BOOK 1 : MLS : You are Mine No YOU'RE MINE {•BXB•}

Final Chapter

Khian's PoV :

"San kayo pupunta Ha?!" Sigaw ng lalaking nagdukot sa anak ko at nagkulong sakin na malapit na niyang babuyin.

"Itigil mo nato Julian!" Sigaw ni Jasmine sakaniya.

Kung nagtatanong kayo kumbakit alam ko ang ng pangalan niya ay dahil sa sinabi saakin iyon ni Akiro nung pumunta si jasmine sa bahay namin kasakasama ang anak niya.

"What did you say B*tch?! Stop?! Never! So shut the f*ck up!" Sabi nito kay jasmine sabay sakal nito sa leeg.

"Cough* Juuuu-liannnn cough* biiitawan mmmooko!" Nahihirapang sabi ni Jasmine kay Julian kaya itinabi ko muna ang anak ko at agad na tinulungan si Jasmine sa pagkakasakal sakaniya kay Julian.

Agad kong itinulak si Julian para ni jasmine na makatakas sa pagkakasakal nito kay Julian sakaniya.

"Sino kaba ha?! Bakit mo ginagawa toh?!" Sigaw ko sa lalaking kaharap ko ngayon.

"Khian you don't remember me? Yan naba ang napala mo sa gagong sanchavez nayun ha?!" Galit nitong sabi.

"Bakit nasama si Akiro dito?! At kung si Akiro ka nagagalit ay bakit mo pa dinamay ang anak namin?!" Sigaw ko sa baliw na lalaking toh.

"Because i will kill his son for you to raise only our son babe." Baliw nito ngisi saakin na nagpatayo ng buhok ko sa katawan.

Wala talaga akong natatandaan na Julian noon.....wait siya ba yung julian na kaibigan ko noon at nanliligaw saakin?!

Umiba ang expression ko at nakita iyon ni Julian "You remember me now babe?" Sabi nito na hindi nagpabago sa pakikitungo ko sakaniya.

Napa estatwa ako sa kinatatayuan ko nang nagsimula na siyang maglakad papalapit saakin.

Hinimas nito ang pisngian ko at mas nagsitayuan ang lahat ng buhok ko sa katawan. I wawaksi ko na sana ang kamay niya nang sinakal niya ako patalikod at sabay bunot ng kanyang baril at nilapat sa tabihan ng ulo ko.

"Don't worry babe. We will be a happy family. But first you will be the step for me to kill that bastard first." Nakakakilabot nitong ngiti na nagpaiyak saakin.

Akiro's PoV :

"Sir! Nakita napo namin ang leader nila! Pero may sakal-sakal siyang isang lalaki." Report ng tauhan ko na nagbigay saakin ng kaba. Hindi ko alam kumbakit pero hindi ko gusto ang susunod na magaganap.

Sumunod ako sa tinuturo ng tauhan ko at nang nakarating ako sa lugar ay biglang nagsiliyab ang katawan ko sa galit!

"Buwiset ka! Bitawan mo ang asawa ko!" Sigaw ko sa lalaking kumag nato. Oo alam ko kung sino siya dahil siya yung lalaking palaging buntot ng buntot kay khian nung mga bata pa kami.

"Asawa mo Mr. Sanchavez? Pssshh Asawa ko to gago!" Natatawang niyang sabi na mas lalong nagpainit saakin.

Binunot ko ang baril ko at tinutok sa Buwiset nayun at imbis na matakot siya ay tinawanan niya lamang ako sabay kaskas ng baril niya at itinutok sa uluhan ng asawa ko.

Ang galit ko kanina ay napalitan ng takot. Mas gusto ko pa na ako ang mamatay kesa sa asawa ko. Hindi ko alam kung mabubuhay pa ako kung mawala ulit si khian saakin.

"Ppp-please, nagmamakaawa ako. Gagawin ko ang lahat Bitawan mo lang ang asawa ko at ibigay sakin please!" Hindi ko na nga napigilan ang sarili ko na magmakaawa sa lalaking toh. Labag man sa kalooban ko ay magmamakaawa ako kahit kalaban ko pa ito kung ang asawa ko na ang pinag-uusapan dito.

"HAHAHAHAHA! Ang isang Sanchavez ay nagmamakaawa! This is the first time i heard this!" Baliw nitong sabi sabay tawa ng malakas habang ako ay nakaluhod na sakaniyang harapan.

"Well, wala ka namang magagawa. Kahit magmakaawa ka ay bubuhayin ko naman itong si Khian pero hindi ko sa ibibigay sayo dahil akin siya. At magpapakasal kami ni Khian na ikaw ay na aagnas na sa loob ng kabao at inuuod. Muwahahaha!"

Itinutok nito ang baril saakin at kita ko ang baril ko na nahulog sa lupa at kukunin ko na sana iyon para unahin yung gagong yun sa pagbaril ng tumunog ang putok ng baril. Ine-expect ko na tatama ang baril saakin pero nakita ko nalang kung sino ang tinamaan nun.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Si Jasmine.

Biglang tumahimik ang paligid at yun ang dahilan na i jinudo ni Khian ang gagong yun kaya itoy nadapa sabay sipa ng napakalakas sa pagkakalaki nito. Aruuyyyy.
Rest in Peace at nawalan ng malay.

"Jasmine!" Sigaw ni Khian at tumakbo papalapit kay jasmine.

Tumakbo naman ako papalapit kay Khian sabay halik sakaniya.

"Akiro! Si Jasmine! Tulungan natin!" Naiiyak na pakiusap ni Khian saakin. Pero hinawakan ko nalang siya sa kamay niya dahil alam kong wala ng pag-asa pang mabuhay si Jasmine.

"Khian, Akiro.....cough* sana palakihin niyo ang anak ko cough* patawad sa mga nagawa ko nun, patawad. ( cry* )"

"Wag kang magsalita ng ganyan Jasmine! May anak kapang aalagaan!" Sigaw ni Khian at pilit na binigyan ng pag-asa si Jasmine para lumaban.

"Salamat nalang Khian pero....... cough* wala na talagang pag-asa na mabuhay pa ako. Cough*........ Sana cry* mahalin nyo ang anak ko at palakihin ng tama, nagmamakaawa ako. Cry*"

"Oo jasmine... Cry* ..... Oo." Umiiyak na sabi ni Khian.

"Akiro..... Patawad din sa nagawa ko sayo ahh cough*...... Sana mapatawad mo ako."

"Pinapatawad narin kita Jasmine. Salamat sa naliwanagan mo ng maayos ang estado natin ngayon kay Khian. Salamat." Sabi ko rito.
Natawa pa ng bahagya si Jasmine hanggang sa pumikit na ito.
.
.
.
.
Habang umiiyak si Khian sa loob ng kotse ay inutusan kong iligpit lahat ang mga narito. Pati nayung Julian nayun ay pinapatay ko na, baka maulit pa ang mga nangyari.

Ipinauwi ko nadin ng anak namin ni Khian sa bahay at inutusan ang isa kong tauhan na papuntahan ang bahay naman ng doctor. At salamat sa diyos na ok lang ang anak namin.

"Akiro, patawad dahil hindi ako nakinig sa sinabi mo." Sabi ni Khian saakin.

"Totoong nagalit ako pero hindi sayo kundi saakin. Dahil sana mas pinabantayan kita ng maayos ng mga tauhan ko. Hindi sana nakatakas ka ngayon." Sabi ko pero hinampas lang ako ng kamay ni Khian sabay iwas saakin.

"Che! Gusto ko lang naman tulungan ang anak natin, mali ba yun ha." Sabi ni khian.

Hindi ko na pinataas ang usapan at sinang-ayunan ko nalang. Pero totoo sa tuturuan ko ng maayos na leksyon ang mga tauhan na inutusan kong bantayan ang asawa ko. Malalagot sila saakin lahat.

"Uwi na tayo sa bahay natin mahal?"

"Mmmmph Uwi na tayo."
.
.
.
.
.
.

fin~

THE END
__________________________________

Author's Note :

Sa wakas!!! Natapos ko nadin!!! Sorry kung ngayon ko lang talaga na upload huhuhu pero sana maintindihan nyo kung paano kahirap ang Thesis

(⁠ノ⁠｀⁠Д⁠'⁠)⁠ノ⁠彡⁠┻⁠━⁠┻ - Me and the Thesis

Sana nagustuhan nyo ang Final chapter!!

Don't worry! May Epilogue at Special chapter pa naman hehehehe

Now peace out!

Date Started : June 1, 2022
Date Ended : February 25, 2023