(Dag van vertrekken)
Ik stap de auto in, bij Robbie. "Dus, klaar om te gaan?" Ik knik voorzichtig. "Yes sir." Robbie knikt. "Echt alles bij je?" Ik glimlach. "Ja-ha. Rijd nou maar door. We komen bijna te laat." Robbie start de auto en we rijden weg. Waarschijnlijk ben ik heel wat dingen vergeten, ik kan alleen maar aan Matthy denken namelijk. We hebben het nog geen eens goed kunnen maken.. We kunnen toch geen 4 maanden wachten? Dan verliezen we onze gevoelens toch? Misschien is dat wel iets dat we moeten doen eigenlijk, het levert alleen maar gezeik. Zie ik überhaupt een toekomst met hem? Ik heb geen idee. Robbie kijkt me aan. "Ben je zenuwachtig Fleur? Je trilt zo met je been?" Ik knik. "Ja best wel.. Amerika is zo ver weg.." Robbie knikt. "Ach daar moet je je niet zoveel druk over maken. Dat komt helemaal goed. We komen je vast nog wel een keer langs." Ik kijk hem vragend aan. "We?" Robbie kijkt vragend terug. "Ja, Matthy en Ik?" Ik knik. "Oh ja tuurlijk." Robbie blijft me vragend aankijken. "Jullie hebben het nog niet opgelost of wel?" Ik schud mijn hoofd. Robbie zucht. "Waarom bel je hem niet gewoon op? Het heeft echt geen zin om boos te blijven Fleur, Matthy heeft tot nu toe al heel vaak het initiatief genomen, nu is het jou beurt." Ik knik, ik weet dat hij wel gelijk heeft.
YOU ARE READING
- Doolhof -
FanfictionHet tweede deel van de triologie: ~ 𝗚𝗲𝗯𝗿𝗼𝗸𝗲𝗻 𝗕𝗲𝗹𝗼𝗳𝘁𝗲𝘀 ~ Neem mijn advies nou maar aan, je moet echt deel 1 hebben gelezen voordat je dit boek kan begrijpen. Wat moet je doen als je opeens het gevoel hebt dat je de verkeerde keuzes...
