91 DAYS WITH MY HUSBAND [EDITING]

CHAPTER 25

Protect them at all cost

KAREN POV

Matapos ang paguusap namin ni adrian nang araw na iyon ay mas naging attentive ito sa amin ni Kalila.

Oo hindi lang si kalila kung hindi pati na rin sa akin. Ewan ko ba pero simula nung araw na yun ay mas lalo siyang naging malambing sa amin na minsan ay mas nag papasakit sa ulo ko. Pero aaminin ko dahil sa mga ginagawa niya ay may kaunting parte sa puso ko na umaasa sa mga kinikilos niya.

Sana nga totoong bumabawi na siya dahil kapag nag kataon ay hindi lang ako ang masasaktan kung hindi pati na rin si Kalila.

Ngayong araw nga ay nakapag decide si Adrian na ipasyal kami ni Kalila sa Enchanted Kingdom dahil na kwento ni Kalila ang kagustuhan nitong makapag pasyal sa E.K at dahil dakilang bumabawi si Adrian 'samin' ay ito kami ngayon sa EK.

"WOW papa ang ganda ganda naman po dito!" Masayang sabi ni Kalila habang nag mamadaling bumaba ng kotse at tumakbo papasok.

"KALILA! dahan dahan baka madapa ka!" Sigaw ko dito at tumakbo para mahabol ito.

"Kalila be careful! you might stumble!" Adrian said.

ngunit huli na dahil hindi nito napansin ang maliit na hagdan sa sobrang saya nito.

"AH! ang sakit hehe." Saad nito at tumingin sa amin ng naka ngiti.

"Ayan nga ba ang sinasabi ko ang tigas talaga ng ulo tignan mo di pa tayo nakakapasok pawis ka na." Saway ko dito

"Shit! what happend? does it hurt? come on let's go to the clinic !" Akmang bubuhatin na ni adrian si Kalila.

"Ano ka ba nadapa lang si kalila no need to over react mas malala pa nga ang sakit at pasakit mo sa amin eh." Sambit ko ngunit hindi ko na pina rinig ang huli.

" Sorry im just you know worried  to our daugther. Anyway let's just go to the near clinic here then play inside, you want that princess?" 

" Sure daddy im so excited this is my first time here!" she said excitedly.

Nang makapasokna nga kami ay dumiretso muna kami sa clinic at pina gamot ang tuho ni Kalila.

"Mama pwede na po ba sumakay sa mga rides. tapos naman na po ako gamitin ni miss Doctor eh pwede na po ba?" she asked while giving us her sweet puppy eyes.

"sure," i said. " Just don't go too far and if you want to go somewhere else don't resitate to tell us so we could guide you ok. Nandito lang kami ng daddy mo.."

nang matapos ang ilang rides at pag iikot ikot namin sa loob ay hangong hango si kalila matapos kung kaya't napag desisyonan namin ni Adrian na kumain na bago umuwi.

"This is the best day ever thank you po Mama thank you po Daddy love you po 1 million times." sambit nito at binigyan kami ng halik sa pisngi.

"Your welcome baby anything for you daddy will do everything for you and for mama ok."

" Basta anak always be a good girl and mama and papa will do everything ok."

Hindi pa man kami natatapos kumain ay bigla nalang nag kagulo sa loob ng parke at nagkaroon ng mga putukan at palitan ng bala ng baril.

"Yuko!" Sigaw ni Adrian sa amin na agad naman naming sinunod.

'Mama ano pong nangyayari?" Tanong nito habang umiiyak.

" Hindi ko din alam kalila anak shh shh shh." Pagpapatahan ko dito habang pilit na tinitignan si adrian sa aming harapan.

"Shit shit they found me." He said while trying to call someone.

"Adrian anong sinasabi mo gan? May alam ka ba dito? Kilala mo ba sila?!"

"I'll tell you everything just not now ok we need to escape now kalila is with us we can't take a risk while she's here with us!"

I was about to argue and ask some questions again when a black van stop infront of us and opened the door.

"Zup bro hop in."

"Get inside now! You and kalila need to get out of here as soon as possible now!"

Agad naman kaming pumasok sa loob at saglit akong natigilan ng makita kung sino ang isang tao na nasa loob.

may binigay na baril ang lalaking nag salita kanina kay Adrian.

Teka 

B-Baril?

akmang magsasara na ang pinto ng pigilan ko ito. 

"Teka san ka pupunta bakit hindi ka pa sumasakay?! mapapahamak ka dito halikana!"

"Daddy san ka po pupunta?" Naiiyak na tanong ni Kalila.

"Babalik ako pangako babalik ako sa inyo." Sambit nito at hinalikan si kalila at a-ako.

hindi ko na ito naisip pa dahil sa sobrang pag aalala. Diyos ko ingatan niyo po si Adrian at ibalik niyo po siya ng ligtas.

"bilisan na nating maka alis dito at masyado ng delikado para sa bata!" Napalingon ako sa nag salita at saglit na natigilan ng mapagtanto kong siya sa loob.

"bilis mo pa trevor at may ilan pang nakasunod na motor sa atin ngayon.

"Aira" HIndi ko makakalimutan ang taong ito.

"not now"

"Si Adrian balikan natin siya please baka mapahamak siya dun."

"He's just fine makakasunod diin siya sa atin pauwi. For now we need to get out from here ok!" the man who's driving with a pierce in his right ear said.

Nakarating kami sa isang bahay no scratch that a mansion. When a sophisticated lady greet us as we step out from the van as we arrived in our destination.

" Hija i missed you its been a while since i last saw you with our son!"

"T-tita oh my god!" I immidietly hug her. " Na miss ko po kayo!"

"Same hija same ang laki ng binago mo! !m so glad you and my son reunite again and i see you already have a daugther huh!"

"Tita what's happening po? Si Adrian po naiwan sa park please humingi po tayo ng tulong sa mga authorities!"

"Mama si daddy po!" Pag tatanong ni kalila habang nag tatago sa likod ng mga binti ko.

"Apo your daddy is fine and save you don't have to worry about her ok. Now go to lola and hug me. let's get inside.

"Ayaw ko po gusto ko si daddy!" At pumalyaw na ito ng iyak kaya binuhat ko na ito papasok sa loob.

ngayon ko lang napag tanto na ang bahay na tinutuluyan namin ngayon ay ang mansion ng mga bautista.

nang makapasok ay pilit ko paring pinapatahan si Kalila ngunit makalipa na ang isa't kalahating oras ay hindi pa rin ito natitigil sa pag hikbi kaya't nag simula na kami mag alala para dito.

" Anak tahan na please Mama is getting worried na po."

"Daddy!" Sambit nito habang lumuluha.

"Why is my princess crying what happend!" 

"Adrian!"



______________________________________________

Hi there tala it's been a while 

since i last post an update I hope everyone is doing fine