Light Of The 'YuLong' [Complete]

-17-

Uni
/

စိတ်ပူပင်စရာတွေက နှင်းတွေလိုတဖြည်းဖြည်းကနေလုံးဝပျောက်ကွယ်သွားတယ်။ ရှောင်းကျန့်မပြန်ဖြစ်တော့ဘူးဆိုတဲ့သတင်းကိုသိသွားကြတဲ့အခါ အကြီးအကဲလုံအာနဲ့အတူမျိုးနွယ်စုတစ်ခုလုံးကသိပ်ပျော်နေကြပါတယ်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်လို့လည်းတဖွဖွပြောကြသေးတယ်။ အထူးသဖြင့်ကလေးတွေကတော့သိပ်ပျော်နေတာပေါ့။  ပြီးတော့ယင်းအာနဲ့လက်ထပ်ပွဲကိုဖျက်သိမ်းလိုက်ပြီဖြစ်ကြောင်း မားမားဆီကနေတစ်ဆင့်သိရတဲ့အခါ ရှောင်းကျန့်တကယ်စိတ်လက်ပေါ့ပါးသွားပါတယ်။

နှစ်ဖက်မိဘတွေမျက်နှာနည်းနည်းပျက်ရတယ်ဆိုပေမယ့် 'အားကျန့်ကိုပျော်စေချင်တယ်'ဆိုပြီးပါးပါးပြောတဲ့စကားကို မားမားဆီကနေပြန်ကြားရတဲ့အခါ တစ်သက်လုံးထမ်းပိုးလာတဲ့အစိုင်အခဲတစ်ခုကိုချေဖျက်နိုင်သလိုခံစားလိုက်ရတယ်။ ဘဝတစ်လျှောက်လုံးထုတ်မပြခဲ့ဖူးတဲ့ပါးပါးရဲ့ဖခင်မေတ္တာကိုပွေ့ပိုက်ရရှိလိုက်ချိန်မှာ ရှောင်းကျန့်ပါးပါးကိုအားနာမိပါသေးတယ်။ ဒီအတောအတွင်းရှောင်းကျန့်ကပါးပါးကိုအမြင်မကြည်ခဲ့မိပါဘူး။ 

"ဆရာလေး ဘာတွေစဥ်းစားနေတာလဲ"

ဗလာစာအုပ်ရဲ့စာမျက်နှာတွေကိုဘာရယ်မဟုတ်တစ်ရွက်ချင်းလှန်နေရင်း အတွေးနယ်ချဲ့နေတဲ့ရှောင်းကျန့်ကိုဟွားဟွားကစပ်စုသလိုလာမေးတယ်။

"ဘာမှမစဥ်းစားပါဘူး ဟွားဟွားရယ်
ဘာသိချင်တာရှိလို့လဲ ဆရာ့ကိုပြော"

ဟွားဟွားရဲ့ဆံပင်အုပ်အုပ်ကိုအသာပုတ်ပြီးရှောင်းကျန့်မေးတော့ ဟွားဟွားကကျေနပ်သွားသလိုခေါင်းအရင်ညိမ့်တယ်။

"ဆရာလေးရဲ့အပါးက နောက်တစ်ခေါက်ထပ်လာပြီးဆရာလေးကိုပြန်ခေါ်ဦးမှာလားဟင်"

ဟွားဟွားရဲ့အမေးကိုရှောင်းကျန့်ပြုံးရင်း အသာခေါင်းယမ်းလိုက်တယ်။ ကလေးတွေရဲ့စိတ်ထဲမှာရှောင်းကျန့်ချင်းလုံကနေထွက်သွားမှာကိုကြောက်နေကြတယ်။ ပြီးတော့ရှောင်းကျန့်မပြန်ဖြစ်တော့တဲ့အကြောင်းကိုထပ်ခါထပ်ခါအတည်ပြုချင်ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့်သူတို့လေးတွေဘယ်နှကြိမ်ဘယ်နှခါပဲမေးမေး ရှောင်းကျန့်ကတော့အစကနေအဆုံးထိပြန်ဖြေဦးမှာပါပဲ။