အပိုင္း-၁၇ zawgi

1.9K 35 1
                                    

၁၇ ပန္းႏြယ္ကို‌ေလျပည္႐ိုင္းကနမ္း႐ိႈက္ခဲ့ၿပီ.....
             အပိုင္း-၁၇

ေႏြရာသီမွာကိုယ္၀န္ေဆာင္ရတာကမလြယ္လွ..
ရာသီဥတုကပူပူ၊ပုံမွန္လူေတာင္စားခ်င္ေသာက္ခ်င္စိတ္နည္းကၾကားထဲ..ကိုယ္၀န္ေဆာင္ကပိုဆိုး႐ွာ
ေပါ့။
စားသမွ်လည္းပ်ိဳ႕လိုက္အန္လိုက္နဲ႔မို႔ ေဘးကၾကည့္ၿပီးသူ႕မွာစိတ္မခ်မ္းသာရေပ။
ညဆိုလည္းပူလို႔ေတာ္ေတာ္နဲ႔မအိပ္တာေၾကာင့္အခန္းကိုေလ၀င္ေအာင္ျပတင္းေပါက္ေတြထပ္ေဖာက္ၿပီး..ပန္ကာ၀ယ္ၿပီးအေပၚမွာဆင္ကာညညမီးစက္ေမာင္းကာဖြင့္ေပးထားရသည္။

ပုံမွန္ေတာင္ျဖဴႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလးကအခုဆိုမ်က္ႏွာေခ်ာင္
က်ကာမ်က္ကြင္းကလည္းအၿမဲညိဳေနတာေၾကာင့္..
" အဲ့လိုမွန္းသိရင္ ခေလးယူဖို႔အစ္ကိုမေလာခဲ့ပါဘူး"
ခပ္နင့္နင့္ေလသံႀကီးနဲ႔ေျပာေတာ့မူႏြဲ႕ကသူ႕ကိုၾကည့္ၿပီး..
" အခုကတည္းက ေနာင္တရေနၿပီလား.."
" အင္း မင္းႏွဖူးကြဲတဲ့ေန႔ကတည္းကပဲ...
စဥ္းစားၾကည့္ေလ၊ သူ႐ွိေနမွန္း႐ိုး႐ိုးအသိေပးလဲရရဲ႕သားနဲ႔ အေမကိုႏွဖူးကြဲေအာင္လုပ္တယ္..
ဒီေကာင္က အစ္ကိုနဲ႔တူတာျဖစ္ရမယ္.."

" ခစ္ ခစ္..ဟုတ္ေလာက္တယ္...
ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ အစ္ကိုဝဋ္လည္ေတာ့မယ္ထင္
တယ္..."
"ကိုယ့္ေယာက်္ားတစ္ေယာက္လုံး၀ဋ္လည္မွာကိုေပ်ာ္တယ္ေပါ့.."
မူႏြဲ႕ကရယ္ၿပီးသူ႕လက္ေမာင္းကိုမွီထားကာ..
" ဒါေပမယ့္ေႏြရာသီမွာကိုယ္၀န္စ႐ွိတာေကာင္းတယ္အစ္ကိုရဲ႕..ကြၽန္မခေလးေမြးရင္ေဆာင္းရာသီဆို
ေတာ့မီးတြင္းထဲ၀င္ဖို႔မေၾကာက္ရေတာ့ပဲ..."

သူကမူႏြဲ႕လက္ေလးကိုထပ္လွ်က္ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး.
" ဘယ္ရာသီျဖစ္ျဖစ္ေၾကာက္စရာမလိုပါဘူး၊ အစ္ကို႐ွိတာပဲ ...မင္းမီးဖြားရင္ဘာမွစိတ္မပူရေအာင္
အစ္ကိုျပင္ဆင္ေပးပါ့မယ္..."
" သိပါၿပီ.."
" ကဲ အလုပ္သြားလုပ္အုံးမယ္..."
" သြားလုပ္ရအုံးမွာလား၊ ဆယ္ျပားနဲ႔ထားလို႔မရဘူးလား..."
" မရဘူးေလ ၊ အလုပ္ကမ်ားတယ္ေနာက္ထပ္လူ
ေတာင္ထပ္ေခၚရအုံးမွာ..ဒါနဲ႔ ဘာလို႔လဲ..."

" ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး၊ အိမ္မွာပ်င္းလို႔..
အပ္ခ်ဳပ္စက္ႀကီးကိုလည္း အစ္ကိုကမူႏြဲ႕ကိုမေျပာပဲနဲ႔ေပးပစ္တယ္.."

ပန်းနွယ်ကိုလေပြည်ရိုင်းကနမ်းရှိုက်ခဲ့ပြီ(Complete)Where stories live. Discover now