Chapter 14: After Thoughts

28.5K 655 87
                                    


Chapter 14




I couldn't hear anything from my surroundings but my heart that was beating loud and fast. I can feel his soft lips on mine that made me lose my senses. He accidentally kissed me when someone bumped to him. Nakalayo na iyong lalakeng nakabangga sa kaniya matapos mag-sorry pero nanatili kami sa ganoong posisyon. I was astonished of what happened and I even forgot to blink.



"Jusko! Mga kabataan talaga ngayon kung saan-saan na lang," anang Ginang na dumaan.



Itinulak ko si Kaezar at kapwa kami napaiwas ng tingin sa isa't isa. Humugot ako ng hangin dahil nakalimutan ko na nga ang huminga kanina. I can feel the the awkward atmosphere around us because of what happened. Gosh! Did we just kiss?



"Sorry..." he whispered after a long silence.



"It's okay, h-hindi mo naman sinasadya."



Walang dapat sisihin dahil pareho naman naming hindi ginusto iyon. Nilampasan ko siya at nagtingin-tingin na lang ng libro upang libangin ang sarili at makalimutan ang nangyari. Nagkunwari ako na wala lang sa akin iyon pero ang totoo ay sobrang lutang ako ngayon dahil doon.



"Hanap lang ako ng index card."



"O-Okay." Napabuga ako ng hangin nang makalayo siya sa akin.



Nanghihina akong napasandal sa lagayan ng mga libro sapu-sapo ang dibdib ko.



"Hindi naman kiss iyon, 'di ba?"



I unconsciously touched my lips. I could still feel the softness of his lips on mine at the moment. I did a breathing exercise to get back my senses and just find a book that would suit my taste. Nag-ikot-ikot lang ako hanggang sa may nakita akong bagong release na libro. I tip-toed and stretched my arm trying to reach that book but I couldn't because of my height.



I even tried jumping but I failed to get that until someone's hand got that book effortlessly. Pumihit ako sa paharap sa may-ari ng kamay na iyon at muntikan pa nga akong masubsob sa dibdib nito. I pushed him a little because he was too close. Baka maulit iyong kanina, mahirap na. He handed me the book without uttering a word and walked out.



"Thanks." I followed him in curiosity of what he was looking for. My brows furrowed when I saw a bluish color near his jaw. "Is that a bruise?" Sinubukan kong hawakan iyon pero mabilis niya iyong inilayo sa akin.



"Don't mind it," he told me like it was nothing.



"But you have bruise. Napaano 'yan? Napaaway ka ba? Kanino?" sunod-sunod kong tanong na puno ng pag-aalala. Hindi ko rin naman kasi iyon napansin kanina.



"I just had a small fight."



"With whom?"



"Are you done with your things?"



"Uhm... kulang na lang ako ng scented paper."



"Let's get one." Hinatak ako nito papunta roon. Dumampot lang siya ng isang pack na universe theme ang design at inilagay iyon sa basket ko. "Time to pay."



Pumila kami sa cashier. Nasa unahan niya ako  at sa tuwing lilingunin ko siya ay igigiya ako nito paharap doon. Nakalabas kami ng tindahang iyon nang hindi niya nasasagot ang tanong ko. I let it passed since I can feel that he was not yet ready to talk about it. And I do respect people's privacy. Maybe, he will open up too when the right time comes.



Reminiscing the Cold Wind (Conzego Series 3✓)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon