KURTALP

Bölüm-10

Duyduğum ses bana yabancıydı. Kadındı ve ilk defa görüyordum. Güzel, çekici bir kadın ama işim olmaz. Düşünmem bile saçma.

Gülümseyerek gelip parmaklarını parmaklarımın arasına soktu ve elimi birazcık sıktı.

"Geç kaldın aşkım, merak ettim. Bu hanım efendi kim ?"ben de çaresiz gülümsedim.

"Bilmem, henüz tanışmadık. Birine benzetti sanırım."kadın suratını asıp yanımızdan uzaklaştı.

O gittikten sonra elimi parmaklarının arasından yavaşça çektim.

"Kusura bakmayın, normalde böyle tipler pek buralarda olmaz. Ama ara sıra gelirler, müşterimizin memnuniyeti için yaptım."müşteri ?

"Pardon, ne müşterisi ?"gülümsedi.

"Ben buranın sahibinin kızıyım. Babamla birlikte işletiyoruz."anlaşıldı.

"Öyle mi ?"

"Evet, bu arada yanlış bir şey yaptıysam özür dilerim."

"Yok hayır, yani ben hallederdim ama sağolun yinede."elini uzattı.

"Burçak ben, memnun oldum."sıktım.

"Gökalp, ben de."ikinci ismime karşı bir garezim yok ama her seferinde ilkini söyleyip kurtulmak geliyor içimden.

"İsterseniz masanıza geçebilirsiniz, çok tuttum sizi."

Masaya kadar bana eşlik etti. Bizimkilerin bana bakışı da gözümden kaçmadı değil. O sırada kızın babası geldi.

"Kızım, Ferit amcanın misafirleri bunlar. Hoşgeldiniz desene."birden yüzü ışıldadı Burcak'ın.

"Ferit amcanın mı ? Keşke o da gelseydi, uzun zamandır görmemiştim. Bu arada siz de hoşgeldiniz."yerime oturdum.

Kürşad yine meraktan çatlayacak, yerinde duramıyor. Dedikoducu teyzeler gibi yemin ederim ya.

"Şiiişt, yine popülersin kardeşim. Söyle bakalım ne bu ışıltılının sebebi."kulağıma fısıldadı.

"Başlama yine."

"Öyle deme ama, lan Almila yanındaki kıza bakmış, elindeki bıçağa da iyice sarılmış duruyordu. Oğlum kızın beti benzi attı, bembeyaz oldu lan."

"Ne demeye çalışıyorsun ? Kapıda konuştuklarımızı unuttun herhalde ?"

"Unutmadım da, böyle bir şeyin olmaması ihtimali de var."haklı ama tedbir benimkisi.

Aramızda konuşmayı kesip diğerlerinin konuşmasına dahil olduk.

"Ben hemen masaya bir şeyler getirmelerini söyleyeyim."adam yanımızdan ayrıldı. Ama kız hâlâ buradaydı.

"Otursanıza Burçak hanım."elimle boş sandalyeyi gösterdim.

"Yok, çok teşekkür ederim ama benim kasada işlerim var. Size afiyet olsun."teşekkür ettim ve gitti.

"Adını da öğrenmişiz. Kardeşim sana ne oluyor ya, valla korkuyorum bir şey oldu diye."sinirden gülümsedim.

"Adını arkada kendi söyledi, ayrıca ben aynı benim. Bir şey olduğu falan yok."önüne döndü.

"Komutanım hanım efendiyle daha önceden tanışıyordunuz galiba ?"Almila sordu.

"Nereden çıktı ?"ona döndüm.

"Ben yanımızda adını söylemedi diye hatırlıyorum."mesleki deformasyona ait bu dikkat bazen biz askerlerin özel hayatında fazla devreye giriyor.