POV: Matthy

431 10 0
                                    

Denk je nou echt dat ik het leuk vind om te koken? Haha. Nee ik haat het, maar ik moest ff wat afleiding zoeken. Mijn mental health is helemaal naar de tering. Ik heb oprecht geen idee wat er met me aan de hand is. Ik voel mijn emoties soms heel erg, en soms gewoon niet. Ik heb nergens meer zin in, bijna geen trek meer, ik huil zomaar om geen enkele reden, en ik had al een tijdje dat ik aggressief word als ik verdrietig ben, dat heb ik eigenlijk al sinds de verkrachting, dat is alleen maar erger geworden. Maar eigenlijk is alles alleen maar erger aan het worden en ik duw Fleur ook steeds verder weg. Ook heb ik momenten dat ik opeens heel blij ben, dat ik opeens alles weer voel en dat ik me opeens weer een 'levend' mens voel. Dus ik heb wat research gedaan, en de resultaten zijn niet al te best. Depressie. Maar dat kan niet. Ik heb nooit klachten gehad gerelateerd met Depressie, op de verkrachting na. Ik ben nooit gepest, buiten gesloten en ik heb ook nooit intense druk ervaren. Dus dat kan niet, maar dan weet ik ook niet wat het wel is. Ik doe de nachos in de oven. Terwijl ik mijn blik op Fleur vestig. Ze zit op haar laptop wat mailtjes te beantwoorden. Ze is gewoon pure perfectie. Alles aan haar is pure perfectie. Ik snap ook niet hoe ik haar eerste relatie ooit kan zijn tho. Hoe heb ik überhaupt een relatie met deze vrouw? Robbie is er ook niet echt mee eens ofzo, terwijl ik oprecht dacht dat hij het allemaal losgelaten had. Ik heb ook het gevoel dat Fleur de appjes heeft gelezen. Hoe? Geen idee? Het zou niet chill zijn als ze zomaar in mijn telefoon zou zitten sneaken. Niet dat ik iets te verbergen heb hoor, maar nogsteeds...

- Doolhof -Where stories live. Discover now