Clear and Muddy Loss of Love [GL] - I. Kısım

Bölüm 172: Plan kurup entrika düzenlemekten kendini alamamak

Qi Yan ve Nangong Jingnu aslında çoktan özel olarak ziyafetlere katılmak için yapılmış kıyafetlerini giymişti ve el ele at arabasına binmek üzerelerdi.

Fakat Beşinci Prens'in yanında hizmet veren bir hadım dört nala giden bir atla oraya geliyordu, bu yüzden Qi Yan duraklayıp at arabasının önünde dikildi. Beklendiği üzere, hadım Zhenzhen Prenses malikanesinin kapılarına gelip atından indi, ardından Qi Yan'ın yanına koşarak yere diz çöktü, "Ekselansları, Lord Fuma; bu hizmetkarın bildirmesi gereken acil bir durum var!"

Nangong Jingnu sesi duyduğu gibi ayağa kalktı. Qi Yan elini kaldırarak onun at arabasından inmesine yardımcı oldu.

Nangong Jingnu: "Ne oldu, neden bu kadar panik haldesin?"

Şu anda, Nangong Jingnu da Qi Yan da biraz gerilmişti. Nangong Rang'a bir şey olduğunu düşündüler, fakat ikisinin endişesinin başlangıç noktası tamamıyla farklıydı.

Hadım ses tonunun biraz daha dengeli olması için birkaç nefes aldıktan sonra cevapladı, "Gün ağarırken, Dokuzuncu Ekselans'ın durumu birden daha da kötüleşti. Birkaç imparatorluk hekimi onu kurtarmak için birlikte çalıştıysa da, göklere karşı koyacak yetenekten yoksunlardı. Dokuzuncu Ekselans... hayatını kaybetti."

Nangong Jingnu: "Ne dedin sen?!"

Hadım alnını yere vurdu, ardından ağır bir kederle şöyle dedi, "Ekselanslarının başı sağ olsun. Efendim sizi ve Lord Fuma'yı bir an evvel saraya gelmeniz için çağırıyor."

Qi Yan Nangong Jingnu'ya destek verdi. O ise uzunca bir süre sessiz kaldıktan sonra alçak sesle, "Gidebilirsin, durumu anladım," dedi.

Hadım: "Anlaşıldı."

Dokuzuncu Prens Nangong Si'nın ölümü biraz şüphe uyandırıcıydı.

Qi Yan Nangong Jingnu'yu tutarken aklında bir fikir belirdi. Nangong Si bu sene on üç yaşındaydı ve ortalama çocuklar bu yaşa geldiğinde "tehlikeli dönemi" çoktan geçmeliydi. Sıradan bir hastalığa yakalanmak öyle kolay ölüme yol açmamalıydı.

On üç yıl geçtiğinde, konfor ve lüks içinde yaşayan şımartılmış bir Prensi bırak, sıradan insanların dünyasındaki çocuklar bile güvenle büyüyebilirdi.

Nangong Jingnu: "Qi Yan..."

Qi Yan: "Bu kul burada."

Nangong Jingnu: "Üzerimi değiştirmek için malikaneye dönmeme yardım et."

Qi Yan: "Anlaşıldı."

... ...

Bir saat sonra, ikisi bir kez daha Prenses malikanesinden ayrıldı, fakat şimdi üzerlerinde beyaz renk giysiler vardı.

Saraya gitmek üzere at arabasına bindiklerinde Nangong Jingnu araç sürücüsüne daha hızlı gitmesini emretti, ardından sessizliğe büründü.

Yarı yoldalarken, nihayet zayıf bir şekilde, "Dokuz numaranın ölümü biraz kuşku verici geliyor," dedi.

Qi Yan bir anlık sessiz kaldıktan sonra kısık sesle karşılık verdi, "Ekselansları şimdilik o düşünceyi bekletmeli, daha imparatorluk hekimlerinin diyeceklerini dinlememiz gerek."

Nangong Jingnu: "Dokuz numara başkalarının yanındayken biraz çekingen olsa da, baş başayken neşeli ve hareketli biriydi. Onun doğduğundan beri hiç hastalandığını duymadım. Çoktan sağlıklı bir şekilde on üç yılı geçirmişti, neden durduk yere...?"

Qi Yan cevap vermeyerek dudaklarını sımsıkı kapattı, fakat gözlerinde huzursuzluk belirmişti: o da bu meselenin basit bir şey olmadığını hissediyordu ve bunda yıllardır sessiz olan maskeli kişinin parmağı olduğundan şüpheleniyordu.