Chapter 12 (Uni+ZG)

802 61 13
                                    

Unicode

စီးကရက်ကို နှုတ်ခမ်းဖျားမှာညှပ်၊ လေအလာကို လက်နဲ့ကွယ်ပြီး ဆေးလိပ်ကိုမီးညှိလိုက်သည်။

"ဖူး......"

မက ်မက ်မောမော ရှူသွင်းလိုက်တဲ့စီးကရက်ငွေ့တွေက Jeff အဆုတ်ထဲအထိ ၀င်သွားပြီးမှ စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း နှာခေါင်းနဲ့ပါးစပ်တွေကနေပြန်မှုတ်ထုတ်ခြင်းခံလိုက်ရသည်။အနားမှာ လှဲနေဆဲဖြစ်တဲ့ ကလေးငယ်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး သူ့ဘေးနားမှာပဲ ပြန်၀င်လှဲလိုက်သည်။

ကလေးငယ်ကို မိမိလက်မောင်းပေါ် ခေါင်းအုံးစေလိုက်ပြီး ဆံပင်အုပ်အုပ်လေးအောက်က နဖူးပြင်လေးကို နမ်းလိုက်သည်။

"ပြွတ်"

ပင်လယ်ကြီးရယ်၊ သဲသောင်ပြင်ရယ်၊ ကောင်းကင်ကြီးနဲ့ကြယ်လေးတွေရယ်၊ ဘေးနားကချစ်ရသူရယ်......

Jeff ဘ၀မှာ ပြည့်စုံရောင့်ရဲမှုကို ပထမဆုံးအကြိမ်ခံစားမိခြင်းပင်.....

ဟုတ်သည်......Code အနားမှာရှိနေရင် အရာအားလုံးပြည့်စုံစေသည်။ ကြယ်ကလေးတွေကလည်းပိုလင်းသလို လေပြေလေညှင်းတွေကလည်း ပိုအေးမြသည်။ လှိုင်းပုတ်သံတွေက သာယာနာပျော်ဖွယ်ကောင်းလာပေမယ့် ဒီကလေးရဲ့ ခပ်ချွဲချွဲအသံလေးကိုတော့မမီပါလေ။

လက်ထဲကစီးကရက်ကို တစ်ချက်ခဲလိုက်တော့ Barcode က

"P'Jeff"

"အွန်း"

"ဆေးလိပ်သောက်ရတာ ဘယ်လိုနေလဲ"

"ဘာကိုလဲ"

"P'Jeff ဆေးလိပ်သောက်နေတဲ့ပုံက တအားအရသာရှိနေသလိုပဲ"

"ဘာကိုအရသာရှိရမှာလဲ၊ စီးကရက်က အငွေ့သပ်သပ်ပဲလေ"

"ကြိုက်လို့သောက်တာမဟုတ်ဘူးလား"

"ကြိုက်လို့သောက်တာဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ၊ မသောက်ပဲမနေနိုင်လို့"

မသောက်ပဲ မနေနိုင်လို့တဲ့လား..... ဒီစီးကရက်လိုသာ Jeff ကိုဆွဲဆောင်နိုင်ရင် Jeff ကို မိမိအနားမှာ တစ်သက်လုံးနေနိုင်အောင် ပြုစားထားချင်မိသည်။ တစ်ခါလေးစည်းကျော်မိသွားတာနဲ့ Code လောဘကြီးသွားမိပြီလားလည်းမသိတော့ပါဘူး.....Code  Jeff ဘ၀ထဲမှာကြာကြာနေချင်သေးသည်။ ခေါင်းအုံးအိပ်ဖို့ကမ်းပေးထားတဲ့လက်လှလှတွေကိုလည်း ဆုပ်ကိုင်ကာ အိပ်ပျော်ချင်သေးသည်။

STAYWhere stories live. Discover now