Hayatta neyin ne zaman gelip sizi bulacağını bilemezsiniz. Gülüşünüz bile sınırlıdır kimi zaman...
054*****: Hayat çok sıkıcı çok can yakıcı ama en çok canımı yakan sensin.
Ömür: Manyak mısın sen? kimsin? necisin?
054*****: Değilim ama istersen seni...
Atlas'ın seslenmesiyle kafamı telefondan kaldırarak kendimi toparlamaya çalıştım. Bu sefer babam yüzünden günümü berbat etmeyecektim bu sefer olmayacaktı. Yüzüme zorlukla bir gülümseme yerleştirerek Atlas'a doğru ilerledim.
"Gidelim bakalım Gök Gözlü." Diyerek ellerini tuttuğumda onunda yüzünde ki gülümseme genislemişti.
Odalarımızın olduğu kata geldiğimizde mecburen ellerimiz ayrılmak zorunda kalmıştı. Benim odamın önüne gelerek içeri girmemi bekledi. Bu hareketi yüzümde küçük bir tebessüm oluştururken iyi geceler dileyerek kapıyı kapattım ve kendimi odada ki yatağa atarak ağlamaya başladım bu kadar tutabilmiştim içimde. Ne zaman mutlu olsam bana haram kırılan gülüşler oluyordu hayatımda...
İki farklı hayat iki farklı yüzüm vardı sanki. Eve geldiğimde farklı dışarı çıktığımda farklı insanlara dönüşüyordum. Aileme farklı ki ne kadar aile denebilirse, arkadaşlarıma farklı insan oluyordum. Kesinlikle çok fazla yorulmuştum ve 10 sene önce yaptığım hatayı yapmaktan çok korkuyordum...
Gözümde ki yaşların yüzümde kuruduğunu hissederken uyku beni kendine çekmeye başlamıştı üzerimi değişmeye bile gücüm yoktu, derin bir iç çekerek yastığıma sıkıca sarılarak kendimi uykuya bıraktım.
...
"Eveeet ilk durağımız Ihlara, Aksaray'ın en turistik yerlerinden güzelim."
Atlas'ın enerjisine tebessüm ederek karşımda ki kocaman vadiyi süzdüm. Gerçekten çok güzel bir yerdi.
Duvar gibi dik, derin ve dar vadinin tabanındaki suyun kenarında, bağlar ve bahçelerden oluşan yoğun bir yeşillik şeridi yer alıyordu. Sanki doğa kendini vadi içine gizlemiş gibiydi.Vadinin yamaçlarına geldiğimizde ise zengin ve yeşil bir doğa parçasının vadi içinde saklandığını gördük. Gerçekten çok enteresan ve huzur veren bir aurası vardı.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
400 basamağı inerken hayatımda hiç bu kadar efor sarf etmediğimi dile getirerek Atlas'a asansörün var olup olmadığını sorduğumda bizi dinleyen yaşlı bir amca benimle dalga geçerek aşağıya in solda demişti ve bende saf gibi aşağıya iner inmez asansör aramıştım. Atlas her ne kadar benim bu saf halime gülüp tatlı bulsada benim için ciddi bir rezillikti.
Suyu takip ederek vadiden ilerlediğimizde golün üzerinde odacık şeklinde yapılmış oturma yerlerinden oluşan harika bir mekana ulaşmıştık.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
