Köklü bir bağ, varoluşun simgesi kadar önemli bir değer taşıyordu.
♠️
Bölümler Uzun...
Aile hikayesi ama klasik olmaması için bir çok farklılıklar yaptım.
İlk bölümü okuyarak değerlendirebilirsiniz.
Umarım kurgu içinize siner ve hak ettiği okunmaya kolay bir şekilde ulaşır. Emek verilen bir yazının değer görmesi bu platformda biraz zor olabiliyor. Bu yüzden desteklerinizi esirgemeyin. Elimizden geleni yapalım ki, büyümeyi hak eden birden fazla yazarı keşfetmiş olalım.
Bölüm aralarında yorum yaparak destek olabilirsiniz.
Desteğinizi belli ettiğiniz sürece, sınır koymak istemiyorum. 🤍
Bölümlerin düzenli gelmesine dikkat edeceğim. Mühim bir olay olmadığı sürece düzenli gelecektir zaten. Eleştirilerinizi saygıyla yaptığınız sürece her türlü eleştiriye açığım. Emeğe karşı gösterilen saygısızlığı malesef ki görmezden gelemem.
(Kitaplar şuan askıda olduğu için elimden geldiğince bölümleri yazar yazmaz yayınlamaya çalışacağım.)
Çalıntı gibi durumlarda gereken işlemleri çekinmeden yapacağıma şüpheniz olmasın. Kurgularımı sadece bu platform üzerinde yayınlayacağım. Eğer başka bir yerde görürseniz muhtemelen çalıntıdır. Bu gibi durumlarda lütfen beni haberdar etmeyi unutmayın.
Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.
Artık sizi yeni bir dünyaya davet etme vakti geldi.
Okumaya geçmeden önce vote atmayı unutmayalım.
Keyifli okumalar. 🤍
♠️
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
1. BÖLÜM
Vasiyetimdir.
Şirket hisselerimin %43'ünü Carmen Marin'e , %34'ünü Brendon Corel ve %23'ünü Carter Osvald'a bırakıyorum.
Evim, arabam ve kalan tüm varlığım öldüğüm dakikadan itibaren torunum Carmen Marin'in üzerine devredilmiş olacak.
Son olarak Carmen Marin'den ruhumun huzura kavuşması için yapmasını istediğim bir şey var.
Carmen, evin bodrum katında bulunan dosyayı incele kızım. Dosyasını bıraktığım aileyi Türkiye'ye gidip ziyaret etmeni istiyorum. Babanın yapmış olduğu hatalar, senin bir ailen olmasına engel değil. Sıcak bir yuva hissetmene engel değil. Elimden geldiği kadar ailenin yokluğunu hissetmemeni istedim. Ama sanırım eksik olduğum noktalar çoktu. Affet beni, seni zamanında kurtaramadığım için... Sana bıraktıklarım, benden sana kalan birer armağan değil. Hakkın olanı sana bırakma vaktim gelmişti.
