BOOK 1 : MLS : You are Mine No YOU'RE MINE {•BXB•}

05

Akiro's PoV :

Papunta ako ngayon sa Kompayang pag memerjan ng Kompanya ko, pero nakutuon lamang ang aking atensyon sa cellphone ko na kung may balita naba sila sa asawa ko.

6-Anim na taon akong naghihintay sa pag-asang may makakuhang impormasyon ang taugan kong  inutusan ko para tukuyin na nahanap naba siya, ok lang ba siya, kumakain ba siya ng maayos. Yan palagi ang mga tanong na umiikot-ikot sa aking isipan pero wala ehh, ni anino ng asawa ko di ko malaman kung nasaan na siya.

Di ko ba na sabi sainyo na ang pagmemerjan kong kompanya ay mga magulang ng asawa ko? Dahil sa takot na hindi nila ito tanggapin ay di ko inilagay sa papel kung sino ako baka hindi pa nila tanggapin ito pero ngayon, kailangan talaga na magpakita ako dahil yun ang utos ng bagong head ng kompanya. Napaisip naman ako kung sinong head ito dahil nag-iisang anak lang si Khian at yun ang asawa ko at tiyaka malabo namang si khian iyon dahil kung siya yon ay agad na malalaman ko ito.

Habang naglalakad ako papasok ng kompanya ay may nakita akong lalaki na papalabas pero hindi ko lang ito pinansin at nagpatuloy sa paglalakad sa pag memeetingan.

Ngayo'y nakaupo na ako sa opisina ay di maiwasang pagtitinginan ng mga tao na nandodoon. Mapa babae at bakla na binibigyan ako na malalanding tingin pero hindi ko lang ito pinansin baka magwala pa ako, alam mo na.....kompanya ito ng mga malugang ko. Bagkus ay naghintay nalang ako sa bagong head ng biglang tumunog ang cellphone ko. Nakita ko kung sino ito kaya agad-agad ko itong sinagot.

"O ano na? May balita naba kayo kung nasaan na ang asawa ko?" - dali-daling sabi ko sa tauhan ko.

"Opo boss!, Nabalitaan namin na nakauwi na ng pilipinas si Sir Khian mula sa Amerika." - dahil sa sinabi ng tauhan ko ay tila ba nabingi ako kaya ipinaulit ko sakaniya ang kanyang sinabi at di ako nagkamali sa aking narinig na talagang nakauwi na ang asawa ko.

"Brad ok kalang?" - Narinig ko sa kabilang linya ang pag-aalala na boses ni Eric kaya nawala ako sa iniisip ko.

"Brad totoo bato? Totoo bang nandito na ang asawa ko sa Pilipinas?" - Walang pasabing tanong ko kay Eric agad at mas sumaya ako dahil mula sa bibig ni Eric ang mga katagang kumawala na nakauwe na at talaga si Khian. Grabe ang tibok ng puso ko na nabuhay muli dahil bumalik na ang taong mahal ko.

"At may balita pa ako sayo Brad na ikakasaya mo dahi......" - Hindi na natapos ni Eric ang pagsasalita niya ng dahil biglang may pumasok na dalawang lalaki sa pintuan at halos mawalan na ako ng hininga sa nakita ko.

"Asawa ko" - Sabi ko. Hindi ako makapaniwalang sa nakuta ko. "Maganda parin siya" - Sabi ko sa aking isipan. Ang lalaking pinakamamahal ko, ang lalaking pinakaiingatan ko at ang lalaking muling bubuhay saakin sa patay kong puso. At iyon ang lalaking nasa harapan ko.

Mabilisan akong tumayo sa kinauupuan ko at balak na yakapin siya pero hinarangan ako ng lalaking kasa kasama niya. Nainis naman ako sa pagharang nito kaya akmang susuntukin ko na sana ito ng biglang nagsalita ang asawa ko.

"Bat nandito ka sa opisina ko?!" - Galit niyang tanong saakin, pero hindi ko lang ito pinansin bagkus ginantihan ko lang siya ng matamis na ngiti.

Nang magsalita na sana ako ay dali-dali siyang umalis kaya agad akong nataranta sa biglaang paglabas niya sa room kaya susundan ko na sana siya ng harangan nanaman ako ng lalaking humarang saakin kanina.

"Ikaw buwiset ka! Kanina kapa ha! Umalis ka sa harapan ko!" - Bulyaw ko sa lalaking nakaharang saakin pero hindi niya ako sinunod bagkus sinamaan ako ng tingin.

"Sir ayaw ng boss ko na makita ka kaya wala akong magagawa para payagan kang makipag-usap sakaniya. At ang nag-utos sa aking pinagbabawalan ka ay si Mr. Chu." - Sabi ng lalaki kaya kinuha ko ang baril na nasa tagiliran ko at tinutok sakaniya. Ano ako Tanga?!

"Kung ayaw mong umalis sa harapan ko ay papatayin kita! Ano gusto mo?! Susundin mo ang utos ko? O... Sa libingan ang abot mo?" - Madiin kong sabi sa lalaki at nakita ko naman ang takot sa mga mata nito hanggang sa makaalis ako para sundan si Khian. Pero pagkalabas ko ay wala na ito.

"Buwiset" - malutong kong mura sa labas ng opisina.

"Sa oras na makuha kita Khian hindi kana makakatakas pa sakin tandaan mo yan."

.......................................................................

Khian's PoV :

Papunta na ako sa meeting ng biglang may pumasok na lalaki sa opisina na may dala-dalang papeles. At nakita ko ang lalaking sinigawan ko dahil sa pag-uugapi nito na akala niya'y ako yung naka bangga sakaniya.

Nakatutok lang ako sakaniya habang siya'y naka dungo lamang. Aakmang magsasalita na sana ako ng inunahan niya ako.

"Hello po sir, my name's Joshua P. Ernahes and i'm here for applying for the bodyguard job sir." - sabi nito na ikinagulat ko naman pero napawi lang yun ng nakaisip ako ng palano para makabawi sakaniya. *Evil smirk*

"So you're one of the guy's applying for this job Mr. Ernahes." - nakangising tuuran ko sakaniya pero hindi parin siya nakatingin saakin dahil nakadungo parin ito. Dahil sa irita ay tinakot ko itong hindi tanggapin sa trabaho kaya napatingin ito saakin agad agad. Pagkatutok niya saakin ay nakita ko naman ang bigla sakaniyang mata na ikinatuwa ko naman. "Pfff."

Dahil sa asal ko ay aakmang aalis na sana ito ng pigilan ko ito. "Wait Mr. Ernahes." - Natatawa kong saad at mas nagalit pa ito. "Pffft parang aso pareha kang Akiro....." Sabi ko saaking isipan at nagulat naman ako saaking sarili na bakit ko naalala yung mokong nayon.

"Khian erase! Erase! Erase!." - galit na sabi ko aking sarili.

"Mr. Ernahes didn't you come here for the job interview for being my bodyguard? Pero bakit agad ka umalis? Di mo naba gusto tong job nato? Kung ayaw mo ay hahanap nalang ako ng iba. " - panunukso kong sabi at muli nakita ko nanaman na kumunot ang nuo nito.

"Kung ikaw naman ang boss ko ay gugustuhon kong wag ko nalang ituloy dahil nakakawalang gana." - sabi niya na may bahid na pangmamayabang. "Buwiset na lalaking to ha." - Sabi ko habang tinititigan ang lalaking nasa harapan ko at tinititigan di ako.

Habang kaming dalawa ay tumititig harap harap na para bang may competitiong nagaganap ay maya-maya pa ay nakita ko nalang na parang pumula siya. "Grabe naman yang galit niya sakin ikapula naman ba."

"Mr. Ernahes bat namumula ka yata? masyado kabang galit sakin?" - sabi ko sakaniya at nakita ko namang mas pumula ito."Ok lang ba siya?" - pag-aalala ko pero nanglalapit na ako sakaniya ay bigla itong dali-daling lumabas ng opisina ko.

"Weird."
........................................................................

Itutuloy...