Warning: not suitable for 14 years old below pero kung makulit ka bahala ka na.
Martyr wife
KAREN POV
"Oh sinaktan ka na naman ba ng magaling mong asawa!?. " Inis na lintanya ni Eunice.
"Wala namang bago eh. May bago ba?! " Prangka kong sagot dito.
"Ikaw naman kase girl, sinasaktan ka na't lahat-lahat tinitiis mo pa!. " Saad niya at tumayo upang kumuha ng gamot para sa mga sugat ko.
"Eh mahal ko eh!! Tsaka kasalanan ko naman talaga kung bakit niya nagawa sakin ito. " Saad ko dito at nag-iwas ng tingin ng pukulan ako nito ng masamang tingin.
"Bilib na talaga ako sa pagiging martyr mo gaan sa asawa mong walang ibang ginawa kung hindi saktan at lokohin ka!. " She said ng makabalik na siya dala ang mga gamot.
"Sabi nga nila pag mahal mo mahal mo kahit saktan ka pa nila physically and emotionally." Saad ko dito at ngumiti ng mapait pero napawi yun ng diinan nito ang bulak na may alcohol sa sugat ko dahilan upang mapahiyaw ako sa sakit.
"OA mo mas masakit pa nga gan yung ginagawa sayo ng asawa mo eh. " Shantel said and roll her eyes at me.
"Bess please, alam ko naman kung bakit ganito ka mag react eh but please wag sa harapan ko. " I said and smile bitterly. Hindi ko na kinaya pa at nagpaiyak na ako sa sakit ng maalala ko ang mga katagang binitawan ni Adrian ng ikasal kami.
Flashback
" Adrian anong magiging call sign natin. " Magiliw kong tanong dito at hinawakan ang draso nito ngunit inalis lang nito ang pag kakayapos ko sa kanyang braso.
" Nothing. " Mahina ngunit malamig na saad nito sa akin kaya napatahimik ako. " And please stop acting like we are lovers because we're not because the only I love is named Aira Villarin not you and not someone else got it. " He said and leave in front of my room.
End of flashback
Alam kong hindi ako ang mahal ng asawa ko dahil si Aira lang ang mahal nito pero ng dahil sa kagustuhan ng mga magulang namin na ipakasal kami ay nasira sila at nawala din ang kalayaan na meron sya.
Hindi ko naman ginusto na makasal kami at mawalan sya ng kalayaan eh pero bakit ako nag dudusa ng ganito.
"Bakit ba kase napaka martyr mo ano. " She said habang patuloy na ginagamot ang sugat ko.
"Di mo naman kailangang ipalandakan na martyr ako bess sadyang mahal ko lang siya. " I said and smile at her. A genuine smile to be exact.
"Advice lang sayo bess ha kung di mo na kaya sabihan mo lang ako. Alam mo naman na lagi lang ako nandito sa tabi mo, kami ni Andrew." She said and hug me.
Andrew is her boyfriend and our boy bestfriend Adrian's younger brother.
"I promise" I said and hug her back
"Did I miss something" nakangiting bungad ni Andrew ng makapasok sa bahay nila, Ng mapansin siguro nito ang sugat sa gilid ng labi ako ay biglang naging seryoso ang itsura nito.
"Did Adrian hurt you again karen!?." he askly said in a serious tone while making himself calm.
" Call him kuya Andrew he is still your older brother! " I said to him in serious tone too.
"When he started to hurt you he is not my brother anymore Karen you know that you are special to me right. He should't hurt you dahil pinagkatiwala ka namin sa kanya pati ng magulang mo karen bago sila mamatay tapos sasaktan ka lang nya!!! "
"I know but still respect him. " I said. Di naman kase tama yun.
"love pupunta na muna ako sa kusina I will cook for our dinner ok. " Eunice said and leave us alone
"So sya nga"he again hindi ko na napigilang umiyak kaya tumango nalang ako sa tanong nya.
"Again karen he hurt you again but still you love him"
"yeah" I answer but almost a whisper
"Bakit ka ba nag titis sa kanya Karen you don't deserve him, this! You deserve someone and something better,"
" I know that already"
"kamusta ka na" he ask
" still fine and still alive" kabit-balikan kong sagot sya naman ay nakatingin ng seryoso sa mga sugat na meron ako.
"hanggang kailan mo ba titiis ang lahat ng to karen?" seryosong tanong nito sa akin. I smile bitterly to him and said
"Hangga't kaya ko pang tiisin" I said at binigyan sya ng pilit na ngiti.
Tumingin ako sa mga mata nya at nababasa ko roon ang pag aalala at awa.
"Hangga't kaya mo pa? Karen naman kami na rin ang nahihirapan sa sitwasyon mo eh. Kailan kaba titigil ha. Pag ba patay ka na. My God karen your such a martyr wife" biglang sigaw ni Eunice na kanina pa pala nakikinig saamin. Naiintindihan ko naman sila eh.
"pano nga kung gusto na ng katawan ko na sumuko pero ayaw naman ng puso ko.. Minsan nga parang ayaw ko ng gumising kase gusto ko nalang manatili sa dream land ko. You wanna know why? Because in my dream I was said to be princess with a prince who can love me" umiiyak na ani ko sa kanila Dali Dali naman akong niyakap ng mahigpit ni Andrew.
"you are a princess in our eyes,just in case you haven't really found the price to love you" sabi nito na Mas lalong nag paluha sa akin.
"I already thought that I would just give Adrian 3 months to change his treatment of me. But is he doesn't change, I will file a annulment paper" I said that make them surprise.
"I love him so much but sa palagay ko malapit na ring sumuko ito (point my heart) and that's what I'm waiting for"
Pag katapos ng nangyari sa condo nila ay dumiretso na ako sa bahay namin. Pag ka rating ko ay wala pa ang asawa ko kaya dumeretso na ako sa kwarto habang naliligo ay biglang pumasok sa isip ko ang mga salitang binitawan ko kay Andrew at Shantel
Pag katapos kong mag linis ng katawan ay lumabas na ako sa banyo at pumunta sa aking walking closet. Napili kong soutin ang aking pulang night gown. Pag katapos kong mag bihis ay lumabas na ako na kasabay naman ng pag pasok ni Adrian.
"Mabuti naman at nandito kana" malamig na saad nito sakin ng masara nito ang pinto.
"Galing lang ako sa kaibigan ko" mahinahon kong sagot dito.
I don't know why but I feel a strange fear and a little excitement as he slowly walks closer to me.
"What are you doing" tanong ko dito ng kaunti nalang ang distansyang meron kami.
"Why? don't I have the right to come and claim my wife?" he said and immediately claim my lips before I can speak.
He corner me in the wall and try to open my mouth. At first I try to protest and stop him but he grabbed my hands with one of his hands and squeezed one of my breasts causing me to open my mouth which I had been trying to close

YOU ARE READING
91 DAYS WITH MY HUSBAND [EDITING]
RandomI am Karen Juaneza-Bautista, and my husband Adrian Bautista does not love me, but I love him dearly to the point that even if he uses my body and hurts me physically and mentally, I endure it. But tao rin ako napapagod, that's why I decided to make...