Ik wrijf in mijn ogen. Godverdomme ik moet zometeen weer naar school. Ach ik mag niet zeiken, hier zijn veel chillere roosters. Ik stap uit bed. Matthy is al weg. Volgens mij heeft hij het nachtje doorgehaald. Ik trek een outfit aan en dan loop ik naar de keuken, waar Matthy al een yoghurtje aan het eten is. "Goeiemorgen." Zegt hij met een glimlach. "Goeie morgen nog wel." Zeg ik terug zonder te glimlachen. Matthy fronst. "Is er iets?" Vraagt hij met volle mond. "Niet zo lekker geslapen?" Ik schud mijn hoofd. "Nee niet echt, jij helemaal niet of wel?" Matthy haalt zijn schouders op. "Wel ff een uurtje hoor, wat is er dan?" Ik open de koelkast om ook wat yoghurt voor mezelf te pakken. "Je hoeft echt niet zo fake te doen Matt." Matthy fronst. "Fleur wat is er nou?" Ik rol met mijn ogen. "Nou het is wel fijn als je het volgende keer even verteld als je in het ziekenhuis gelegen hebt." Matthy zucht. "Van Rob gehoord of niet?" Ik kijk hem boos aan. "Het boeit echt niet van wie ik het gehoord heb, het gaat erom dat ik het niet van jou gehoord heb." Matthy hoeft niet te weten dat ik in zijn telefoon heb gekeken. Matthy reageert niet en staart voor zich uit. "Dat ik 4 jaar jonger ben betekent niet dat ik dom ben hé Matt?!" Zeg ik terwijl ik boos mijn yoghurt in het bakje smijt. Matthy reageert nogsteeds niet. Misschien heeft Rob ergens ook wel gelijk. Matthy vlucht gewoon als iemand boos op hem is. "Hallo Matt ik ben hier hoor?! Ik praat tegen je dan is het wel zo netjes om even te reageren en precies uit te leggen wat hier aan de hand is. Beter gezegd, wat er met jou aan de hand is."
--------------
Heeft Fleur het recht om zo boos te zijn? Of snappen we Matthy ook wel?
YOU ARE READING
- Doolhof -
FanfictionHet tweede deel van de triologie: ~ 𝗚𝗲𝗯𝗿𝗼𝗸𝗲𝗻 𝗕𝗲𝗹𝗼𝗳𝘁𝗲𝘀 ~ Neem mijn advies nou maar aan, je moet echt deel 1 hebben gelezen voordat je dit boek kan begrijpen. Wat moet je doen als je opeens het gevoel hebt dat je de verkeerde keuzes...
