C A P O D E C I N A

C a p i t o l o 3

"Luciano Famiglia." I looked up at the large sign that hung above the two massive buildings in the exact center of Citta di Salerno.

Hindi talaga maipagkakaila na isa ang Luciano Famiglia sa may pinakamalalaki at pinaka makapangyarihang organisasyon na kabilang sa 7 Dons.

"Well, obvious naman kasi rito sa building sa harap ko kung gaano sila kayaman," bulong ko pa.

I took a few slow, deep breaths and observed people coming and going from the building. I stood there for a brief interval and observed the actions that they were taking, before joining the crowd entering the building.

Tulad nila ay ini-scan ko ang black card na dinekwat ko nang mapatapat ako sa scanner para makapasok.

"Easy," bulong ko dahil walang kahirap-hirap akong nakapasok.

Siguro hindi rin ganoon kahigpit ang seguridad dito sa building dahil sino ba namang siraulo ang magtatangka pang pumasok sa isang building na puno ng mga myembro ng isang kilalang Mafia Organization 'di ba?

Ako lang yata.

Ang problema ko na lang ngayon, e, kung saan ako pupunta.

Iyong mga kasabayan ko kasing pumasok ay may kanya-kanyang pinuntahan. You'll be able to tell by looking at them that they are aware of where they are going.

Samantalang ako, heto at naglalakad pero hindi sigurado kung saan patungo.

I couldn't take a moment to consider where I was going, kasi kung ganoon ang gagawin ko, someone would see my actions and become suspicious.

I have to keep in mind that everyone in this building is a member of a Mafia group, kaya hindi ako puwedeng magpakita ng kahit na anong kaduda-dudang galaw.

Kaya kung ano na lang ang pinakamalapit na puwede kong pasukan, doon na lang ako pumasok.

Pero mukhang minsan, mali talaga ang mga ginagawa kong desisyon sa buhay dahil sa dinami-rami ng puwedeng makapansin sa akin, itong dalawang lalakii pang mukhang mandirigma. Kainis naman!

"Teka, pamilyar ang mukha mo, ah." Napabuntonghininga ako dahil sa sinabi ng isang lalaki.

Ito na siguro iyong part na kailangan kong magdasal at magtawag ng mga kilala kong santo para magkaroon ng himala 'no?

Iniisip ko ngayon kung yuyuko ako para wala lang? Baka hindi nila kasi ako makilala kung sakaling nakayuko ako.

Pero makalusot man ako sa kanila, sure namang marami pa ring iba rito ang makakakilala pa rin sa akin. Kaya hindi ko na lang siguro sasayangin effort ko.

"True ba?" tanong ko sa kanya.

Lumapit pa iyong isang lalaki at saka hinawakan ang mukha ko para iharap sa kanya. "Oo nga 'no," pagsang-ayon niya.

"Parang nakita na kita kung saan," dugtong pa niya.

"Kamukha ko ba iyong nasa Notizie Sotterranee?" tanong ko. Tinulungan ko na lang siyang maalala kung saan niya ako posibleng nakita. Kasi ganoon din naman, doon din naman kami papunta.

Lumapit naman ang isa pang lalaki na may hawak ng Notizie Sotterranee at saka itinabi sa mukha ko ang headline. "Ikaw nga 'to!" So bale tatlo na sila ngayon na nasa harap ko.

"Tingnan mo nga naman oh, isang milyong dolyar pa nga talaga ang lumalapit sa atin," nakangising sabi n'ong isa, siya iyong unang lalaki na nakapansin sa akin.

He moved around behind me at inabot ang dalawa kong kamay to place the handcuffs on me. Hinayaan ko lang din siya sa ginagawa niya. Kung manlalaban kasi ako, e, mas lalo akong makakaagaw ng atensyon ng iba pang miyembro ng Luciano Famiglia.