91 DAYS WITH MY HUSBAND [EDITING]

CHAPTER 23

Family

KAREN POV

Mag gagabi na pero heto parin Ako naka tanaw Ng palihim Kay Kalila habang nakikipag laro ito Kay Adrian.

Those smiles my daughter have right now are priceless.

Hindi ko kailan man nasilayan ang mga ngiting yun simula ng mag karon ng muang sa mundo si Kalila.

Ngayon lang

At dahil Yung sa ama nya si Adrian kung sino pang nanakit sa akin Ng sobra ay Siya pang mag bibigay Ng ngiti sa anak ko and who I am to take those smiles away from my daughter.

I'm keeping her away from Adrian to save and for her to be happy because that's what my daughter deserve .

Ang dami na namang what if's na pumapasok sa isip ko at parang katulad sa cartoons na may lumalabas na tandang pananong at may Isang parang bumbilya na lumabas sa kung Saan ay biglang lumitaw sa isipan ko.

Bakit ba Hindi ko s'ya bigyan Ng Isa pang pag kakataon. Hindi man para sa akin pero para sa mga taong nadadamay sa pagitan namin?

"Karen" Dinig Kong tawag sa akin.

Nang lingunin ko ito ay lihim akong napa singhap Ng makitang si Adrian habang bitbit nito Ang nakatulog na si Kalila sa mga braso nito.

"Where should I put her ? Nakatulog na sa kakalaro namin." He ask

"Ilapag mo nalang dito sa kama."

Nang mailapag na nito si Kalila ay akmang lalabas na Ako Ng kwarto para makaiwas sa kanya at sa tensyon na nabubuo sa pagitan namin Ng hawakan nito Ang siko ko.

Napapitlag Ako Ng makaramdam Ng pamilyar na pakiramdam at Dali daling iniwas dito Ang braso ko.

Ang mga tingin nito sa akin ay may halong pag susumamo at pagmamakaawa at may sakit sa mga mata nito Ang naging mas labas Ng Makita Ang reaksyon ko sa pag I was ko dito" Pwede ba tayong mag usap Karen?"

Hinatak ko ito Papunta sa labas Ng veranda.

Mahirap na baka magising si Kalila at marinig nya pang nagtatalo kami ng papa niya. Hindi ko hahayaang marinig kami ni Kalila dahil Hindi makakabuti sa anak ko na makitang nag tatalo kami ni Adrian.

"Sige nga Adrian para saan pa? Ano ba talaga Ang binabalak mo na Naman Adrian? Pwede bang lubayan mo na kami? Bakit ka pa ba nandito? Pinapaasa mo lang Ang anak ko sayo. Pwede ba kung may Plano ka na Naman just at least spare my daughter Adrian wag mo s'yang idamay sa away nating dalawa. Pwede ba bumalik ka na sa pamilya mo sa maynila. Masaya na kami Ng anak ko na kami lang dalawa bat ka pa nag papakita sa Amin?"

Parang naka hinga Ako Ng maayos kahit papano Ng maisa boses ko Ang lahat Ng katanungan na bumabagabag sa akin simula ng mag kita kami ulit sa opisina nito.

"You know that I made a promise to our daughter and you are my family Karen kayo ng anak natin Wala nang iba." Saad nito

"Ginagago mo ba Ako Adrian naririnig mo ba yang sarili mo?" Hindi ko mapigilan Ang sarili Kong murahin s'ya at hinayaan ko nalang din na mag laglagan Ang mga luhang matagal ko nang tinatago.

"I know there's no forgiveness for what I did to you, but I'm still hoping that you can give me another chance to prove myself to build our family again I want you back Wife I want to prove my self for you to be worthy again."

"Pinagloloko mo ba Ako Adrian ? Naririnig mo ba yang sarili mo. Sana noon mo pa naisip Yan tangina mo! Sa totoo lang ngayon pa nga lang na nakikita kita sobrang hirap na sakin patawarin pa kita kaya? Alam mo ba kung gaano kasakit Yung ginawa ko sa akin? Sobra sobrang trauma Ang binigay mo sakin tapos hihingian ko Ako Ng chance. Noon palang sirang sira ka na sa akin Adrian!" Puno Ng puot Kong sigaw sa kanya kahit na nakatingin Ako sa langit dahil Hindi ko kayang titignan s'ya.

Halos mawalan Ako Ng hininga Ng maramdaman ko s'ya sa likod ko. Hindi Ako makagalaw Lalo Ng maramdaman ko Ang dalawang kamay nito na naka yakap sa bewang ko patalikod.

Did he just Back hugged mee!! Yakap lang Yan Karen kala ko ba naka move on ka na bakit may epekto pa rin siya sayo?!

"Wife just please let me and wait for my reasons about our past you don't need to set aside your madness for me just please let me make it up to you and to our daughter." Saad nito sabay halika sa gilid Ng aking noo.

Pikit mata kong pilit tinangal Ang pag kakapulupot Ng mga braso nito sa akin.

Mata sa mata ko itong tinitigan maigi.

"Don't call me wife because the moment you let me leave our house I mean your house you failed to be my husband.Kung babawi ka please Kay Kalila nalang dahil kung pati Ako ay Wala ka nang aasahan dahil pagod na akong umaasa sayo. Wala kang mapapala sa akin Adrian." Mabilis Kong pinunasan Ang mga luhang Hindi na tumigil tumulo sa mga mata ko.

"Karen please don't say that Hindi Ako titigil kahit pahirapan mo Pako Ng sobra pa sa sobra tatangapin ko. Hayaan mo lang Ako bumawi sa inyo Ng anak natin." Saan nito at hinawakan Ng marahan ang mga kamay ko.

"Bahala ka Ang sa akin lang ay sinabihan na kita dahil Ako ... Pagod na pagod na Ako sayo. Dito ka na matulog sa kwarto dun nalang Ako sa kwarto ni Kalila matutulog.

"Karen...."

"Good night Adrian "

Hindi ko na kinakaya Ang sobra sobrang tensyong namumuo sa veranda at Anong oras na rin kaya pikit mata akong umalis sa kwarto.

Babawi ba talaga s'ya o Kasama lang to sa mga Plano nya? Totoo kaya Ang mga sinabi nya o Kasama lang Yun sa mga patibong nya noon?

____________________________________
Happy holidays everyone

Bigyan ba natin Ng chance 🤭