Carmen Marin|Askıda

15. Bölüm

    
  
Selammmmm.
   
  
Yorum yapalımmm, voteleri unutmayalımmm.
   
  
Keyifli okumalar 🤍
    
        
    
  
15. BÖLÜM

  
Evden çıkmadan bir süre önce Devrim'in gizlice verdiği telefonu çantaya koymuştum. İçinden çıkacak olan bilgiler bizi büyük bir hedefe ulaştıracaktı.

Ama bu hedefin, başımıza neler açacağını henüz bilmiyordum. Sadece en ufak tehlikeye karşı hazır olmak benim için ilk kuraldı. Arthur Marin, hayatıma sandığımdan fazla şey katmıştı.

Çevremizin çok olması tehlikeyi beraberinde getiriyordu. Bu durumu beni her zaman planlı ve stratejik düşünmeye zorluyordu.

Bildirim sesine karşı gözlerimi pencereden çekerek saatime indirdim. Carter, kendi telefonuyla meşgulken Brendon'un attığı mesajı, saatimi uzatarak ona da gösterdim.

Tebessüm etti. Ve bu tebessüm beni anladığına dair bir işaretti.

Brendon, İtalya'da ki işlerin yolunda gittiğine dair kısa bir bilgilendirme mesajı göndermişti.

Alex, sanırım kurduğu oyunu başlatmak için beni bekliyordu. Çünkü benim yokluğumda oyununa zemin hazırlamış ve düğmeye basmak için varlığımı bekliyordu. Alex, sinsi olduğu kadar zeki biriydi. Kime ihanet edileceğini, okları kime yönlendireceğini çok iyi bilirdi. Ve karşısındaki insanı manipüle etmeyi Brendon kadar olmasa da çok iyi becerirdi.

Hayır, bu kesinlik ona güvendiğimden gelmiyordu. Aksine, karşımda durabilecek kadar cesaret sahibi olmasını cezbedici buluyordum. Ona güvenmesem de, ondan emindim.
 
   
♠️
   
   
İki ayrı arabada hastaneye gitmek için yola çıkmıştık.

Carter ile ben ayrı arabada giderken, diğer aile üyeleri farklı bir araçla gitmeyi tercih etmişlerdi. Çünkü onlar da farkındaydı, tek bir arabaya sığamayacaklarının. Ama gelmek istedikleri an, onlara özel bir araç ayarlayabilirdim.

Sanırım benden gelen en ufak bir yardımı kabul etmek istemiyorlardı. Komşularının arabasıyla hastaneye gitmeyi tercih etmişlerdi. Onlar önden ilerlerken biz de ardından onları takip ediyorduk.

Semih ve Zümra'nın okulu olmadığı için onlarda hastaneye gelmek istemişlerdi. Kiminin gerginliği yüzünden belli olurken, kimisi de içindeki tedirginliği belli etmiyordu.

Carter ile beraber hastane odasına ilerlerken, bizden önce yola çıkan aile üyeleri, çoktan odaya girmişlerdi.

Hızlı adımlarla ilerlerken, Carter'e dönerek İtalyanca konuştum. Bizi anlayabilecek birileri olmamalıydı.

"Gözünü dört aç Carter, bu hastane fazlasıyla kalabalık. Anıl'a ulaşmaları kolay olur. Gerekirse her bir yüzü aklına kazı ama ona ulaşmalarına müsade etme."

"İçindeki şüpheleri at bir kenara, telefonu teslim ettik. Yarım saate çıkar sonuçlar. Eğer ağları sandığımızdan da güçlüyse, onları rahatsız eden bir durum olur zaten."

"Fark edeceklerdir. Bu kadar iyi gizlenmeleri güçlü olduklarından değil, içindeki adamların zekasından kaynaklı."

"Yine de güçlü olduklarını inkar edemeyiz."

"Güç, belli bir yere kadar var olur. Yıkımın temeli de güçten gelir."

Yıkımın oluşması için bir temele ihtiyacımız olurdu. Ve o temeli oluşturmak ise tamamen elimizdeki güçle alakıydı. Eğer bir yıkım olacaksa, o yıkıma sebep olan bir inşa meydana gelmeliydi.