Living in the Dynasty Gang

CHAPTER 16: Individual Reasons

heto na readers, na open na ulit ang laptop ko, napilit ko yung charger ko kaya heto at makaka pag UD na ako. sana magustuhan niyo at sorry po talaga sa matagal na hindi pag UD ko. mahaba haba din naman po ito.

nga pala... marlon and shaigne on the side....

enjoy reading po.

~~CHAPTER SIXTEEN~~

“Sinong mauuna?”-Dianne

“By age nalang.”-Alex

“Ang daya!” (>.<) sabay na react ni Queen at Rodney. Lihim naman na humagikhik si Alex.

“So mauuna si Master.”-malawak na ngiting sabi ni Nicole.

(-_-) “Kasali pa pala ako? Di ba excempted senior citizen dito?”-Master

“Haha! WALA!”- sabay na sagot ng lahat.

“Pssh! Ok siya sige sige ubos ng laway ko.”-sabay balik ni master sa harap at nagsiupuan naman ang lahat.

“Oh ito Master water for you.”-sabay bow na sabi ni Khen. Kani kanina lang kasi dumating na yung pagkain nila.

“Salamat.”-sabay abot ng tubig, inom at tumikhim para magsimula na. umupo naman si Khen sa gitna ng kambal.

“The very first reason why I joined this gang was that my parents are both the founder of this gang ang with the accordance of the law. At dahil sa ako lang ang nag iisang anak nila wala na silang ibang maasahan pa at ayoko rin naman silang biguin. When my parents died all I ever plan is to have peace talk with the opposing gang. My husband agreed with me. Pero they rejected it. And with the fear of my husband na madamay ang mga anak namin lalong lalo na ang pamilya niya mas minabuti niyang lumayo kasama sila. My husband came from a big family. At that time ang nag pumilit na huwag sumama sa kanya at sumama sa akin ay yung father lang nila. (turo sa magkakapatid) wala kaming nagawa ng husband ko kundi ang sundin kung ano ang gusto ng anak namin since siya yung pinaka matanda sa kanila. We then bid goodbye with each other, they stayed sa Germany, communications namin through technologies nalang. Masaya narin ako kahit papano at alam kong ligtas lang sila. We thought that was the best thing we could ever do to protect them but we were wrong. Kasi nung panahon na ng bakbakan natatalo ko na ang lolo mo sa business at ang leaders ng drug dealers sa gang niya ay unti unting nahuhuli ng cousin at ng mga kasamahang agents ng cousin ko. And when he lose one of his business he put all the blame on me. Without anyone from our gang knowing, he searched for my husband and with just a blink of an eye I  witnessed through the internet how he murdered my family. (nagpipigil ng umiyak si master.) alam niyo ba yung feeling na nakikita mo pano sila nasasaktan at unti unting namamatay without them knowing bakit sila ginaganon, and all those times they are calling out youre name at ikaw walang kang magawa kundi ang makiusap sa taong walang puso na  wag silang idamay. Yun bang kahit imposibleng pakinggan ka niya pero hindi ka nawawalan ng pag asa? (napaiyak na si Master. Akmang lalapit sila. Napasinghot siya. Sabay senyas ng stop.) Don’t worry im ok. Hehe!”-sabay pilit na ngiti.

“Ok na po yun Master wag niyo na ituloy sorry po.”-Nicole

“No its ok, masaya nga ako at na e-share ko yan sa inyo. Im fine, matanggal ko nang tanggap na wala na sila ang di ko lang matanggap ay ang dahilan ng pagkamatay nila. Kaya no one should ever dare judge me why im being like this. Stupid, bad etc., I know alam kong mali pero di ako papayag na basta ganun gaanun nalang. Business lang ang nawala sa kanya tas pamilya ko ang ginawa niyang pambayad. Di naman ata tama yun.”-Mahinahon ngunit may matatalim na matang sabi ni Master.