FIRAT / bxb

15.BÖLÜM

Olanlardan sonra Fırat'ın utanarak kaçıp gitmesi şaşırtmıştı. Fırat her zaman cesur ve atılgan olduğu için böyle bir tepki vermesini beklemiyordum. Hoşuma gitmedi diyemezdim hatta baya sevmiştim bu hâlini. O benim uyuduğumu düşünürken aksine ben uyumuyordum. Bilincim gayet açıktı ve dokunuşlarını bile çok net hissedebiliyordum. Bilerek uyumuş numarası yapıyordum ancak bir süre sonra dayanamadım ve kendi gözlerimle görmek istediğim için numara yapmayı bırakmıştım. 

Üzerime attığı pijamaları alıp giyinmeye başladım. O hâlâ saklandığı yerden çıkmamıştı. Onu beklerken uykum vücuduma tekrar girdiği için yatağa uzandım.

Uzanırken kapanan gözlerime daha fazla engel olamadığım için pes edip uyumaya başladım. Benim için hazırlatılmış yatağa gitmektense onun yatağında onun kokusuyla uyumak daha cazip gelmişti. Böylece kendimi uykunun kollarına bıraktım.
 
Üzerimde hissettiğim ağırlıkla gözlerimi araladım. Tanıdık koku burnuma nüfuz etmişti. Gece yarısı olduğu için tam olarak görmesem de yanımda yatanın Fırat olduğunu anlamıştım. Fırat uyurken yanında ne varsa ona sarılırdı. Çocukluğumda çokça onunla uyuduğum için huyunu biliyordum bu yüzden yadırgamamıştım. Sarılmasına karşılık bende sarılmıştım ona .

"Anne ? Baba?"

"Oğlum, güzel oğlum benim
." Annem sıkıca sarılıyordu bana . Uzun zaman geçmişti bana böyle sarılmasından . Neden burda olduğunu bilmiyordum ama durumdan hoşnut olduğum için sorgulamadım.

"Anne bir şey mi oldu ?"

"Olacak ." Babam . Babamın  sesini duymamla anneme sarılmayı bıraktım.
Babama döndüm. Yüzünde tuhaf bir gülümseme vardı. Normal bir gülümseme değildi acı doluydu sanki.

"Baba ."

"Özür dilerim oğlum. Senin ve abinin başına gelen her bir şey için. "

Babamın başının üzerinden bir şey akıyordu. Ne olduğunu anlamak için ona doğru yaklaştım. Kan . Başından kan akıyordu. Ne yapacağımı şaşırmıştım . Hem korkmuş hem de endişelenmiştim . Anneme döndüm, onda da acı bir gülümseme ve başından akan kan  vardı. Gözleri boş bir şekilde bakıyordu.

"Anne...anne...cevap ver ." Annem seslenmeme rağmen bana sadece boş bir şekilde bakıyordu.

"Baba annem iyi mi ?" Hâlâ anneme doğru bakıyordum ve saçlarını okşuyordum. Bu sırada babamla konuşmaya çalışıyordum ama babam da cevap vermiyordu.

Korkuyla babama döndüm. Yerdeydi. Kanlar içinde yerde öylece yatıyordu. Tekrar anneme döndüğümde ise  onun da kanlar içinde  yerde yattığını gördüm . Ayağımın altında hissettiğim ıslaklıkla yere baktım . Her yer kan içindeydi .Yerdeki kan gittikçe göle dönüyordu.  Bağırmak istedim  ama sesim çıkmıyordu. Çok korkuyordum. Kan gittikçe yükseliyordu. Babamı ve annemin ölmesine sebep olan neyse beni de onların yanına alacaktı.

"Berk... Berk... Uyan . Geçti Berk uyan hadi." Dışarıdan boğuk bir ses geliyordu. Fırat'ın sesi olduğunu anlamıştım. Gözlerimi araladım. Nerede olduğumu fark ettiğimde az önceki şeyin kâbus olduğunu anladım.

"İyi misin? Kâbus mu gördün?" Yavaşça saçlarımı okşuyordu.  Az önceki gördüklerimi anlamdırmaya çalıştım. Neden annem ve babam kanlar içindeydi? Babam niye özür diledi ?

Yatakta doğruldum. Kafamı elimin arasına aldım. Gördüklerimi sindirmeye çalıştım. Gözümden istemsizce akan yaşları sertçe sildim. Fırat'ın bana meraklı ve endişeli bir şekilde izlediğini biliyordum.