MARRIED TO HER (COMPLETED)

chapter 52

GUYS!! AFTER READING THIS PLEASE STREAM "READY FOR LOVE BY BLACKPINK" SIGURADONG DI KAYO MAGSISISI. ANG GANDA PO NG KANTA LALO NA YUNG MGA KUMAKANTA.(◍•ᴗ•◍)(◠‿◕)

"Cliff pov"

Hingal at pawisan akung pumasok sa loob ng kwarto pagkarinig na pagkarinig ko sa sigaw ng asawa ko mula sa taas. Nasa may kusina kase ako't naghahanda ng lunch namin.

"What happened hon?" Nalilitong tanong ko pagkarating ko sa harapan niya.

"MY TOMMY'S HURT SO MUCH!" Sigaw nitong sagot. Napatakip pako sa tenga ko dahil sa lakas nun. Omygoodness. Parang nakalunok ng malaking drumer tong asawa ko.

"Wh-what? W-what am i supposed to do? OMYGOD!" Tarantang ani ko saka umupo sa tabi nito na nakangiwi lang. Masakit nga siguro dahil namumula na siya saka namamawis din siya ng malapot.

"Da-dal-dalhin moko s-sa ospital." Mahinang sagot nito na medyo kinalito ko dahil hindi ko masyadong naintindihan.

"What?" I confusedly ask.

"ANG SABI KO, MANGANGANAK NAKUNG BWISIT KA! PUNYETA KA! KASALANAN MOTONG BATA KA! Bring me to the hospital!" She shout that made me more panic. I don't know what to do.

Sinunod ko nalang ang gusto nitong dalhin siya sa ospital. Mabilis ngunit maingat ko siyang binuhat pababa saka maingat din na sinakay sa backseat ng sasakyan.

"Malapit na tayo hon. Just wait." Kinakabahang ani ko sa kaniya while driving the car on the way to the nearest hospital.

Gusto ko man siyang dalhin sa ospital namin ay mas pinili ko nalang na dito para mabilis. She look so hurt at parang hindi na siya aabot pa dun para manganak.

Bukas pa sana ang due date niya ng panganganak pero mukhang gusto ng lumabas ng baby namin kaya pina aga na.

Halo-halong imosyon ang nararamdaman ko sa mga oras nato. It's like im on a death racing game. I need to win to survive, parang ganun.

Pagkarating na pagkarating ko sa ospital ay muli ko na naman siyang binuhat. Mabilis naman kaming sinalubong ng mga nurse na naka antabay sa labas. They assist us and mabilis na tinulak ang wheel bed na kinalalagyan ng asawa ko. Nakasunod lang ako sa kanila dahil mahigpit na nakahawak sa kamay ko ang asawa kung namimilipit na sa sakit.

Walang lumabas sa bibig nito kung di puro pagrereklamo. Nahihiya pa ako sa tuwing titingin sakin yung mga nurse na tumutulong sa pagtutulak. Pano ba naman. Kung ano-ano na lumalabas sa bunganga ng asawa ko.

"Sshhhss babe, tama na. Nakakahiya sa kanila." Pabulong na sabi ko sa kaniya.

"Ngayon nahihiya kang punyeta ka! Matapos mokong puyatin at buntisin ikakahiya mona ako ha! HA!" Malakas na sabi nito, habang pinagpapalo pa nito ang braso ko. Pati tuloy yung mga nadadaanan naming mga tao ay napapasunod ang tingin samin.

The fuck. Nakakahiya napo talaga tong asawa ko. Gusto ko nalang lumubog sa sahig dahil sa mga pinagsasabi niya.

"Ma'am dito nalang po kayo, kami nalang po bahala sa pasyente." Pigil sakin ng isa sa mga nurse ng papasok na sana ako kasama ng asawa ko sa ER.

"Pero kaila...

"Pasensya napo ma'am pero only patient and staff of this hospital lang po ang allowed sa loob. Maghintay nalang po kayo dito." Putol nito sa sasabihin ko.