Hayat Ağacı | Yarı Texting

35

Atlasla birlikte hazırlanan kahvaltı sofrasına oturduğumuz da masada ki fazladan açılmış olan iki servis beni şaşırtmıştı.

"Baba beklediğin her hangi biri mi var?"

Atlas benim "Baba" demem ile kaşlarını hafif çatarak bana baktığında ona küçük bir gülümseme göndererek susması için gözlerimle uyarı vermiştim.

"Ömürçeğimm Bana da AMCA der misin bir kere lütfen yaaa!"

"Amca?"

Sözlerimin ardından gözlerinin içerisinde resmen yıldızlar oluşmuştu. Dolan gözleriyle bir bana bir babama bakarken konuştu,

"Dünyanın sekizinci harikası olan şu meleğin amcası olmak ne kadar mükemmel bir şey olsa da böyle bir mahluk ile sevgili olması da bir o kadar berbat. Benim için bu sarı pipiden de ayrılsana Ömürçeğim."

Atlasın içtiği çay genzine kaçarken öksürük krizine girmişti. Ben amcama ters bakışlar ile bakarken babam söze girerek onu uyardı ve biraz önce ki sorumu cevapladı,

"KÜRŞAT, kızımın kararlarını sorgulamak ve yönetmek sana düşmedi önünde ki yemeğini ye. Deden ve Babaannen gelecekler."

Bana itafen söylediği son sözleri ile içimde bir heyecan oluşmuştu çok merak ediyordum beni kabul eden ve kız olduğum için dışlamayacak bir Dedem ve babaannem olacak mıydı?

Sefa Dedem ve anneannem her zaman için beni el üstünde tutmuşlardı fakat Rahmi Dedem için her zaman bir fazlalık gibiydim en son aklına gelen ve işlevsiz bir torundum bir yük gözü ile bakmıştı bana.
Kendi içimde konuşmaya devam ederken salonun girişinde ela gözleri ve hafif kızıla çalan saçları ile bir kadın ve esmer orta yaşlı bir adam girdiğinde babamla amcam ayağa kalmıkmışlarıdı.

Babam oturduğu yerden kalkarak yanlarına ilerlediğinde bana da elini uzatmıştı.

"Babaannen Züleyha ve Deden Yusuf. Bu da benim güzeller güzeli prensesim Ömür'üm."

Utanarak küçük bir gülümseme bıraktığım da ne yapacağımı şaşırmış bir haldeydim elim ayağım birbirine dolanmıştı.

Bir anda çekilerek birinin kollarının arasına girmem ile şoka girmiştim.

"Benim minik çiçeğim mis kokulum, kokusuna hasret kaldığım güzel prensesim senin varlığın bana o kadar iyi geldi ki içimde ki özlem ateşi tam şuan son buldu, ölsem de gam yemem artık."

Girdiğim kolların arasından gözlerim dolu bir şekilde çıktığımda hızla konuştum.

"Öyle demeyin lütfen. Özellikle benim ile konuşurken hatta hayatınız da hiç ölüm kelimesini anmayın lütfen."

"Oy ben sana kurban olurum iki gözümün çiçeği. Dinle torunun sözünü Züleyha hanım bak kız cağız nasıl korktu."

Yusuf Dedem sözlerinin ardından beni kollarının arasına aldığında babama sarıldığım da oluşan güven duygusunu yeniden tatmıştım. Başımın üzerine konulan küçük öpücük ile gülümser iken amcam konuştu.

"Beni bu damat bozuntusu ile yalnız bırakmak yerine gelip lütfen kahvaltınızı yapar mısınız? Hem benim Ömürçeğimm aç aç."

Dedem "Damat?" Diyerek sorar gibi bana ve babama baktığında babam önce amcama sinirli bakışlarını göndermiş ve dedeme masayı işaret ederek "buyrun" demişti.

Masaya yaklaştığımız da babam eli ile Atlas'ı gösterdiğin de Atlas da babaannem ve dedeme dönmüştü.

"Atlas Yanar, Ömür'ün erkek arkadaşı." Diyerek Atlası tanıtan babam ile Atlas babaannem ve dedemin ellerini öperek +1 puan almıştı ki dedem kaşlarını çatmış bir şekilde ona bakıyordu.