Constance Grace has been forced into hiding and is currently waging a battle to stay alive. She is resolute in her mission to locate Ludovic Luciano, one of the Capodecina of the influential Mafia Organization, Luciano Famiglia, in order to learn ho...
Nang tuluyang makalapit si Ciro ay mabilis ko siyang hinawakan sa magkabilang kamay, braso, sa dibdib hanggang sa ang dalawang kamay ko na ay nasa mga pisngi niya. "Ikaw ba talaga 'yan?" tanong ko. At sa pangalawang pagkakataon tumawa na naman siya. Gago rin talaga.
"Syota mo ba 'yan, Constance?"
"Uy, Constance."
"Akala ko talaga patay ka nang gago ka. Ano ba kasing nangyari?"
"Marami, Constance," tipid pero makahulugang sagot niya. Sa tagal na naming mag-bestfriend ni Ciro, ito na yata sa ang isa sa mga pagkakataong nakita ko siyang ganito ka-seryoso.
"Tulad ng?" naguguluhang tanong ko, umaasang masasagot niya ang mga katanungan sa isipan ko na hanggang ngayon ay wala pa ring linaw. Katulad na lang ng note na iniwan niya sa akin, pera at baril.
"Sandali, parang pamilyar ka—" Napatingin ako kay Agnello at sunod ay tiningnan ko naman si Ciro.
Pero hindi ko inaasahan ang mga sumunod na pangyayari.
When Agnello and Ciro locked gazes, Ciro quickly drew a gun and shot Agnello one after the other. He turned towards Ludovic Luciano, who was approaching towards us, and was about to pull the trigger on the revolver when I grabbed his hand and swiftly seized the gun he was holding.
I wasn't surprised that Ciro had a spare gun, which he hastily pulled out of his jacket's gun pocket.
Mas ikinagulat ko nang humarap siya sa akin para itutok ang baril na hawak niya. Hindi ako makagalaw. Pakiramdam ko ay napako ako sa kinatatayuan ko habang pinagmamasdan ko si Ciro, ang aking matalik na kaibigan habang hawak-hawak ang baril niya na nakatutok sa akin.
Seryoso ba siya?
Kaya ba niya talagang gawin sa akin ito?
Pero bakit?
Akala ko kaibigan ko siya.
"Bakit?" tanong ko. Pakiramdam ko ay nag-iinit ang mga mata ko at nagbabadya na namang tumulo ang mga luha ko.
Akmang kakalabitin na nito ang gatilyo ng baril ng bigla akong makarinig ng malakas alingawngaw na nagmula sa putok ng baril. As my eyes grew bigger, it became more difficult for me to compose logical statements. I saw Ciro fall to the ground and felt blood splash into my flesh.
Sinundan ko nang tingin ang pinanggalingan ng bala... "V-Vic," bulong ko, while his gun still emitted a thin cloud of smoke.
Unti-unti kong ibinalik ang tingin kay Ciro na nakabulagta na ngayon sa sahig. Ramdam ko ang pagtulo ng mga luha mula sa mga mata ko, pero agad din akong bumalik sa ulirat nang may marinig kaming pagsabog ni Ludovic Luciano. We exchanged a few glances before I was taking Ciro's gun, approaching the intruders, and shot each of them in the head one by one.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
