| - KARIŞAN İKİ HAYAT - | TAMAMLANDI

"Siz Her Şeyi Halletmişsiz Zaten"

15.11.2022

✨ İyi Okumalar✨

Uzun bir aradan sonra ard arda bölümlerle devam ediyoruz canoşlarr!

" Kayboldu kızım Mustafa, kayboldu. Bırakmayacaktım onu, benim yüzümden benim!"

" Dilek, tamam sakin ol. Bulacağız kızımızı. Merak etme. Şimdi eve gidelim. Gün ayacak, çocuklar merak etmiştir. Hadi canım, hadi kalk."

Rana istediğine kavuşmuştu. Hatta ve hatta sanki kendisi kaçmamıştı da kaybolmuştu.

Dilek Hanım kızını kapının önünde beklemekten yorulup arabaya gitmişti. Kızının kendisine bakmaya gelmiş olduğunu ve bulamayıp kaybolduğunu düşünüp kendini harap ediyordu yarım saattir.

Mustafa Bey, karısını sonunda eve götürmeye ikna edebilmişti.

Yol boyunca karısının elini bırakmamış, ağlamaması için elinden geleni yapmıştı. Daha çocuklar neden bu kadar alel acele gittiklerini anlayamadan şimdi neden annelerinin ağlaya ağlaya geri döndüğünü merak edecekti.

Eve vardıklarında saat çoktan sekiz olmuştu. Bu saatte Demirtaş ailesinin erkeklerinin hepsi ayakta olurdu.

Asıl ekşın şimdi başlayacaktı.

" Dilek, hadi canım biraz daha toparla kendini. Çocuklar böyle görmesin seni."

" Tamam, tamam iyiyim."

İyi olduğunu söylerken bile gözünden yaş geliyordu. Eliyle silip kapıyı açtılar. Onlar da evlerini özlemişlerdi.

" Anne, siz mi geldiniz?" Bu Poyraz'ın sesiydi. Anneci Poyraz.

Yemek masasından kalkıp kapıya koşmuştu. İlk annesine daha sonra babasına kocaman sarıldı.

" Hoşgeldiniz, sonunda geldiniz."

" Hoşbulduk oğlum. Hadi içeri geçelim."

Annesinin omzuna kolunu atıp içeri geçtiler.

Deniz ve Yiğit de anne babalarını görünce ayağa kalkmışlardı.

" Hoşgeldiniz." İkisi de anne babasının elini öpüp sarıldı. Oğuz her zaman ki gibi yine yoktu.

" Oğuz nerde oğlum?"

" Sen boşver onu annem ya gelir o." Deniz de bilmiyordu ki kardeşinin nerede olduğunu... Başka ne desin yavrucak?

Yiğit dikkatle annesine bakıyordu. Çok durgun ve kötü görünüyordu. Gözleri de çökmüş gibiydi resmen. Nolmuştu bir hafta da bu kadına böyle?

" Annem, sen hasta mısın? Niye böyle kötü görünüyorsun?"

" Yoruldu anneniz çocuklar, biz biraz dinl-"

" Mustafa, tamam. Artık çocuklar da bilmeli."

" Neyi bilmeliyiz tam olarak?" Bu soruyu yönelten Denizdi. Korkmuştu, annesi hasta mıydı? Kötü bir şeyi mi vardı?

" Biz Ankara'ya kardeşiniz için gittik. "

" Ne kardeşi anne, ne diyorsun? Hani babamın yengesi hastaydı?

" Yok, hastalık mastalık yok. Gerçi kardeşiniz de yok ama neyse. "

" Ne demek yok, ölmüş mü?"

" Allah korusun Poyraz'ım, ölmedi. Kayboldu."

" Anne ne diyorsun sen Allah aşkına, bir baştan anlatsana sen şunu. "