Şu anda önünüzde sizinle konuşan ve Shin'in kulaklarını tıkayan küçük bir çocuk var. "İşte bu yüzden şu anda geçmişte olduğumu düşünüyorum, çünkü neden ebeveynimin genç hallerini görüyorum?" "Vay canına, yavaş ol çocuk." "Yani temel olarak bu ezikle bir araya gelmemi mi söylüyorsun?" Shinichiro'yu işaret ettin. "Affedersiniz?!" "Şaka yapıyorum, sadece bana çıkma teklif etmeni bekliyorum." "Eh, 20 kez reddedildikten sonra artık o kadar emin değilim, bu yüzden beni reddedeceğinden korktum.""Uhm senden hoşlandığım çok açık." "İkinize de tebrikler, benim küçük Cupid'iniz olduğumu unutmayın." Çocuk ikinizin de sözünü kesti. "Evet, teşekkürler evlat." "Ben senin çocuğunum, bana çocuk deme!" Çocuğunuz kollarını kavuşturur ve somurtur.
"Anne! Yanındaki bu adam kim?" Küçük bir çocuk sana koştu. "Çocuğun mu var?" Sarkık gözleri seninkilerle buluştu. "Evet ve babamı çok seviyor bu yüzden ondan uzak dur." Çocuk bacağına sarılırken söyler. "Hımm ne?! Ne zamandan beri çocuğum var?" "Anne beni hatırlamadın mı?" Çocuğun burnunu çekmeye başladın ve ağlamaya başlayacağını biliyordun. "Hayır, lütfen ağlama, seni hatırlıyorum." "Anne, bu adamla ne yapıyorsun, babamı sevmiyor musun?" "Evet, tabii ki babanı seviyorum, o sadece benim arkadaşım." "İyi çünkü babam senin başka bir erkekle olduğunu duymaktan mutlu olmaz." "Söyle tatlım, babanın adı ne?" "Imaushi Wakasa." "HA?!" Diye bağırdın ve yanındaki Wakasa'ya bakmak için kafanı kamçıladın. "Bu benim evlat." Wakasa çocuğa dedi. "Şaka yapıyorsun, babamın saç modeli senin kadar güzel değil. yarı kel ve ube queso'ya benziyor." "PFFFT" Çocuğunuzun tarif ettiği Wakasa'daki saç modelini hayal etmeye ve gülmeye başladınız. Wakasa orada öylece duruyordu, tamamen bitmiş görünüyordu.
Şu anda Mitsuya ile alışveriş yapıyordunuz ama o başka bir şey almaya gitti. O uzaktayken bir çocuk yanına geldi. "Anne! Saçını mı kestirdin? Bir şekilde farklı görünüyorsun." "Ha? Neden bahsediyorsun?" "Kendi çocuğunu nasıl tanımazsın, ne zalim annesin." Mitsuya tesadüfen içeri girdi ve bunu duydu. "Y/N, bana hiç bahsetmediğin geçmiş bir ilişkin mi var?" "Kesinlikle Taka öyle birşey yok, ne diyorsun sen!" Çocuk şimdi Mitsuya'ya bakmak için döndü. "Oh hey baba, havalı saçlar, bugün saçını kestirdin mi?" Şimdi sen ve Mitsuya kafa karışıklığı içinde birbirinize bakıyorsunuz. "Sanırım şu anda halüsinasyon görüyorum." "Ben de, ne zamandan beri çocuğumuz oldu. Biz hala genciz.""Burada bir karışıklık olduğunu hissediyorum, zamanda geriye gitmiş olabileceğimi yeni fark ettim." "Rahatça zamanda yolculuk mu yaptın?! "Evet, şimdi geleceğe geri döneceğim, hoşçakal!" Sonra çocuk ortadan kayboldu ve onu kaybettiğine yemin ediyorsun. "Beni bu rüyadan hemen uyandır."
"Vay, çok havalı görünüyorsun baba!" "Teşekkürler ufaklık, az önce bana baba mı dedin?!" "Kenny, bu ne hakkında?" Ona tehditkar bir kapalı göz ile bakıyorsun. "Yemin ederim öyle değil, sen benim tek varlığımsın." "Haha annem kıçını tekmelemek üzere." "Bir dakika, bana anne mi dedin?" "Yani, siz çocuklar gelecekte benim ailemsiniz." Yüksek sesle bir nefes verdin, "Sanırım senin tek olduğumu söylediğinde yalan söylemiyordun." "Hiç yalan söylemem." "Her neyse, geçmişe nasıl geldin?" "Hiçbir fikrim yok, bir an odamdaydım ve sonraki saniye buradaydım ve seni sarı örgülü saçlarla gördüm." "Saçlarım gelecekte sarı değil mi?" "Hayır, siyaha boyadın ve at kuyruğu yaptın." "Seni zaten siyah bir atkuyruğu ile hayal ediyorum ve bunun için yaşıyorum." "Artık önümüze geçmeyelim, 12 yıl sonra saçımı değiştireceğim."
Sen ve Inupi birlikte yürüyordunuz, ta ki ikiniz de arkanızdan gelen yüksek sesli bir kahkaha duyana kadar. "Hehe senin yaran çok komik." Çocuk, Inupi'nin yarasını işaret ederken kıkırdadı. "Hey! Kendi işine bak evlat." "Inupi, bunu bir çocuğa söylemek hoş değil." "Anne, babam kaba davranıyor." Çocuk bacağına sarılırken söyledi. "Aw merak etme, o her zaman huysuz." Kendini çocuğun seviyesine indirdin ve onlara biraz sarıldın. "Bize neden anne ve baba denildiğini görmezden mi geleceksin?" "Bu tamamen kulağımdan uçtu, neden bize böyle dedin?" Sorunuzu çocuğa yöneltmişsiniz. "Çünkü ikiniz de benim annem ve babamsınız, hah." Çocuk sırıttı. "Pekala, küstahlığa gerek yok." "Inupi." Küçük çocuğa karşılık vermemesi için onu dürttün. "Gelecekteki babamı daha çok seviyorum, ayrıca garip bir duruşu yok. "Gülüşlerini kapatmak için elini ağzına kapattın. "Gerçekten mi Y/N? buna gülüyor musun?" "Yardım edemem, biraz komik." Gözlerini deviren Inupi ile göz göze geldiniz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
