Drowning

291 10 5
                                    

POV Vince
Ik kijk naar Emma die met haar hoofd op mijn schouder ligt. "Ik.. Ik voel mij echt nie goed Vince" zegt ze. "Hou nog ffkes vol Emma" ik kijk haar aan. "Ik.." haar lichaam wordt slap en haar hoofd valt in mijn schoot. "Emma nee, Emma komaan" ik schud haar zachtjes door elkaar. "Emma alsjeblieft komaan" ik veeg haar haar uit haar gezicht met mijn hand. Ik zucht en kon niks anders doen dan wachten en hopen dat iemand ons kwam redden. Ik hield Emma vast in de hoop dat ze terug wakker werd, maar er was gewoon geen lucht meer. Ik begon het ook moeilijk te krijgen, maar dan kwam de container in beweging. Ik dacht dat dit goed nieuws was, maar al snel vlogen Emma en ik tegen het plafond, waardoor ik door had dat de container naar beneden viel. Ik verwachtte een zware klap, maar in plaats daarvan hoorde ik een grote plons. Wanneer ik het water zag binnenlopen had ik door dat we in het water waren. "Nee nee shit" ik paniekeer terwijl ik terug naar Emma kruip. Ik probeerde sterk te blijven voor Emma, om haar comfortabel te laten voelen, maar ik zag nu ook geen redding meer en Emma was toch buiten bewust zijn. We gingen verdrinken. "HEY HEY WIJ ZITTEN HIERIN!!!" Ik roep zo luid mogelijk. "Nee nee" ik begin te huilen. Ik wou niet dood. In mijn hoofd gaf ik het op, maar mijn hart wou niet opgeven. Ik nam Emma onder haar arm om haar hoofd zolang mogelijk boven het water te houden. Als de container genoeg water binnen had gingen we naar beneden zinken en dan waren we sowieso dood. Dat mocht niet gebeuren. Ik houd Emma haar kin vast met mijn ene hand en mijn andere hand hou ik haar vast rond haar middel. De container bleef zich vullen met water.

POV Stan
"Stan! Stan!" hoor ik nu. Ik loop tot de rand van de boot en zie Eric en Brigitte in een bootje zitten. Ik kon wel huilen van blijdschap. "Stan focus" zegt Brigitte die duidelijk zag dat ik was aangedaan. "Waar is Floor?" roept Brigitte vanaf het bootje. Nu raapte ik mezelf weer bij elkaar. "Het is niet goed met Floor, wacht!" ik loop naar de container waar ik Floor had moeten achterlaten, want ik wist dat Brigitte en Eric niet op de boot konden klimmen. Dat was veel te gevaarlijk. Zoals verwacht was Floor weer buiten bewust zijn. Ik nam haar op in mijn armen en liep terug naar de rand van de boot. "Oh my god, ademt die nog?" vraagt Brigitte. "Ja, maar die moet onmiddellijk naar het ziekenhuis, die heeft kei veel bloed verloren, kunnen jullie haar aanpakken?" vraag ik terwijl ik zie hoe hoog het was, maar we moesten wel, want ik moest in het water springen om die containers te checken asap. Ik zucht en laat Floor zo laag mogelijk zakken en laat haar in Eric zijn armen vallen. "Floor? Floor?" Eric tikt tegen haar wang, maar geen antwoord. "Gaan jullie al maar, ik moet die containers checken" ik wijs naar de containers in het water. "Nee Stan ge moet met ons mee" zegt Brigitte. "Ik kan hier niet weg, wetend dat Vince en Emma mogelijk in die containers zitten" zeg ik. "De kans is klein..." Eric begint zijn zin. "Maar er is een kans" onderbreek ik zijn zin.

POV Vince
De container was nu half vol en ik stond nog steeds op met Emma onder mijn arm en zorgde ervoor dat haar gezicht boven water bleef. Ik was nu echt bang. Ik weende niet vaak, alleen wanneer ik echt bang was. "ALSJEBLIEFT" ik roep voor de laatste keer. Ik geloof niet in god, maar als er een god is alsjeblieft red Emma, alsjeblieft red mij en alsjeblieft laat ons verhaal nog niet eindigen. De container vulde nu volledig met water. Ik neem nog een grote hap adem en ga dan samen met Emma onder water. Ik wist dat dit ons laatste moment samen zou zijn, dus ik naam haar hoofd tussen mijn handen en kuste haar. Ze was zo mooi. Zo lief. Ze was alles wat ik ooit wou. En ik was de gelukkigste man op aarde om haar een heel jaar "van mij" te mogen noemen.

partners in crimeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu