Matthy streelt door mijn haren, terwijl we over de skyline van Los Angeles kijken. Ik sta op het punt op in slaap te vallen. Zo moe ben ik, het is ook alweer avond en ik ben al langer dan 24uur wakker. Matthy ook, maar hij kan er volgens mij wel tegen. Ik hoor geluid uit zijn telefoon komen, waarschijnlijk is hij gewoon Tiktok aan het kijken, of een filmpje die in de bankzitters groepsapp gegooid is. Ik hoor hem lachen, en dat voel ik ook. Aangezien tegen hem aan lig. Voorzichtig knijp ik in Matthy's hand, die hij om me heen geslagen heeft. Ik voel dat hij een kusje op mijn hand geeft, het geeft me vlinders en maakt me nog slaperiger. Ik voel dat ik steeds dieper in slaap val, maar Matthy stopt niet met het gefrummel in mijn haar. Matthy begint weer te lachen, waardoor ik weer wat meer wakker word. Zo erg vind ik het niet, ik lig hier wel goed hoor. Al weet ik dat ik morgen naar school moet, ergens heb ik er wel zin in, maar ik laat Matthy wel een hele middag achter hier. Opeens hoor ik gesnik inplaats van gelach en ik ben meteen weer wakker alsof ik nooit moe geweest ben. Voorzichtig draai ik me om naar Matthy, die zijn tranen aan het drogen is met de mouw van zijn hoodie. "Matthy? Wat is er aan de hand?" Matthy kijkt op en tovert een glimlach. "Oh nee Fleur ik moest lachen om dit filmpje." Ik frons. "Denk je nou dat ik het verschil niet zie tussen huilen en lachen?" Matthy blijft glimlachen. "Lieve Fleur er is echt niets. Zullen we maar gaan slapen?" Ik frons nog een keer. "You sure? Je kan echt alles aan me vertellen hé Matt." Matthy knikt en tilt me op. "Dat weet ik toch schatje." Hij tilt me naar de slaapkamer.
-------------
Wat is er nou toch met Matthy?
JE LEEST
- Doolhof -
FanfictionHet tweede deel van de triologie: ~ 𝗚𝗲𝗯𝗿𝗼𝗸𝗲𝗻 𝗕𝗲𝗹𝗼𝗳𝘁𝗲𝘀 ~ Neem mijn advies nou maar aan, je moet echt deel 1 hebben gelezen voordat je dit boek kan begrijpen. Wat moet je doen als je opeens het gevoel hebt dat je de verkeerde keuzes...
