Clear and Muddy Loss of Love [GL] - I. Kısım

Bölüm 106: Nehri geçtikten sonra köprüyü yıkmak ne kadar da harika

Ç/N: 过河拆桥 deyimi, amacına ulaştıktan sonra iyilik eden kişiyi terk etmek anlamına gelir.

Yatak odasının kapıları itilerek açıldı. Nangong Jingnu'nun omuzlarının üzerinde bir manto vardı. Saçlarının uçlarındaki kurumamış nem, ufak buz parçalarına dönmüştü. Qi Yan bunu gördüğünde hızlı adımlarla ona doğru yürüdü, "Ekselansları, neden gelmeden önce saçlarınızı kurulamadınız? Soğuk kapmaktan kaçının."

Nangong Jingnu bir yorumda bulunmadan gülümsedi. Bir tepsiden Qi Yan'ın resmi kepini iki eliyle aldı, ardından parmak uçlarına çıkarak Qi Yan'ın başına yerleştirdi.

Nangong Jingnu: "Bugün ilk meclis toplantın var. Meclis etiklerini ben de bilmiyorum, bu yüzden öncesinde yönerge veremem... ama son zamanlarda meslektaşlarından epey bir şeyler öğrenmiş olmalısın. Mecliste birkaç defa bulunduktan sonra da işler netlik kazanır. Bundan başka... çok dinleyip az konuşmak hiçbir zaman zarar getirmez."

Qiuju eliyle işaret verdi. Hizmetçi kızlar ana odadan sessizce ayrıldı, odada sadece iki insan kalmıştı.

Qi Yan Nangong Jingnu'nun biraz soğuk olan ellerini tuttu, fakat zihni hiç de sakin değildi: bugün Prenses malikanesinin kapılarından çıktıktan sonra aileden bir kul olan Fuma kimliği bir daha asla onu bir şeylerden alıkoymayacaktı.

Eskiden böyle sözcükler hep onun Nangong Jingnu'ya verdiği tavsiyeler olurdu, fakat bunu karşı taraftan duymak çok farklı bir his yaratıyordu.

Nangong Jingnu dikkatlice Qi Yan'ın omuzlarındaki kumaşın kırışmış yerlerini düzeltti, ardından yumuşak bir sesle şöyle dedi, "İç meclis bölümünün üçüncü seviye ve üstü yetkililer için kahvaltı düzenleyeceğini duydum, saatini kaçırma. Git hadi."

"Ekselansları..."

"Mm?"

"Bu gece malikaneye döneceğim."

Nangong Jingnu bir anlığına sessiz kaldı. Elini yavaşça Qi Yan'ın omzundan çekti ve sakin bir şekilde, "Anladım," dedi.

Nangong Jingnu'yu bu halde gördüğünde, Qi Yan kalbinde büyük bir isteksizlik duydu. Ama artık ikisi için de geri dönüş yoktu. İçindeki çok sayıdaki düşünceyi bastırdı, "Öyleyse ben çıkıyorum, Ekselansları."

Jingjia onuncu yıl, senenin ilk meclis toplantısı.

Toplam yüz tane yazınsal ve askeri yetkili sırasıyla gelmişti. Sağlık sebepleriyle evinde kalan Komutan Lu Quan bile oradaydı.

Lakin yüksekteki taht boştu. Beşinci Prens Nangong Da ejder şeklindeki kürsünün yanındaki ufak sıraya kurulmuştu, üzerinde Prenslere ait vakur ve muhteşem görünen meclis giysisi vardı.

Yapılan duyurunun ardından yüz yetkili düzgün bir şekilde eğildi. Boş koltuğa doğru üç kez uzun ömür dileklerini sundular, ardından ellerini birleştirerek Nangong Da'nın önünde eğildiler.

O ise ufak kürsüye dayanarak zar zor kalkmayı başarmıştı, "Buradaki her bakan saygıdan muaf, kalkın."

"Ekselanslarına teşekkürler."

Nangong Da'nın yapmakta zorlandığı hareketlerini izleyen İkinci Prens ile Üçüncü Prens'in yüzlerinde farklı ifadeler vardı, fakat bundan da büyük olan şey inkar duygusuydu.

Qi Yan elinde yeşimden bir plaka ile hem başını hem de bakışlarını aşağıda tutuyordu, sırada sessiz bir şekilde dikiliyordu.

Nangong Da boğazını temizledi, "Efendilerin bildirecek bir şeyleri var mı?"

Ağzından bu sözcükler çıktığı gibi krallığın tarımla ilgili tüm meselelerin sorumluluğu üstünde olan Tarım Bakanı büyük salonun ortasına geldi, "Ekselanslarına rapor veriyorum, bu yaşlı yetkilinin bildirecek bir şeyi var."