SORRY PO FOR THE LATE UPDATE AGAIN BUSY SA MIDTERM EXAMS NAMIN EH.
RHODNEY JAPHET SY ON THE SIDE...
Tapos na ang walang katapusang salitaan nila sa harap, which was hindi ko man lang naintindihan, pano ba naman kasi trying hard talaga tong hipong secretary na to na e OP ako sa usapan nila. Tignan ko lang kung hanggang saan siya kayang tiisin ni Leonest. Naiintindihan kong trabaho nila to, kaya nga behave lang ako dito, isa lang naman ang gusto ko eh, ang wag niya lang makalimutan yung pangako niya. At wag na wag niya akong e O – OP dito. Siya ang nag aya sa akin dito kaya dapat panindigan niya yun.
“Ok ka lang ba Clear?” –sabay akbay na tanong sa akin ni Leonest pagkatapos na umalis yung nakitable saglit sa amin at nakipag usap sa kanila.
“Ok lang ako, nakakahinga pa naman.” –sabay ayos ko ng upo at nginitian siya.
“Sorry” –sabay kiss niya sa noo ko. “Wanna eat? Saglit lang and I’ll get you.” –sabay paalam niya at tayo para kumuha ng pagkain.
Tinignan ko lang siya hanggang sa makaalis siya.
“Pssh! Sama sama pa kasi wala namang kaalam alam dito.” –sabay smirk at inom ng wine at pabulong nasabi ni hipon.
Tinignan ko siya ng masama. “Anong sabi mo?!”
“Bat ka pa ba sumama dito? Hindi tuloy makapag concentrate si Leonest sa mga makakausap niya dahil sayo!” –sabay lapag niya nung glass sa table.
“Paki mo ba?! Bakit kasalanan ko ba?! Siya naman kasi ang nag ayang sumama ako dito, para naman daw bantay sarado siyang hindi madapuan ng higad sa kung saan saan! Tsaka alam mo ba?! Si Leonest yung tipon ng taong marunong mag set ng priorities niya. At pano mo naman nasabing dahil sa akin at hindi siya makapag concentrate sa mga taong kumakausap sa kanya?” –sabay lapat ko ng siko ko sa mesa para mas maglapit yung mukha namin, nasa tapat ko kasi siya naupo.
Hindi naman siya nakasagot, yung mata niya pagalaw galaw na para bang nag hahanap ng isasagot.
“Sa nakikita ko very well manage naman yung oras niya sa mga dapat niyang gawin dito. He talked with those who come here and I wait, and he never fail to introduce me to them, he even did not make me feel I don’t belong here cause he keeps winking and giving me smile while talking with them, he was even holding my hands all the time. Hindi mo ba nakita? Sana sinilip mo. At saka ako lang naman ata at yung mga taong makakausap niya para sa work dito ang priority niya diba? May nakalimutan pa ba siyang bigyan ng time? Hmm?”
“O..oo” –pakurap kurap yung mata niyang sabi.
“Well I guess that thing you’re pertaining to na nakaimutan niyang bigyan ng pansin, I think it’s nothing important, or let’s just say none of his priorites, that’s why he doesn’t mind.” –sabay sandal ko sa sandalan ng upuan ko kasi nakabalik na si Leonest.
YOU ARE READING
Living in the Dynasty Gang
RandomAng storyang to ay tungkol sa buhay ng mga teenagers na iniwan ng mga magulang nila for no clear reasons. Pinaasa sa pangakong "babalik ako". At sa pagbabalik nila dala nila ang balitang mag babago ng mga buhay nila. Balitang mag uugnay sa kanila. C...
