partners in crime

De kleine appreciaties

POV Vince

Ik wandel het kantoor binnen en zet me neer over Indy. "Hierse, ca va?" vraagt hij. Ik knik. "Ca va" antwoord ik. En dat was ook de waarheid. Aan de ene kant was ik heel blij dat Emma weer thuis was en dat ik bij haar was, maar aan de andere kant wist ik ook dat ik haar gekwetst had. Ik zet het geluid van mijn gsm op zodat ik zeker zou horen wanneer Emma me zou bellen, indien ze me nodig had. Aangezien ze nu geen verpleegsters rond haar had, maakte ik me een beetje zorgen en stuurde ik haar om het uur een berichtje om te vragen hoe het ging, maar na 4uur en dus 4 berichtjes had ik nogsteeds geen antwoord. Misschien sliep ze nog. Ik deed niks anders dan een hele voormiddag pv's maken en mijn gsm checken. Ik was zelfs een broodje vergeten kopen voor in de middagpauze, maar daar waren mijn reddende engelen. Louise en Floor wandelen naar binnen en leggen een broodje op de bureau voor mijn neus. "Danku" zeg ik en neem al meteen een hap van mijn broodje. Ik had zoveel honger. "Ca va?" vraag ik aan Louise omdat ze wat stilletjes was. "Trouble in paradise" zegt Floor. "Hoe? Het was toch al gedaan met Lana?" vraag ik. "Vince, heb jij onder een steen geleefd? Die heeft toch al lang een ander" zegt Floor. "Seg vertel anders heel mijn levensverhaal" zegt Louise en geeft Floor een intimiderende blik. "Echt? Seg gij zegt da nie tegen mij en wel tegen Floor. Hoe noemt ze?" vraag ik. "Céline" zegt Floor en een "seg Floor" van Louise volgt. "Cé- céline?" ik verslik me bijna in mijn broodje. Ookal liepen er duizenden Célines op de aarde, toch liet die naam me misselijk voelen. "Welke trouble is er precies?" vraag ik. Tot mijn verbazing antwoorde ze, terwijl ze normaal altijd zo gesloten is. "Gewoon gisteren avond was ze hele tijd ne jongen aant bellen en aant sturen, ma het zal wel niks zijn, trouwens waarom zeg ik dit zelfs tegen u?" antwoord ze. Ik slik. Wat was de kans dat van al die Célines op aarde, Louise en ik dezelfde in gedachten hadden. De kans leek nu wel heel groot. Ik voelde hoe Indy zijn ogen op mijn rug brande. Ik draai me om en kijk hem aan. Hij geeft me een blik en ik wist al wat hij wou zeggen. Hij was erbij toen we die brief gingen brengen naar Céline. Ik geef hem een blik terug om duidelijk te maken dat hij moet zwijgen. "Waar werkt Céline toevallig?" vraagt Indy aan Louise. Ik zucht en kijk Indy indringend aan. "Bij het gemeentehuis, waarom?" zegt ze. "Ah nee gewoon misschien kende ik haar" zegt Indy en kijkt dan naar mij. "Fuck fuck" mompel ik tegen mezelf.

POV Emma

Ik werd wakker en zag dat het al ondertussen namiddag was. Ik sliep nooit zo lang. Ik was altijd goed optijd uit bed. Ik draai me om en zie een bord met een ei en broodjes liggen, die waarschijnlijk nu koud waren, maar ik kon mijn glimlach niet bedwingen. Ik lees het papiertje dat ernaast lag en glimlach en zucht tegelijk. Ik was boos, maar kon niet anders dan hem een kans te geven om het uit te leggen, zeker na al zijn berichtjes dat hij stuurde.

V: Goeiemorgen, waarschijnlijk slaap je nog, maar laat iets weten wanneer je wakker bent x (8:00)

V: Hey, heb je genoten van je ontbijtje? x (9:00)

V: Helloooow, ik verveel mij. Ik mis u, tot straks x (10:00)

V: Ben je oké? Kan je me iets sturen? x (11:00)

E: Net wakker. Bedankt voor het ontbijtje. Alles is oké, tot straks x

Antwoord ik uiteindelijk. Ik eet het ontbijt op en sta dan op. Ik had heel lang geslapen, maar voelde me nogsteeds zo moe. Doordat ik veel te snel uit mijn bed stapte werd ik duizelig en sloot ik mijn ogen. Ik opende mijn ogen wanneer ik me weer beter voelde en kleed me uit om een douche te nemen. Meerdere keren moest ik mijn ogen sluiten om de duizeligheid te laten stoppen. Alleen de laatste keer hielp het ogen sluiten niet en voelde ik me vallen.

[ AUTEURS NOTITIE: ]
Hey hey, ik zit met een dilemma! Kunnen jullie even reageren wat jullie liever hebben?:

Situatie 1: ik schrijf hier verder en maak een tijdssprong zodat ik nieuwe verhaallijnen kan beginnen en dat deze gebeurtenissen nogsteeds gebeurt zijn.

Situatie 2: ik begin een nieuw verhaal en stop met deze. in het nieuwe verhaal zal dit allemaal dus niet gebeurd zijn.