadece kısa bir süre, evimin güvende olduğu doğru ama içeri biri girerse kimsenin sana zarar vermesini istemiyorum. Beni anlıyor musun, Kim?" diye sordu Kamol, Kim ayağa kalktı ve dudaklarını birbirine bastırdı, Kamol'a memnuniyetsizlikle baktı. Kim, Kamol'un sözlerinin onu bencil biri gibi gösterdiğini hissetti. "Sen delisin! Khun Kamol çok bencilsin, önce gelip yanında kalmam için beni zorladın şimdi de beni kendinden uzaklaştırmak istiyorsun aptal!" Kim arabanın kapısını açmadan önce Kamol'a bağırdı çünkü artık Kamol ile konuşmak ve tartışmak istemiyordu.

      Kamol derin bir nefes verdi ve Kom'a bakmak için döndü. Kamol, "Dediğimi yap, Kim'e gelince ben hallederim" dedi. "Tamam efendim, şimdi eve mi geçelim?" Kom biraz gergin bir şekilde sordu. "Eve dönelim, ama yeni bir yoldan gidelim," dedi Kamol, astlarına onları almak için arabaya dönmeden önce. Kamol, ince figürün yanına oturmak için yürüdü, ama Kim arabadan dışarı bakarken geri çekildi, ona bakmak için dönmedi bile. Kamol yine bir şey söylemedi, Kim suskundu, kafası iyice karışmıştı. Kim'in duyguları, Day'le birlikte olduğu zamandan tamamen farklıydı.

            Day'in eve gitmesini söylediği o anlarda Kim, Day'in başka şeyler yapacağını bile bile her zaman geri dönmeyi kabul ederdi, bir şey söylemeye cesaret edemezdi, sadece her şeyi kabul eder ona itaat ederdi. Ama Kamol ile... Kim inatçı olmak, şımartılmak, diğer kişinin sadece kendisi için endişelenmesini istiyordu. Yeterince çabuk o noktaya geldiğinde, Kim yüzünde ciddi bir ifadeyle yola dönmeden önce biraz Kamol'a bakmak için döndü. Kim'in duyguları şimdi daha belirgin hale geliyor, onun için gerçekten endişeleniyordu.

           Kim, Kamol'un yaptığı her şeyi bilmek istiyordu. Kamol, Kim'i Day ile birlikte yaşaması için gönderirse ve Kim Kamol'un neyle uğraştığını bilemeyecekti ve bunu düşünmeden edemiyordu. Bu, Kim'in gerçekten sevmediği bir duyguydu. Özellikle böyle tehlikeli şeylerin olduğu bir zamanda, diğer tarafın ne yapacağını bilmemek tuhaftı. Kim eve ne zaman geldiklerini bilmeden Kamol'u düşünüyordu.

       "Kim, evdeyiz" dedi Kamol ona, Kim kapıyı açıp eve girmeden önce derin bir nefes aldı, Kamol hemen peşinden gitti. "Kim, böyle olmayı keser misin?" Kamol, Kim'in bir an durmasına ve Kamol'a bakmasına neden olarak söyledi. "Ne yaptım?" Kim sordu. "Hadi ama, birkaç gün Dayman ile kalmana gerçekten ihtiyacım olduğunu anlamalısın?" Kamol tekrarladı. "Hayır anlamıyorum hiçbir yere gitmek istemiyorum böyle dolaşmayı sevmiyorum biliyorum benim için endişelisin ama unutuyorsun ben de bir erkeğim Khun Kamol o yüzden öyle davranma. Sanki ben kendini savunamayan bir kadınım, hayır, kadınlar bile kendi başlarının çaresine bakabilir, zayıfmışım gibi davranıp korkakça kaçmam mı gerekiyor". (yaklaşarak) "Korkak ya da zayıf olduğunu hiç düşünmedim Kim, ama bu bir iş meselesi, seni dahil etmek istemiyorum" diye tekrarladı Kamol, Kim'in anlaması için.

      O da bir şeyleri açıklamakta pek iyi değildi, Kamol'un söylediklerini duyduktan sonra Kim şok oldu, ayrıca Kamol'a şaşkın gözlerle baktı, Kim'in bakışını görünce Kamol'un kalbi sıkıştı. "İşin mi? Sadece seninle mi ilgili" dedi Kim alaycı bir şekilde, dönüp yatak odasına giden merdivenlerden yukarı çıkmadan önce. Kamol stresle yüzünü ovuşturdu, ruh hali karışıktı, Kim'e fazla yaklaşmak istemiyordu ve Kim'i daha fazla rahatsız etmek istemiyordu, bu yüzden Kamol arabaya geri döndü, sonra astlarına gelip haber vermelerini emretti. Olay hakkında konuşmak için ofise gidecek olan Kamol, önce Kim'in uyumasına izin verecekti. Kim'e gelince, odaya girdiğinde yatağın kenarında sessizce kapıya bakıyordu, ama beklediği kişi gelmiyordu. Normalde Kim bu şekilde uzaklaştığında Kamol onu takip ederdi.