MAFIA'S LOVE SERIES 1 :
COMPLETED | BL | RATED 18 | MPREG
AKIRO R. SANCHAVEZ | KHIAN CHU SANCHAVEZ
SYNOPSIS :
Makakabangon ka pa ba sa masalimuot mong nakaraan kung saan nakita mo ang Asawa mong minahal mo ng buo na may kasamang babae sa kanyang co...
"Akiro." - sabi nito na may bahid na galit kaya agad naman akong natakot.
"Fuck!" - napa mura nalang ako sa king sarili ng di sa oras dahil sa mga titig ni khian saakin na puno ng galit. Kilangan ko na talagang ipaliwanag sakaniya ang lahat dahil ayaw kong ganyanin niya ako kasi kapag nakikita ko siyang galit saakin ay hindi ko kaya.
Habang nag-iisip ako ay di ko namalayang wala na si Khian sa harapan ko at nakita ko nalang ang pintuan ay bukas. "Shit!"
Agad ko namang nilabas at hinabol si Khian kung nasaan man siya ngayon. Kampante naman ako dahil nasa barko kami at hindi basta-basta makakatakas yun mag-isa sapagkat nasa kabilang kuwarto pa ang anak namin na ngayo'y tulog pa. At kilala ko siya, hindi siya papayag na iwan ang anak namin basta-basta.
Habang naghahanap ako sakaniya sa buong barko ng biglang may narinig akong pumipihit ng mga pintuan sa lounge kaya agad ko itong pinuntahan.
At hindi ako nagkamali ng hinala, dahil nahuli ko siya habang binubuksan pa ito.
"Khian!" - sigaw ko sakaniya na dahilan para huminto ito sa pagpihit nito sa doornob ng pintuan.
Khian's PoV :
Umalis ako ng kuwarto ng patakbo paalis ni Akiro at habang papalayo ako ng papalayo ay biglang sumagip sa isipan ko kung naasaan na ang anak ko. Kaya hindi ako nag atubili para hanapin siya at dinahan dahan ko pinag bubuksan ang mga pintuan baka sakali dito inilagay ni Akiro ang anak ko.
Nang mag bubukas ulit ako ng pinto ng biglang may bumanggit sa pangalan ko at itong boses nato ay walang iba kundi si Akiro.
"Khian!" - sigaw nito.
Nilingon ko ang likod ko at nakita ko ulit ang lalaking kinasusuklaman ko.
"Akiro buwiset ka! San mo tinago ang anak ko! At wag na wag kong malalaman na nasaktan siya sa kagaguhan mo Akiro!" - galit kong sigaw sakaniya. Halos makikita na saakin ang mga ugat ugat sa mukha ko dahil sa galit pero etong mokong nato nginitian pa ako.
"Let me rephrase that. Anak natin. at para mapanatag ang kalooban mo ay nadun siya sa kabilang side ng room na tinulugan mo kaya wag kang mag-aalala dahil hindi din ako papayag na may mangyari sakaniya." - sabi nito na nakangisi parin.
Dahil sa narinig ko biglang nakaramdam ng ginaw sa mga balat ko. "Kailan niya pa nalaman?.......At paano kung kukunin niya ang anak ko. Hindi! Hindi puwede! " - Yun ang mga katagang umikot-ikot sa aking utak na para bang basag na recorder.
Ng lalapit ito saakin ay agad din akong umatras paalayo sakaniya. Nakita ko namang bumusangot ito kaya bigla akong kinabahan. "Buwiset ano nanaman ang trip neto." - sabi ko saaking isipan.
Hindi ko namalayan na nakalapit na ito sa harapan ko kaya napagbigla akong napaatras at matutumba na sana ako ng hinawakan niya ang bewang ko na ikinasagip saakin para hindi ako mahulog.
Ngayon pinikit ko ang aking mga mata na inaasahan ang sakit na mararamdaman ko sa pagkakahulog ko pero wala akong naramdaman kaya ibinuka ko ang mga mata ko.
Pagkabuka ng dalawang mata ko ay nahakip nito ang mata din ni akiro. Dahil sa kaba ay napasinghot ako ng napakalalim at pinamulahan.
"Ang gwapo niya parin." - fck! Anong gwapo pinagsasabi mo Khian! Siya yung lalaking sinaktan ka! Ba't kay bilis mo magpatawad!
"Fck!!!, Iniligtas kalang sa pagkakahulog biglang tumibok agad ang puso mo ptcha naman Khian oh!!!" - bulyaw ko sa aking sarili.
Agad ko namang inilayo siya sa pagkakahawak sa bewang ko at agad na umayos ng pagkakatayo. At nahagip ko naman sakaniyang bibig ang bumubuong mas ngumisi pa ito saakin na dahilan para kumunot ang nuo ko.
Akiro's PoV :
Habang nasa posisyon kami ni Khian na para bang sasayaw kami ay di ko mapigilang ngumisi dahil naalala ko ang una kaming nagsayaw.
Habang nag day dreaming ako ay nagulat nalang ako ng biglang iwinaksi ni Khian ang sarili niya saakin.
Nakikita ko naman namumulahan ito kaya mas nakangisi ako sa kanyng inasta dahil saakin.
Pero ilang minuto palang ay nag-iba ang ihip ng hangin at tinanaw ko ulit siya. Bigla akong nakaramdam ng takot dahil sa mga titig nito saakin. Na para akong papatayin kaya ginawa ko na ang dapat kong gagawin sa una palang ang lumuhod ako sa kaniyang harapan para humingi ng tawad at kinuha ang patunay na wala tala akong kasalanan at pinakita sakaniya.
"Khian, patawad kung nasaktan kita noong nakalipas na anim na taon. At tiyaka Khian ko wala akong kasalanan talaga dun, at meron din akong ibeden_" - hindi ko na natapos ang aking sasabihin dahil pinutol iyon ni khian.
"Wag ka ngang magsinungaling diyan Akiro! Kitang-kita ko sa mga mata ko yung kababoyan na ginawa mo! At sa harapan ko pa?!" - galit nitong bulyaw sa aking harapan at aakmang umalis sa aking harapan. Mas bumilis pa ang tibok ng puso ko dahil sa kaba. Sa kabang iiwan nanaman niya ako.
Hinawakan ko ang magkabilang mga binti nito at humahagulhol ng iyak. "Khian mahal ko, please makinig ka naman saakin oh. Wala talaga akong kasalanan. Oo Casanova ako noon pero nung niligawan na kita ay wala na akong hinahanap pa na iba. Khian please, hindi ko kaya na mawala ka ulit sakin. Please, please."
Khian's PoV :
Natuod ang posisyon ko ngayon sa kinatatayuan ko habang ang lalaking nanakit saakin sa nakalipas na anim na taon ay humahagulhol ng iyak at nagsusumamo na pakinggan ko.
Bigla naman akong nakaramdam ng awa sakaniya. Pero pilit kong iwinaksi ang aking naramdamang awa sakniya. Aakmang maglalakad na ako habang nakakapit ang mga kamay nito sa aking mga binti ay mas humigpit ang kapit nito sakin.
"Khian, please. Wag mo akong iwan please. ( Sob* ) Gagawin ko ang lahat khian para bigyan mo lang ako ng chance. Puwede mo akong suntukin , bubugin, saksakin, o pasagasaan mo ako. Pero khian mahal ko.... Basta sa huli ng lahat na gawin mo saakin..... Mapawatawad mo lang ako at bumalik ka sa piling ko. ( Sob* ) Ayaw ko na ng ganito tayo mahal ko." - pagmamakaawa nito habang tuloy parin sa paghagulhol ng iyak.
Ramdam ko ang sinseredad at katotohanan sa mga katagang pinakawalan nito. At dahil dun ay ang galit, paghihinagpis na namuo sa aking puso ay bigla nalang naglaho na parang bula.
"Totoo ngang mahal parin kita. Kahit anong gawin ko sa sarili ko na magalit sayo ay di ko kayang magawa nang buo." - Sabi ko sa king isipan habang tinitignan ang lalaking pinakamamahal ko na ngayo'y nagsusumamo saakin habang humahagulhol ng pag-iyak na parang bata sa bintian ko.
Dahil dun ay napabuntong hininga nalang ako dahil sa inasta nito. Pinipigalan kong hindi matawa sakaniyang pinag gagawa. "Mygod parang tuta na takot iwanan pfft*" - tawang sabi ko sa aking isipan.
Binaba ko ang sarili ko at hinawakan ang magkabilang pisnge nito na pinagtaka naman niya at agad hinalikan na ikinabigla naman niya.
Pagkatapos ko siyang halikan ay ang ekspresyon nito ay naging blanko. At dahil dun ay di ko maiwasang mapangisi sa kaniyang harapan.
"Mahal."
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
