၁၃ ပန္းႏြယ္ကိုေလျပည္႐ိုင္းကနမ္း႐ိႈက္ခဲ့ၿပီ.....
အပိုင္း-၁၃
မူႏြဲ႕ကသူ႕အားရာဇသံေပးသြားတဲ့အတြက္..မျဖစ္မေနဝိုင္းစိန္ကိုအျမန္ျပန္ခိုင္းရေတာ့မွာျဖစ္သည္။
" ဝိုင္းစိန္ လာအုံး.."
" ဟုတ္ ဆရာ..."
" ရန္ကုန္ထိေရာက္ေအာင္လာလည္ၿပီးမွေတာ့
တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနၿပီးျပန္ေပါ့ ဟုတ္ၿပီလား"
" ကြၽန္မမျပန္ခ်င္ပါဘူးဆို.."
" မျပန္လို႔မရဘူးေလ၊ ရန္ကုန္မွာနင့္ကိုေခၚထားမယ့္လူမွမ႐ွိတာ.. "
" ဆရာေကကာ .."
" ငါကဘယ္လိုလုပ္နင့္ေခၚထားလို႔ရမွာလဲ..အခုေတာင္ငါ့မိန္းမကအိမ္ေပၚကဆင္းမယ္တကဲကဲလုပ္
ေနၿပီ.. ဘာလို႔မ်ားရန္ကုန္အထိလာေမႊရတာလဲ"
" အစ္မကကြၽန္မကိုမႀကိဳက္ဘူးေပါ့..."
" ဘယ္လိုလုပ္ႀကိဳက္မွာလဲ.. နင္မဟုတ္သုတ္ခေတြေလွ်ာက္ေျပာထားတာကို.."
" ကြၽန္မလည္းဒီမွာေနခ်င္လို႔ကို..."
" ေနလို႔မရဘူး ဒါနင့္ဇာတိမွမဟုတ္တာ..
ရန္ကုန္မွာနင္ဟိုကလိုေလွ်ာက္လုပ္ေနရင္ေသသြားလိမ့္မယ္.. ၿပီးေတာ့ငါလည္းနင့္ကိုထိန္းမေနႏိုင္ဘူး..."
" ကြၽန္မ ဟိုကိုျပန္ၿပီးအဲ့ဒီ့လူေတြနဲ႔မေနခ်င္ေတာ့ဘူး..သူတို႔ကဆရာနဲ႔မတူဘူး..."
" နင္အဲ့တာလုပ္မစားခ်င္ေတာ့ရင္လည္း..တည္းခို
အိမ္လင္မယားဆီမွာေနၿပီး ေစ်းေရာင္းစားေပါ့..
ငါအရင္းအႏွီးထုတ္ေပးလိုက္မယ္..."
" ဟင့္အင္း ကြၽန္မလိုဖာသည္ကေရာင္းေတာ့ဘယ္သူက၀ယ္မွာလဲ..."
" နင္ထင္လို႔ပါဟ..."
" ကြၽန္မဒီမွာတကယ္ေနလို႔မရဘူးလားဟင္..."
" မရဘူး..မူႏြဲ႕နဲ႔ငါကြဲရလိမ့္မယ္... သူကေက်ာင္းဆရာမ၊အ႐ွက္အေၾကာက္ႀကီးတယ္..ဒါမ်ိဳးကို
ခြင့္လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူး... ငါနင့္ကိုႏွမလိုေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးခ်င္ေပမယ့္... အခုေတာ့မျဖစ္ဘူး။
ငါ့ကိုတကယ္ခင္ရင္ ေမာ္လၿမိဳင္ကိုျပန္ပါဝိုင္းစိန္.."
သူေျဖာင္းဖ်ေတာ့ဝိုင္းစိန္ခ်ံဳးပြဲခ်ကာငိုသည္။
" ကဲ ကဲ မနက္ျဖန္က်ရင္ဆယ္ျပားနဲ႔ငါ နင့္ကိုေ႐ႊတိဂုံဘုရားလိုက္ပို႔ေပးမယ္.. ၿမိဳ႕ထဲမွာစားေကာင္း
တာေတြလဲ၀ယ္ေကြၽးမယ္ဟာ... တိတ္ေတာ့.."
ဝိုင္းစိန္ကငိုေနရာကေနသူ႕ကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး..
" ဆရာတကယ္ေျပာတာေနာ္.. "
" အင္း အင္းေပါ့...."
YOU ARE READING
ပန်းနွယ်ကိုလေပြည်ရိုင်းကနမ်းရှိုက်ခဲ့ပြီ(Complete)
General Fictionမိုက်တယ်နော်၊ဒါပေမယ့်မယုတ်မာဘူး.. အစ်ကိုက သတ်ရဲတယ်၊သေရဲတယ် ဒါပေမယ့်မူနွဲ့မျက်ရည်ကျတာကိုတော့မကြည့်ရဲဘူး..... ကြက်သမား၊ဖဲသမား..လူမိုက်လေးတေဇဘုန်းကျော်နဲ့ဆရာမလေးမူယာနွဲ့.... 1987ခုနှစ်ခေတ်ဇတ်လမ်းဖြစ်ပါတယ်။ photo credit/ မိုက္တယ္ေနာ္၊ဒါေပမယ့္မယုတ္မာဘူး...
