partners in crime

Céline

POV Emma

Ik hield van de kleine aanrakingen tussen Vince en mij. Hoe ik met mijn hoofd op zijn schouder lag. Hoe hij met zijn hand over mijn heup wreef en met zijn andere hand met mijn vingers speelde. Hoe ik mijn hand op zijn borstkas liet rusten en de andere op zijn been liet rusten. Hoe we allebei genoten van de rust. Onze ogen gesloten. Onze ademhalingen synchroon. Al snel werd de rust verstoord door het geluid van Vince zijn gsm. "Sorry" zegt Vince en steekt zijn arm uit naar zijn gsm waardoor ik mijn hoofd van zijn schouder haal. "Ga je niet opnemen?" vraag ik wanneer ik zie dat hij zijn gsm weer op de tafel legt. "Nee, ik bel een andere keer wel terug" zegt hij terwijl ik mijn hoofd terug op zijn schouder leg. Maar het geluid van Vince zijn gsm herhaalde zich. Vince zucht en legt weer meteen af. "Misschien is het belangrijk" zeg ik terwijl ik hem aankijk. "Allesinds niet zo belangrijk als dit" zegt hij en geeft me een kus. Net wanneer we de tijd leken te vergeten, ging Vince zijn gsm alweer. "Ale neem nu op, anders gaat ge blijven gebeld worden" zeg ik en neem zijn gsm van de tafel. "Céline" zeg ik wanneer ik haar naam aflees op Vince zijn gsm. Ik geef zijn gsm aan hem. Hij zucht en neemt zijn gsm op terwijl hij naar de keuken wandelt. Ik kon hun gesprek niet horen en wachtte tot Vince terug kwam. "En alles oke?" vraag ik wanneer Vince terug plaats naast mij neemt. "Jaja niks belangrijk" zegt hij. Ik knik twijfelend en kijk hem aan. "Alright, ik ga slapen" zeg ik om de stilte te verbreken. "Is goed, ik slaap hier wel op de bank" zegt Vince. "Ge weet dat da nie moet Vince" ik kijk hem aan. Een grijns ontstaat op zijn gezicht en we lopen samen naar boven. Te moe om nog een douche te nemen trek ik gewoon mijn pyjama aan en kruip ik onder de dekens. Vince kruipt naast me in bed. We hadden eindelijk wat meer plaats in tegenstelling tot het smalle ziekenhuis bed. Ik weet niet wat er gebeurde, maar onze handelingen gingen vanzelf. De volgende minuut lag ik op Vince zijn borstkas en werd ik rustig van zijn kloppend hart. Vervolgens kus ik hem in zijn nek en heb snel door dat zijn gsm constant oplicht. Ik zucht en kijk naar zijn gsm.

Céline: ik hoop snel is af te spreken❤️

Lees ik op zijn gsm. Ik zucht en leg me naast Vince neer. "Wat is er?" vraagt Vince. "Niks" zeg ik terwijl ik het bed uitstap. "Jawel, er is iets" zegt Vince terwijl ik de kamer uitstap.

POV Vince

Ik kijk hoe Emma de kamer verlaat en zie dan de berichten die Céline me stuurde. Ik zucht. "F*ck" mompel ik tegen mezelf. Ik sta op en ga Emma achterna. "Emma! Tis nie wa het lijkt" zeg ik. "Tis oké" zegt ze terwijl ze een glas water in schenkt. "Het is duidelijk niet oké, kijk hoe slechtgezind ge zijt op mij" zeg ik en probeer oogcontact met haar te maken. "Emma, ik meen het, ik kan het uitleggen" zeg ik. "Ge moet niks uitleggen Vince, we zijn toch gewoon vrienden?" zegt ze. "Oh" zeg ik en staar haar aan na de woorden die ze net zei. Nu maakte we oogcontact. "Ik weet da ge da nie meent Emma!" roep ik nog voordat ze naar boven gaat. Ik besloot om dan toch maar op de bank te slapen. Ik zou haar morgen alles uitleggen. Ik kon haar niet verliezen. Terwijl ik ga liggen in de zetel, neem ik mijn gsm om een bericht te sturen naar Céline.

V: Sorry, ik ben niet meer geïnteresseerd in die afspraak.

C: Oh wauw. Ik heb nog geen maand geleden die brief gekregen van u. Of was die niet van u?

V: Die was wel van mij, maar ik was impulsief sorry. Ik heb mijn persoon al gevonden.

C: Amai proper. Oké, veel geluk dan zeker?

V: Ja bedankt. En ik zou het ook appreciëren als je me niet meer belt of stuurt. Fijne avond.

C: Ik snap het al.

Ik zucht en leg mijn gsm weg. Ik haatte het om vrouwen te kwetsen. En het was fout van mij om met vrouwen te flirten terwijl ik al lang wist dat Emma de enige was voor mij. Ik had gewoon nooit verwacht dat het zo zou lopen tussen Emma en mij. Ik dacht dat ik geen enkele kans had bij haar. En zie mij nu. Nu heb ik haar gekwetst. Ik zucht en sluit mijn ogen en val uiteindelijk in slaap. Ik word wakker van de zon die binnen schijnt. Ik sta op en maak een ontbijt. Ik hoopte het deze ochtend voor het werk nog goed te maken met Emma, want anders zou ik me niet kunnen concentreren op het werk. Ik maak een eitje en leg er wat broodjes bij en ga zo naar boven. Ik klop zacht op haar kamerdeur en ga naar binnen. Ze sliep nog dus ik deed de gordijnen open en legde het ontbijt op haar nachtkastje. Ik wou haar niet wakker maken, want ze had voldoende rust nodig. Ik neem een papiertje en een pen en schrijf: 'Goeiemorgen. Ik maakte een ontbijt voor jou. Geniet ervan. Sorry voor gisterenavond. Ik kan het allemaal uitleggen. Beloofd. Tot vanavond' en leg het papiertje naast haar bord. En zo vertrek ik naar het werk.