🐉 The beast island 🐉

Ep - 11

Zawgyi

ျမဴ ႏွင္းမ်ားစိုင္းေဝေနတဲ့
ခိုက္ခိုက္တုန္ေစေသာမနက္ခင္း...
မည္သူမွအိပ္ေရးဝတဲ့သူမ႐ွိေလပါဘူး...
ကုလားေသ ကုလားေမာ
အိပ္စက္ခဲ့ရတဲ့ တစ္ေယာက္ေသာ
သူကလြဲလို႔...

အာခံတြင္းမွအခိုးအေငြ႔မ်ားထြက္လာ
သည္အထိခ်မ္းစိမ့္ေစတာမို႔
ဓားစာခံလူစုမွာအေႏြးဓာတ္
ရေစလိုငွါ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
တိုးေဝွ႔ပူးကပ္ေနၾကတယ္...
ေအးတာေၾကာင့္လည္းပါသလို
ညဘက္ကဘာသံညာသံမွ
မၾကားရပဲေပ်ာက္သြားတဲ့
လူေတြေၾကာင့္ ေၾကာက္စိတ္ဝင္ေန
တာေၾကာင့္လည္းပါတယ္...
လူ၁၀ေယာက္ေက်ာ္ေလာက္
ဒီေလာက္သိသိသာသာသဲလြန္စ
မ႐ွိ ေလလိုေပ်ာက္ကြယ္သြားတာကို
လူတိုင္းသတိထားမိေပမဲ့
က်ိဳက္မန္ကေတာ့ပံုမွန္ျဖစ္ေနၾကကိစၥ
တစ္ခုလိုပဲေသာက္ဂ႐ုမစိုက္ေလဘူး...

ဒီေနရာကေနထြက္ခြာဖို႔လည္း
စိတ္ကူးမ႐ွိေသးဘူး...
ေလာင္အာတို႔ေရာက္လာမွ
မီးေတာင္ႀကီး႐ွိရာဘက္
ခရီးဆတ္ဖို႔ျပင္ထားတယ္...
ခုေတာ့ဓားစာခံသံု႔ပန္းမ်ားကို
သူစားဖို႔ေသာက္ဖို႔ေတာထဲမွာ
႐ွာေဖြခိုင္းျပန္ၿပီ...
သေဘာၤပ်က္ဆီမွ လက္နက္ေတြ
ျပန္လည္ရ႐ွိခဲ့ေပမဲ့
အစားေသာက္ေတြကေတာ့
ေလလြင့္ခဲ့ရေလၿပီ...
ခုခ်ိန္သေဘာၤပ်က္ဆီျပန္သြားရင္ေတာ့
သေဘာၤကိုေတြ႔ရမဲ့အစား
ထိုေနရာမွာ မီးေသြးပံုႀကီးႏွင့္
ေရထဲ ေပါေလာေမ်ာေနတဲ့
သစ္သားအပိုင္းစေတြကိုသာ
ေတြ႔ရေပလိမ့္မည္...

၄ ၅ ၆ေယာက္တစ္စု ၇ေယာက္
၈ေယာက္တစ္စုႏွင့္
လက္႐ွိစခန္းခ်ရာေနရာကေန
အားလံုးထြက္ခြာလာၾကတယ္...
အကြာေဝးတစ္ေနရာကေန
ေသနတ္နဲ႔အဆင္သင့္လိုက္ပါလာတဲ့
ဓားျပေကာင္ေတြကလည္း႐ွိေနျပန္
သည္...
ကိုယ့္အသက္႐ွင္သန္ေရးအတြက္
က်ိဳက္မန္ေျခသလံုးဖက္ကာ
ေတာင္းပန္ခယၿပီးဓားျပအဖြဲ႔ထဲ
ဝင္ေရာက္သြားသူမ်ားလည္း႐ွိတာမို႔
ဓားျပအဖြဲ႔ဟာလူ၁၀ေယာက္ေက်ာ္
ေလာက္႐ွိေနၿပီ...
လူ၄၀ေက်ာ္ေလာက္က
စားနပ္ရိကၡာအ႐ွာထြက္လာၾကၿပီး
က်န္သူမ်ားကစခန္းခ်ရာေနရာမွာ
ေတာက္တိုမယ္ရလုပ္က်န္ခဲ့တယ္...

ရိေပၚတို႔အဖြဲ႔ကေတာ့စားစရာ႐ွာတဲ့
အဖြဲ႔ထဲကေပါ့...
အပင္ထူထပ္တဲ့တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့
ရိေပၚ ေ႐ွာင္က်န္႔ကိုအပင္ႀကီးႀကီး
တစ္ပင္ေနာက္ေခၚသြားခဲ့တယ္...