၁၈ ပန္းႏြယ္ကိုေလျပည္႐ိုင္းကနမ္း႐ိႈက္ခဲ့ၿပီ.....
အပိုင္း-၁၈
" ဘာ ဘာေျပာတယ္.."
" ဟိုေလ ဒီေန႔အေမကရင့္ရင့္ကိုေခၚၿပီးေဆးခန္းသြားျပတာ..ကိုယ္၀န္႐ွိေနၿပီတဲ့...
အဲ့တာ ကြၽန္မတို႔လည္းရင္ရင့္ကိုေမးၾကည့္ေတာ့
အဲ့ကိုယ္၀န္က အစ္ကို႔တပည့္နဲ႔တဲ့..."
" ဆယ္ျပား ဒီေကာင္ ေတာက္)))) ေခြးမသား
ငါနဲ႔ေတြ႕မယ္.."
မူႏြဲ႕မွာသူ႕ေယာက်္ားအေၾကာင္းကိုသိသျဖင့္ဒီကိစၥ
ကိုလူအမ်ားနဲ႔စုမေျပာပဲ..သူျပန္လာၿပီးေအးေအး
ေဆးေဆးေရမိုးခ်ိဳး၊ထမင္းေကြၽးၿပီးမွ အိပ္ခန္းထဲကို
ေခၚၿပီးႏွစ္ေယာက္ထဲတိုးတိုးေျပာျပသည္။
ဒါေတာင္သူသိတာနဲ႔ ဝုန္းခနဲထၿပီးသြားမလို႔လုပ္တာေၾကာင့္..မူႏြဲ႕မွာသူ႕ေဒါသကိုသိလို႔ေျခေထာက္ကေနအတင္းဆြဲထားရသည္။
" အစ္ကို မသြားနဲ႔..ဒီကိစၥကိုအဲ့လို႐ွင္းလို႔မရဘူး။
ဘယ္လိုပဲအစ္ကို႔ေနာက္ကလိုက္ေနပါေစ..သူမ်ား
သားသမီးေနာ္..ေျခလြန္လက္လြန္ေတြျဖစ္ကုန္ပါ့မယ္အစ္ကိုရယ္..
ကြၽန္မစကားနားေထာင္ပါအုံး.."
" ဖယ္စမ္းကြာ..."
မူႏြဲ႕ကသူ႕ေျခေထာက္ကိုဖက္ထားတဲ့လက္အားမလႊတ္ေပး..။
တျခားလူသာဆိုကန္ၿပီးထြက္သြားမွာေသခ်ာေပမယ့္..မူႏြဲ႕ကကိုယ္၀န္နဲ႔မို႔သာသူစိတ္႐ွိတဲ့အတိုင္းမလုပ္ႏိုင္ပဲ..အံႀကိတ္ၿပီးေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ေနရ
သည္။
" မင္း အဲ့ဒီ့လက္ကိုလႊတ္လိုက္ ..
ငါ ရင္ရင္နဲ႔စကားေျပာခ်င္တယ္..."
" ဒါဆို အစ္ကို႔စိတ္ကိုအရင္ေလွ်ာ့ပါ...ရင္ရင္ကအစ္ကို႔ႏွမဆိုေပမယ့္ အစ္ကို႔သားသမီးမဟုတ္ဘူးေနာ္၊ ႐ိုက္ႏွက္ၿပီးဆုံးမလို႔မရဘူး..."
" ဘယ္သူက႐ိုက္မယ္ေျပာေနလို႔လဲ...
ငါ အေျခအေနကိုသိခ်င္ယုံပဲ..."
မူႏြဲ႕ကိုေတာင္ေလသံမာမာနဲ႔ေအာ္တာၾကည့္ရင္
သူဘယ္ေလာက္ေဒါသထြက္ေနသလဲမွန္းဆႏိုင္သည္။
" အင္းပါ..ဒါေပမယ့္ကြၽန္မမွာခေလးနဲ႔ေနာ္..
အစ္ကိုဘာပဲလုပ္လုပ္ကြၽန္မမ်က္ႏွာအရင္ၾကည့္ပါအုံး..."
" ေျပာေလကဲေလပါလား ငါဘာမွမလုပ္ဘူးစိတ္ခ်"
သူေခၚလိုက္ေတာ့အားလုံးေအာက္ထပ္ဆင္းလာ
ၾကၿပီးအိမ္ေ႐ွ႕ခန္းမွာဆုံၾကသည္။
ရင္ရင္ကသူ႕ေ႐ွ႕မွာေျမႀကီးထဲ၀င္ေတာ့မယ့္အတိုင္း
ေခါင္းငုံ႔ကာထိုင္ေနသည္။အျမင့္ကလည္းမ်က္ရည္
နဲ႔မ်က္ခြက္..၊ေဒၚၾကင္ဆုံကလည္းဆယ္ျပားကသူ႕
တပည့္မို႔သူ႕လက္ကိုဝါးကြက္အပ္လိုက္တဲ့အတိုင္း
ေဘးမွာတုံတိဘာေဝနဲ႔ထိုင္ေနပါသည္။
YOU ARE READING
ပန်းနွယ်ကိုလေပြည်ရိုင်းကနမ်းရှိုက်ခဲ့ပြီ(Complete)
General Fictionမိုက်တယ်နော်၊ဒါပေမယ့်မယုတ်မာဘူး.. အစ်ကိုက သတ်ရဲတယ်၊သေရဲတယ် ဒါပေမယ့်မူနွဲ့မျက်ရည်ကျတာကိုတော့မကြည့်ရဲဘူး..... ကြက်သမား၊ဖဲသမား..လူမိုက်လေးတေဇဘုန်းကျော်နဲ့ဆရာမလေးမူယာနွဲ့.... 1987ခုနှစ်ခေတ်ဇတ်လမ်းဖြစ်ပါတယ်။ photo credit/ မိုက္တယ္ေနာ္၊ဒါေပမယ့္မယုတ္မာဘူး...
