Chapter 34

25 1 0
                                    

SORRY FOR THE VERY LONG TIME NO UPDATE. BUHAY FRESH GRADUATE, MASYADONG BUSY. ANYWAYS IM SO ON THE ENDING OF THIS STORY... I THINK LESS THAN 5 CHAPTERS TO GO AND THIS IS DEFFINETLY DONE. ENJOY. ^_^


CHREX AND WENDEL


~~~~~~~~CHAPTER 34~~~~~~~~~~~

"Alam kong masaya ka na, kasama ang mga ulap

Sigurado, garantisado, maliwanag ang paligid

Sumasabay sa mga himig

Ng mga anghel na kay higpit ng hawak

Sa iyong mga kamay

Bubulong sayong damdamin

Sila ang iyong gabay"

CHREXIE's POV

Ang sakit tignan, hindi ko kayang nakikita si papang ganyan, kung masakit man para sa amin ang mamatayan ng ina, garantisadong mas sobra pa ang nararamdaman ni papa ngayon. Hindi lang si mama ang nawala sa kanya, pati si lola. Ni hindi ko man lang magawang lapitan siya at e comfort, hindi ako makatayo sa wheelchair ko at pinagbabawalan pa akong kumilos baka lumubha ang kondisyon ko. Pinayagan lang akong lumabas ng ospital para sa libing ng mga namatay naming kasamahan sa gang. At isa na sa kanila si lola.

Hinid kita malilimutan

Habang buhay kang itatago

Pag -ibig koy hindi magbabago

Masakit mang isipin

Mahirap tanggapin

Pero kailangan ko ng tumayo

Para sayo

Tutuloy ang buhay dahil alam ko'y

Ikay nakabantay

Kasama ng mga anghel na kay higpit ng hawak

Sa iyong mga kamay

Bubulong sayong mga damdamin

Sila ang iyong gabay

MR. CRESINME NARANZA's POV

Hindi ko alam kung paano pang mabuhay ngayong wala na si Maricris. Hindi ko alam pano magpapatuloy ngayong pati si mama wala na. Pero kailangan kong mag pakatatag para sa mga anak ko, hindi lang din ako ang nasasaktan sa pagkawala nila. Mas nasasaktan at mas mahirap to para sa mga anak ko, nabuhay sila na si Maricris ang kasama nila. Sobrang malapit sila sa kanilang ina, at hindi ko matatanggal sa kanila ng ganun kadali ang wag nilang sisihin ang sarili nila sa pag kawala ng ina nila. Dahil sila ang prinotektahan nito na naging sanhi ng pagkamatay niya. Wala akong sinisisi sa nangyari at wala din akong hinanakit sa mga anak ko, dahil kung kahit na ako yung nasa lugar ni Maricris ganun din ang gagawin ko para sa mga anak ko. I'm so proud of her, and that's one of the things that I love about her, she's never been selfish. But it was that faith was too cruel, hindi man lang hinayaan na makasama ni Maricris ang mga anak niyang muli ng masaya, kakarecover niya pa nga lang sa nangyaring trauma sa kanya at agad na nangyari yun. Nasaan ka man ngayon Maricris, mahal na mahal kita, salamat sa tatlong mababait na anak, salamat sa lahat, kung nasan ka man ngayon, sana masaya ka. At yan, magiging masaya na rin ako. Ma, SANA PO MASAYA KAYO KUNG SAAN MAN KAYO NGAYON NI Maricris, wag niyo pong kalimutang gabayan kami lagi, pangako ko sa inyong babangon ako at hinding hindi ko pababayaan ang mga bata.

Living in the Dynasty Gangजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें