Amour Series #1 : Aimer La Maman Célibataire (COMPLETED)

CHAPTER 25

CHAPTER 25

CONTINUATION OF F L A S H B A C K

“WHAT REALLY happened, ha? Why you didn't show up after Gabby's burial?" Tanong niya nang medyo maayos-ayos na ang lagay ng binata.

Nanatili itong nakayakap sa kaniya at ang mukha ay nasa balikat parin niya.

Ashton didn't speak making her sigh.

Sinuklay niya ang malambot nitong buhok. “If you won't speak, paano natin maaayos ang problema natin, ha?” Malambing parin anh boses niyang kinakausap ang binata.

Mas humigpit naman ang yakap nito sa kaniya na tila ba aalis siya.

“Ashton, please, speak.”

“I... I got so guilty...” Mahinang sabi nito. Humigpit pa ang yakap nito sa kaniya na halos maipit na ang tiyan niya.

Medyo ngumiwi si Carisha, “Ashton, did you forget that i'm pregnant?” Tanong niya sa binata.

Agad itong nag-angat ng tingin at gulat ang ekspresyon na bumaba ang tingin sa kaniyang tiyan.

“Oh, sh-t! I'm sorry. I'm sorry, baby.” Hinaplos nito ang tiyan niya na para bang inaamo ang anak nila sa loob. “I'm more guilty. How did i ditch you? I'm sorry, baby. Sorry for leaving you alone.” Heto na naman at hindi matapos-tapos ang kaka-sorry nito.

Hinawakan niya ang pisngi ng binata at ngumiti saka tumango-tango. Telling him everything he done was really okay.

Ang importante para sa Carisha ay nasa tabi na niya ang lalaking mahal. May kasama na siyang bibisitahin araw-araw ang anak niya, kasama na niya ang lalaking tinuring na anak ang anak niya.

“What do you mean by ‘you got guilty’? You didn't do anything wrong. I should even say thank you to you. Hindi mo kasalanan. Walang may kasalanan.” Pagpapaliwanag niya rito.

Kitang-kita niya ang sakit sa mukha ng kasintahan.

There she realize, if it hurts for her, it must be hurt also for him.

Muli ay masuyo siyang niyakap ng binata at hinalikan sa noo. “It's not okay.” Bulong nito.

“Hindi, Ashton. Everything that happened, it was all God's plan. He have a better plan for us. For Gabby. Wala kang kasalanan, walang may kasalanan.”

Iyon ang laging tinatatak niya sa isipan. Na tinutulungan lang sila ng Panginoon. Kinuha Nito si Gabby upang hindi na makaranas pa ng sakit ang anak.

Umiling-iling si Ashton. “No, it was all my fault. Why you raised Gabby alone, why you was sleepless everynight, why you didn't finish your study, why you become an adult in just instant. It was all my fault, baby. It was all mine. I'm so sorry. I'm very sorry. Please, forgive me. Forgive me, baby, please...” And he started crying again.

Napakasakit marinig ang bawat tunog na binubuo ng bawat hikbi ng kasintahan.

Naguguluhan si Carisha sa sinasabi ng binata. “What do you mean? Englighten me please.” Nag-angat ng tingin ang binata. Kitang-kita niya ang pag-aalalangan sa mukha nito. “Please...” Muling sabi niya.