91 DAYS WITH MY HUSBAND [EDITING]

CHAPTER 15

First meet of Adrian and Kalila

KAREN POV

"So class what will you say to our visitors. " - Teacher

"Good Morning visitors mabuhay!"

Maligayang pag bati ng mga mag aaral sa sa bisitang si Mr. Bautista kasama ang sekretarya nito.

"kamusta kayo mga Bata!" Masiglang bati pabalik ni Mr. Bautista habang may maliit na ngiti sa labi.

"Mag papa-kilala muna ako sa inyo ok. Ako si Kuya Adrian Bautista pwede ninyo akong tawaging Kuya or sir Adrian wag kayong mahiyang lumapit sa akin ah.

Inilibot nito ang paningin habang nagsasalita at napahinto ng hindi inaasahan dahil sa hindi malamang nararamdaman habang nakatingin sa isa sa mga istudyante na nakangiting nakatingin sa kaniya.

May kung anong dumaloy sa dugo nya na hindi niya maintindihan.

Do I know this girl or did I saw her before.

Ilan lamang iyan sa maraming tanong na biglang pumasok sa isip niya na hindi niya alam kung saan kukuhaan ng mga sagot.

" So i hope makita ko pa kayong lahat sa mga susunod na oras o araw kung mapag bibigyan tayo ni Miss Principal."

"Of course Mr. Bautista anytime you want you can go here and have some room to room observation." Maligayang sagot ni Miss principal

Makalipas ang ilang oras ay pinapila na ang mga bata para sa libreng pa lugaw na handog ng nasabing charity.

Nang malapit ng mag uwian ay nag paalam si Kalila na kukuha lang ng tubig sa water tank ng school.

Nang makarating ay umakyat ito sa water tank ng matapos ay habang bumababa ay hindi inaasahang madulas ito sa hagdan ng mabilis itong nasalo ni Adrian na bagong dating lang sa nasabi ng lugar.

Kalila and Adrian stare at each other for some seconds.

"Hey are you ok?! May masakit ba sayo? Ano do i have to bring you in the clinic or to the nearest hospital?!" Tarantang tanong ni Adrian Kay Kalila.

But Kalila Adrienne remain silent while looking at him.

"Hey may masakit ba." shit.  Mura nito sa kaniya ng sarili.

Nang sa wakas ay nag salita na rin ito.

"I'm fine Mr. Thank you for saving me po." Saad nito at bigla na lang siyang niyakap ng mahigpit.

"Are you sure walang masakit Sayo?"Paninigurado nito at hinagod ang likod ng Bata at sinisipat kung may gasgas or sugat itong nakuha.

" Yes po I love you po need ko na pong umalis baka hanap na ako ni Mama ko thank you po ulit!" Saad ni kalila at nag mamadaling umalis.

Sa kabila ng banda naman ay panay ang tingin sa oras ni Karen dahil wala pa si Kalila sa waiting area na na pag usapan nito.

Umalis ako at tinignan ang gate. Baka nasa gate sya.

Sinubukan kong mag tanong-tanong sa mga guards at teachers na nakabantay at naroon kung nakita ba nila si Kalila pero wala.

Asan na ba ang batang iyon?

Nagsimula na akong makaramdam ng kabahan.

Inikot at nag libot na ako sa buong ground pero wala paring Kalila na nagpapakita manlang sa akin.

Diyos ko, sana naman walang nangyaring masama sa anak ko.

Nagpatuloy lang ako sa paghahanap.
Hindi ko alam kung bakit ako biglang dinala ng sarili kong mga paa sa medyo tagong area ng school kung nasaan ang supply ng tubig.

Ang water tank.

Papasok na sana ako papasok ng makasalubong ko si--

"Kalila! Nandito ka lang pala. Kanina ka pa hinahanap ni mama." Sabi ko nang makita ko sya.

Agad ko syang niyakap. "Bakit ka ba nandito anak pinag alala mo ako ng husto alam mo ba yun ah!?" Suway ko dito na may halong pag aalala.

Paalis na sana kami ng marinig ko ang pamilyar na boses.

Ito na ba yun.

"Wait bata nakalimutan mo yung tumbler mo!" Sigaw nito.

Ang boses na iyon.

Ang boses na hinding hindi ko makakalimutan kahit anim na taon ko ng hindi manlang naririnig.

Ba-bakit sya nandito?

Napalingon naman dito si Kalila habang ako naman ay nanatiling naka talikod dito upang hindi nito makita ang mukha ko.

"Ay salamat po Mr." Masayang saad ni Kalila at kinuha dito ang tubigan niya.

Bigla akong nanigas.

Bumilis ang tibok ng puso ko.

"Tara na anak." Yaya ko dito. "Salamat Mr." Pasasalamat ko dito at dali-daling hinila ang anak ko paalis.

Nang maka uwi na kami sa bahay ay tahimik kaming umupo at ako naman ay uminom ng tubig ng biglang nag salita si Kalila.

"Mama, sorry po. Napaso po kase yung dila ko sa lugaw na bigay dun sa event na galing daw sa charity tapos pumunta po ako sa water tank tapos umakyat ko dun para maabot ko yung water kase ubos na yung nasa tumbler ko tapos muntikan na kong mahulog buti nalang po na-save po  ako ni Kuya-Mr." Pahikbi hikbing sabi ni Kalila habang nakatakip ang mga kamay nito sa kaniya ng mata.

Hinaplos ko ang likod nya. "Okay lang, anak. Hindi galit si mama. Nag-alala lang ako."

Tumigil ang anak ko. Naramdaman kong nag-angat sya ng tingin. "Talaga" tanong nito na parang naninigurado.

"Thank you po, I love you Mama." Saad nito sabay yakap sa akin.

" Sige na at mag palit ka na ng damit mag hahain lang ako ng hapunan natin hindi daw makaka sabay si tita Esther mo sa ating ngayon."

" Ok po. "

______________________________________
Sorry for the late update