SEÇİLMİŞ BÜYÜLÜ KAN

16.BÖLÜM: BENDEN KAÇAMAZSIN

Merhaba sevgili okuyucularım💓👀

16.bölüm ile karşınızdayım. 📖✒

Bana destek olmak için oy verip yorum yapmayı unutmayın.

🕯Keyifli okumalar🕯

🌑🌒🌕

Camımdan aşağı ince ince süzülen kan damlaları karanlığın ve ay ışığının verdiği gece ortamıyla kırmızıdan çok mavimsi bir hal almıştı. Daha da dikkatli baktığımda koyu kan rengini belli ediyordu. Pencerede duran kanlı el izinin üstüne kendi elimi koydum. El izinin boyutu benim elimle kusursuz denilebilecek kadar uyumuyluydu. Cama biraz daha yaklaşıp aşağı göz gezdirirken çığlık atmama sebep olacak cama yüzünü tam seçemediğim bir kız atladı. Eli, camın içinden hayalet gibi geçmiş ve benim elimi parmakları ile kenetler şekilde tutmuş sonra beni aradaki duvar hiç varolmamış gibi aşağı çekmişti. Sanki ikimizde birer hayalet olmuştuk ve bütün nesneler şeffaflaşmıştı.

Aşağı düşerken zaman yavaşlamıştı sanki. Herşeyin hareketi ağırlaşmış ay ışığının beni aşağı çeken kızın suratını aydınlatmasını seyretmiştim.

O bendim.

Kanlı el izine sahip kişi benim görüntüme sahip bu şeydi, daha doğrusu ben desem yeri. Fakat... gözleri yakut rengi kadar kırmızılıkla parlarken vahşi bir hayvan gibi bakıyordu bana. Aşağı birbirimizi tutarak düşerken beni güçlü elleri ile kendine çekmiş tam yere çarpmadan önce kulağıma bundan eğlenir gibi hafifçe gülmüş ardından şunları fısıldamıştı.

"Kaderinden kaçamazsın."

Yere çarpmadan önce gözlerim karanlığa boğulurken tekrar bilincim yerine gelmişti. Gözlerimi açtığımda yatağımda yatıyordum. Rüyanın etkisi ile yerimden sıçramış ve pencereye bakmıştım. Güneş sabahın ilk ışıklarını cimri bir şekilde yer yüzüne yansıtırken sadece bir rüya gördüğümü anladım. Camda hiç bir iz yoktu. Şu sıralar gördüğüm rüyaların normal olamadığını çoktan anlamıştım ama rüyalarda bir anlam veremiyordum.

Rüyanın etkisinden kurtulunca ani bir şekilde yanaklarım kiraz gibi kulaklarıma kadar kızarmıştı. Dün gece Evan'ın öpücüğü aklıma gelmişti. Bana aşıkmı olmuştu ? Oda bir rüyanın parçası ise ?

Dün geceki duygulardan eser kalmamış onun yerine utanç bütün yüzümü kaplamıştı.

"Belkide hiç olmamış gibi davranmalıyım? "

Bunun üzerinde daha fazla duramazdım yataktan kaltım ve yeni güne başlangıç olarak kıyafetlerimi değiştirip saçlarımı yapmam gerekti.

...

Yatak odasının kapısını araladığımda Büyükannemin hâlâ uyuduğunu gördüm. Güneş yeni yeni doğuyordu ve bedenim bitkindi. Düzensiz şekilde uyumak Francis ve rüyanın buna katkısı büyüktü. Normal bir hayatımın artık olmaması demek böyle bir şeydi.

Saatin henüz sabahın 05:22'si olduğu için tek başıma mutfağa gidip kurt gibi aç olan karnımı doyurabilecek bir şeyler hazırladım.

"Fıstık ezmeli sandiviç neden bu kadar güzel olmak zorunda."

İştahlı şekilde sandviçimden ısırıklar alırken bir bardak kirazlı meyvesuyunu kafama dikiyordum. Fıstık ezmesi parmak uçlarımada bulaşmıştı.