Ik open mijn ogen. Mijn wangen voelen nat. Kut, ik heb gehuild, wat was dat toch een kut droom. Alles van de droom vervaagt, behalve Matthy's hand. Het voelt alsof mijn hand nogsteeds vastgehouden word door een andere warme hand. Die van Matthy dus. Ik kijk opzij. Matthy is hier geen eens. Hoe kan dit dan? Ach i don't care, het voelt geweldig. Ik draai me om. Ik voel een bepaalde warmte tegen mijn linkerzij, alsof er iemand tegen me aan ligt. Nee nu begint het toch wel een beetje eng te worden. Ik voel opeens een warme adem in mijn nek. Nee, hou op. Ik spring uit bed. Normaal zou ik nooit zomaar zo snel uit bed springen, daar ben ik meestal te moe voor. Ik kijk angstig om me heen. Wat gebeurd hier? Mijn bed is leeg. Geen Matthy dus. Ik stap weer in bed. Jezus Fleur, wat is er mis met jou? Ik val weer in slaap.
Ik val in het water. Ik heb geen idee wat hier precies aan de hand is. Ik zie alleen maar blauw. Ik wil schreeuwen, ik wil gillen. Mijn mond vult zich alleen maar met water. Ik heb het gevoel dat ik stik. Ik voel opeens twee handen onder mijn oksels. Waar komt dat vandaan? Ik zie ook echt helemaal niks. De twee handen tillen me naar boven. Ben ik dood? Ik open mijn ogen en ik zie dat ik in een tuin beland ben. Dit lijkt op Casa Del Huts, maar waarom ziet het er zo raar uit? Het zwembad waar ik in gevallen ben is verdwenen en ik zie allemaal onbekende mensen staan. Ze staren me aan met abnormaal grote ogen. Het maakt me bang. Opeens zie ik Matthy. Hij pakt mijn hand en helpt me opstaan. Dan geeft hij me een handdoek. "Zolang ik er ben zal niemand je pijn doen. Nooit. Beloofd."
YOU ARE READING
- Doolhof -
FanfictionHet tweede deel van de triologie: ~ 𝗚𝗲𝗯𝗿𝗼𝗸𝗲𝗻 𝗕𝗲𝗹𝗼𝗳𝘁𝗲𝘀 ~ Neem mijn advies nou maar aan, je moet echt deel 1 hebben gelezen voordat je dit boek kan begrijpen. Wat moet je doen als je opeens het gevoel hebt dat je de verkeerde keuzes...
